زمان پايان جنگ

درخواست تعیین جدول زمانی برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق که نوری المالکی نخست وزیر عراق مطرح کرده است فرصت بسیار مناسبی است. ما باید این موقعیت را غنیمت بشمریم و خروج مرحله به مرحله نیروهای نظامی خود را که من مدت هاست از آن دفاع می کنم آغاز کنیم. این مسئله برای موفقیت درازمدت در عراق و برای منافع امنیتی ایالات متحده ضروری است.

 

در این انتخابات اختلاف بر سر مسئله عراق عمیق است. برخلاف سناتور جان مک کین، من با جنگ علیه عراق پیش از شروع آن مخالف بودم، و به عنوان رئیس جمهور به این جنگ خاتمه خواهم داد. با جنگ علیه کشوری که برای ما هیچ تهدید محتملی نبود و در حملات یازدهم سپتامبر نقشی نداشت به خودمان اجازه دادیم از نبرد بر ضد القاعده و طالبان منحرف شویم و به باور من این اشتباهی هولناک بود. از آن تاریخ بیش از 4000 سرباز آمریکایی جان باخته اند و ما نزدیک به 1 تریلیون دلار هزینه کرده ایم. فشار بر نیروهای نظامی ما بسیار زیاد است. تمام تهدیدات علیه ما –از افغانستان گرفته تا القاعده و ایران- شدت گرفته اند.

 

در هجده ماه پس از افزایش نیروها از جانب رئیس جمهور، نیروهای ما در کاهش میزان خشونت ها قهرمانانه عمل کرده اند. تاکتیک های جدید از مردم عراق محافظت کرده اند و قبائل سنّی دست رد به سینه القاعده زده اند و با این کار آنها را به شدت تضعیف کرده اند.

 

اما دلایلی که من به خاطر آنها مخالف افزایش نیروها بودم کماکان پابرجا هستند. فشار بر نیروهای ما افزایش یافته است، وضع در افغانستان بدتر شده است و ما تقریباً 200 میلیارد دلار بیش از بودجه در نظر گرفته شده در عراق هزینه کرده ایم. رهبران عراق نتوانسته اند ده ها میلیارد دلار درآمد نفتی را صرف بازسازی کشور خود کنند، و نتوانسته اند به توافق سیاسی که هدف اعلام شده افزایش نیروها بود دست یابند.

 

خبر خوب این است که رهبران عراق می خواهند با مذاکره بر سر جدول زمانی خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق مسئولیت اداره کشور خود را بر عهده بگیرند. در عین حال، ستوان جیمز دوبیک، افسر مسئول آموزش نیروهای امنیتی عراق، تخمین زده است که ارتش و پلیس عراق می توانند در سال 2009 اداره امور امنیتی را بر عهده بگیرند.

 

فقط با جابجایی نیروهایمان می توانیم عراقی ها را برای دستیابی به توافق سیاسی تحت فشار بگذاریم و مسئولیت تأمین امنیت و ثبات عراق را به صورتی موفقیت آمیز به آنها انتقال دهیم. دولت بوش در عوض بهره گیری از موقعیت و تشویق عراقی ها برای برداشتن گامی به جلو، از انتقال مسئولیت خودداری می کند؛ و این برخلاف تعهدات پیشین آنها به احترام گذاشتن به اراده حاکمیت ملی عراق است. از نگاه آنان هر نوع جدول زمانی برای خروج نیروهای آمریکایی به معنای «تسلیم» شدن است، گرچه قرار بوده است عراق را به دست دولت مستقل این کشور واگذار کنیم.

 

اما هدف این راهبرد موفقیت نیست، بلکه هدفش باقی ماندن در عراق برخلاف میل ملت عراق، مردم آمریکا و منافع امنیتی ایالات متحده است. به همین خاطر است که من در اولین روز کاریم در مقام ریاست جمهوری به نیروهای نظامی مسئولیت جدیدی محول خواهم کرد: پایان دادن به جنگ.

 

همان گونه که بارها گفته ام، هرچقدر در ورود به عراق بی ملاحظه بودیم، در عقب نشینی از این کشور باید محتاط باشیم. در یک دوره زمانی 16 ماهه می توانیم تیپ های نظامی خود را با اطمینان از عراق خارج کنیم. بعد از تغییر آرایش، تنها نیروی آمریکایی مستقر در عراق دست به مأموریت های محدود خواهد زد، یعنی تعقیب بازماندگان القاعده در بین النهرین، محافظت از نیروهای خدماتی آمریکایی -و تا زمان پیشرفت روند سیاسی در عراق- آموزش نیروهای امنیتی عراق. این عقب نشینی، عجولانه نیست.

 

در اعمال این راهبرد ما به ناچار باید دست به تغییرات تاکتیکی بزنیم. همان گونه که بارها گفته ام، من برای تضمین خروج در سلامت نیروهایمان و حفاظت از منافعمان، با فرماندهان نظامی و دولت عراق مشورت خواهم کرد. ما نیروهای نظامی را ابتدا از مناطق امن تر و سپس از مناطق بی ثبات تر خارج خواهیم کرد. ما برای حفظ ثبات عراق با هر ملتی در منطقه وارد جدال دیپلماتیک خواهیم شد و برای حمایت از پناهندگان عراقی 2 میلیارد دلار به تلاش های بین المللی اختصاص خواهیم داد.

 

پایان دادن به این جنگ برای رسیدن به اهداف استراتژیک مهم تر ضروری است. دستیابی به این اهداف از افغانستان و پاکستان شروع می شود، جایی که طالبان دوباره قدرت گرفته اند و القاعده برای خود مأمنی دست و پا کرده است. عراق جبهه اصلی نبرد بر ضد تروریسم نیست، و هرگز نبوده است. همان طور که اخیراً دریاسالار مایک مولن، رئیس هیأت مشاوران نظامی رئیس جمهور، اخیراً اشاره کرد ما تا زمانی که تعهدات خود را نسبت به عراق کاهش ندهیم منابع کافی برای اتمام مأموریتمان در افغانستان نخواهیم داشت.

 

به عنوان رئیس جمهور، من راهبرد جدیدی را به کار خواهم گرفت و در ابتدا حداقل دو تیپ نظامی دیگر برای پشتیبانی از عملیاتمان در افغانستان گسیل خواهم داشت. برای تکمیل مأموریتمان، ما نیاز به نیروهای بیشتر، بالگردهای بیشتر، گردآوری بهتر اطلاعات و کمک های غیرنظامی بیشتر داریم. من نیروهای نظامی، منابع و سیاست خارجی مان را تبدیل به گروگان خواسته ی نادرست حفظ پایگاه دائمی در عراق نخواهم کرد. 

 

در این رقابت ] انتخابات ریاست جمهوری[  حقیقتاً بر سر مسئله عراق اختلاف است و ما باید این اختلافات را آنگونه که شایسته است، به صورت جامع به بحث بگذاریم. من برخلاف سناتور مک کین به وضوح می گویم ما به دنبال حضور دائم در عراق –مشابه موقعیتمان در کره جنوبی- نیستیم. ما نیروهای نظامی خود را از عراق خارج خواهیم کرد و به چالش های امنیتی جدی ترمان خواهیم پرداخت. اما خیلی وقت است که مسئولان این بزرگترین اشتباه استراتژیک تاریخ معاصر سیاست خارجی آمریکا به مناظره سودمند بی اعتنا هستند و در عوض ادعاهای نادرست درباره تغییر موضع ] اوباما در مورد عراق[  و تسلیم شدن را می پسندند.  

 

این روش این بار جواب نمی دهد. زمان پایان دادن به جنگ فرارسیده است.