پنجاه و سومین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم
حساب ویژه صندوق بین المللی پول روی جایگاه اجتماعی حزب الله
دیپلماسی ایرانی: پس از وقفه ای یک ساله، امسال با تماس هایی که با سرکیس نعوم، روزنامه نگار مشهور لبنانی داشتیم مجددا توانستیم یادداشت های او را دریافت کنیم. به دلیل پاندمی کرونا، وی سال گذشته به ایالات متحده سفر نکرد و برای همین سلسله یادداشت هایش در دیدار از امریکا را نیز منتشر نکرد. او گفت بعد از بیست سال سفر مداوم به امریکا برای نخستین بار وقفه ای در این سفر ایجاد شد که مسببش کرونا بود. وی در پیامی که سال گذشته به سردبیر دیپلماسی ایرانی داد گفت که کرونا به قدری دست و پا گیر بود که حتی امکان سفرهای بین ایالتی نیز وجود نداشت برای همین هیچ کدام از برنامه هایش برای این سفر تحقق نیافت و برای همین از اساس سفر را لغو کرد. اما امسال با فروکش کردن کرونا، او به ایالات متحده رفت و توانست با مقامات سابق و فعلی امریکایی گفت وگو کند. قبل و بعد از سفر با او در تماس بودیم و با توافقی که با هم داشتیم سلسله یادداشت های مربوط به ایالات متحده اش را در اختیار ما قرار داد.
به این ترتیب این یازدهمین سال است که دیپلماسی ایرانی سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. در ادامه بخش پنجاه و سوم آن را می خوانید:
در ادامه گفت وگوهایم با یکی از مسئولان مهم در صندوق بین المللی پول در واشنگتن که از مدت ها قبل اوضاع لبنان و پرونده های پیچیده آن را دنبال می کند، از او پرسیدم: «آیا به نظرت طرح صندوق بین المللی پول در لبنان موفق خواهد شد؟»
جواب داد: «بعضی ها می گویند که به دلیل چند دستگی های عمیق و مشکلات بزرگ و گوناگون لبنان موفقیت طرح صندوق بین المللی پول برای لبنان غیرممکن است. اما این مانع از آن نمی شود که صندوق بین المللی پول با بعضی از کارمندان عالی رتبه آن برای اتخاذ تصمیم کمک به لبنان تعلل کنند و برای این که جلوی فروپاشی کاملش را بگیرند کاری نکنند.»
گفتم: «خوب، اگر به هر دلیلی طرح صندوق بین المللی پول به شکست انجامید چه؟»
گفت: «حتی اگر هم شکست بخورد و طرحش به بن بست برسد باز هم صندوق برای اجرای درست آن تلاش می کند و به تلاش هایش ادامه می دهد. شاید تعدیلاتی را اعمال کند و این تعدیلات حتی بهتر از قبل باشند و جلوی فروپاشی دوم لبنان که می تواند بزرگتر و فراگیرتر از گذشته باشد را بگیرد. می توان گفت که گروه ها و احزابی که از اصلاحات ترسیده اند و احساس می کنند که دستورالعمل های صندوق بین المللی پول می تواند روی محبوبیت و جایگاه مردمی آنها و نقش ها و سیاست ها و جهت گیری هایشان اثر بگذارد، شاید ضرورتی نبینند که طرح های صندوق بین المللی پول را اجرا کنند تا مجبور نشوند مردم معترض به این طرح را در خیابان ها به گلوله ببندند. آنها حتی دولت را فلج کردند و ادارات آن را به حالت تعلیق در آوردند و به فرسایش کشاندند بدون این که در هیچ کدام از بخش ها و کمک به پرداخت قسط های مالی آن و همچنین تصحیح و اصلاح اوضاع عملکرد دولت، سهیم باشند.»
پرسیدم: «این طرح مگر شامل چه چیزی است که امکان دارد کار را به جاهای باریکی که اشاره کردی بکشاند و به زد و خوردهای خیابانی بینجامد؟»
گفت: «به هر حال به دولت توصیه می شود که چاره ای ندارد جز اینکه مطابق دستورالعمل صندوق بین المللی پول از بزرگی دولت بکاهد و جلوی انعکاس سلبی بزرگ و بسیار بزرگ اتفاقاتی از این دست را بر خود و اقتصاد کشور بگیرد. دولت باید کوچک شود و از حضور و سهم بسیاری از افرادی که از احزاب و گروه های سیاسی وارد آن شده اند، بکاهد. گروه ها و احزاب ذی نفع از دولت باید با این موضوع کنار بیایند و قانع شوند. در چنین شرایطی مثلا حزب الله یا جریان شیعی دوم که با آن همراه است، "جنبش امل"، می توانند مثلا بعضی از فشارهای معیشتی و نقدی را بر «جامعه یا محیطشان» کم کنند. اما در اینجا ممکن است بپرسی پس تکلیف راه حل ملی با صندوق بین المللی پول چه می شود؟ اتفاقا منظور من از همکاری حزب الله و اما دقیقا همینجاست، اگر به دلیل دستورالعمل های صندوق بین المللی پول و اصلاحاتی که بر دولت فشار می آورد تا اجرا شوند، وضعیت به سمت فروپاشی کامل میل کند، حزب الله و جنبش امل، متحد آن، مثلا می توانند از قدرت و جایگاه عمیق اجتماعی شان استفاده کنند و به حمایت از جوامع یا محیط پیرامونی شان ادامه دهند. چنین کاری می تواند فشار را بر دولت، دولتی متمایل به هر طرف که باشد، بسیار کم کند.»
پرسیدم: «منظورت این است که صندوق بین المللی پول روی جایگاه اجتماعی و سیاسی حزب الله و جنبش امل حساب کرده است؟»
گفت: «بله، خیلی زیاد. به هر حال کیست که نداند منسجمترین و کارآمدترین جریان سیاسی در لبنان همان حزب الله است که طرفداران خود را حفظ کرده و اتفاقا بیش از دیگر جریان های سیاسی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور اصرار دارد و بیش از همه در این زمینه همکاری کرده است.»
پرسیدم: «در جلسه ای که چنده ماه پیش میان نجیب میقاتی، نخست وزیر با رئیس صندوق بین المللی پول در قطر با حضور شماری از کارمندان عالی رتبه دولت برگزار شد، چه گذشت؟»
گفت: «در آن جلسه جدیت روشن و نیت قابل اتکا و ثابتی از طرف لبنانی مشاهده نشد. این موضوع را به صراحت یکی از معاونان رئیس صندوق بین المللی پول به او جلوی همه گفت.»
ادامه دارد...
نظر شما :