پوتین دنبال سرباز و سلاح نیست، هم پیمانان دیپلماتیک می خواهد

نویسنده: ماری دیجفسکی

دیپلماسی ایرانی: برخلاف این پیش بینی که یکی از دوطرف جنگ در اوکراین به پیروزی سریعی دست پیدا می کند، جنگ بین روسیه و اوکراین پس از 18 ماه همچنان ادامه دارد. هرچند برخی محافل همچنان به پیروزی اوکراین اطمینان دارند ولی اکنون نگاه ها به تلفات انسانی این کشور جلب شده است. روسیه نیز گرفتار شده و حتی می توان گفت معضلاتش بیشتر از اوکراین است. برخی گزارش ها حاکی است ضدحمله اوکراین که در تابستان آغاز شد در آستانه‌ی در هم شکستن خطوط دفاعی روسیه و بستن یا تخریب پل احداث شده بین روسیه و شبه جزیره کریمه است. در این صورت می توان گفت اوکراین به اهدافش نزدیک شده است. 

با این همه، شاخص هایی که ادعای فرو رفتن روسیه در باتلاق جنگ اوکراین را دارد، به هیچ وجه دقیق نیست و تفسیر وقایع به این شکل، خطر گرفتار شدن در توهم را به دنبال خواهد داشت. طبق این شاخص ها، سفر کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به روسیه و دیدار او با پوتین و گزارش ها درباره استفاده روسیه از مزدوران کوبایی در جنگ و تصمیم انگلیس برای تحریم شرکت واگنر روسیه به موجب قانون مبارزه با تروریسم، منعکس کننده ضعف روسیه است. 

یک تفسیر درباره قصد انگلیس برای تحریم واگنر این است که با این کار، اوکراین امکان پیدا می کند بعد از جنگ درخواست غرامت کند هرچند هیچ اطمینانی وجود ندارد که واگنر در آن زمان وجود خواهد داشت یا حتی قادر به پرداخت غرامت خواهد بود. بنابراین اقدام انگلیس در این زمینه بیشتر اقدامی نمادین است. 

درباره مسئله کمک گرفتن روسیه از مزدوران کوبایی در جنگ با اوکراین باید گفت طبق ادعاها، روسیه 100 کوبایی را برای جنگ با اوکراین استخدام کرده است. ولی روشن است که اگر روسیه با کمبود نیروی انسانی مواجه باشد مشکلش با استخدام 100 نفر حل نخواهد شد. بنابراین اگر هم ادعاها درباره کمک گرفتن روسیه از نیروهای خارجی در جنگ درست باشد، هدف روسیه این است که حمایت دیگر ملت ها از خود در جنگ اوکراین را به رخ بکشد. 

همچنین این توهم مطرح می شود که روسیه با کمبود سلاح مواجه است تا جایی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری این کشور مجبور شده است برای دریافت سلاح به کره شمالی متوسل شود و سفر کیم جونگ اون رهبر کره شمالی به روسیه نیز در همین چارچوب صورت می گیرد. ولی آیا واقعا کره شمالی می تواند منبعی برای دریافت سلاح باشد؟ ممکن است این کشور انبارهای سلاح مازاد در اختیار داشته باشد ولی این سلاح ها عمدتا همان سلاح های قدیمی هستند که کره شمالی در زمان جنگ کره از اتحاد شوروی دریافت کرده بود. 

شش ماه است که مقامات آمریکایی به چین درباره تامین سلاح برای روسیه هشدار می دهند هرچند هیچ نشانه ای وجود ندارد مبنی بر این که چین چنین قصدی داشته باشد بلکه شواهد نشان می دهد پکن ترجیح می دهد بی طرف بماند. در واقع چین به دنبال ارائه طرح صلحی بود که در آن نقش میانجی را بین روسیه و اوکراین بازی کند. مطرح شدن مسئله ارسال گلوله های توپ از کره شمالی به روسیه نیز کار دولت آمریکاست تا افکار عمومی داخل آمریکا و کره جنوبی را به خود جلب کند. شاید همزمان شدن انتشار این گزارش با آغاز رزمایش نظامی مشترک سالیانه آمریکا و کره جنوبی، تصادفی نباشد. 

روسیه سفر رهبر کره شمالی به این کشور را بیش از آن که فرصتی برای دریافت سلاح بداند، تمرین دیپلماسی می داند. حضور کیم جونگ اون در روسیه بخشی از تلاش های گسترده پوتین است تا به کشورهای غربی نشانه دهد تلاش هایشان برای منزوی کردن روسیه با شکست مواجه شده است و روسیه جایگزین هایی دارد. در همین راستا پوتین هفته گذشته میزبان رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در سوچی بود و همواره تلاش کرده است روابطی متوازن و عادی با چین داشته باشد که هدف آن بیش از آن که دریافت سلاح باشد، تضمین بازار نفت و گاز چین و دیدارهای منظم با شی جینپینگ است. 

روسیه و چین برای گسترش گروه بریکس از طریق جذب اعضای بیشتر تلاش می کنند و گفته می شود یکی از اهداف دیدار پوتین با اردوغان در سوچی، متقاعد کردن ترکیه به پیوستن به بریکس بوده است. گروه بریکس به رهبری روسیه و چین با جذب اعضای جدید می تواند نظام بین الملل را کاملا دگرگون کند و به جایگزین گروه 20 تبدیل شود و با گروه هفت رقابت کند.

منبع: ایندیپندنت عربی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11