چرا آمریکا قیل و قال به راه انداخته؟

محسن پیرهادی در سرمقاله امروز روزنامه «رسالت» نوشت:

«یک. برخی تحلیلگران، آن زمان که موشک‌باران پایگاه آمریکایی عین‌الاسد در واکنش به ترور سردار سلیمانی انجام شد، این عملیات را کوچک انگاشتند، اما رهبر معظم انقلاب روز موشک‌باران را یوم‌الله خواندند. هرچند بارها اعلام شد که انتقام اصلی، بزرگ‌تر و فراتر از چنین اقداماتی است، اما خود این موشک‌باران نیز اقدامی بزرگ بود. بزرگ یا کوچک‌بودن یک عملیات، بیش از آنکه به تعداد موشک‌های به‌کاررفته در آن یا تلفات ناشی از آن وابسته باشد، به نفس عمل و انگیزه‌های دولت‌های مهاجم و هدف بسته است. پس از سال‌ها، این اولین بار بود که یک کشور برای ایفای بخشی از حق خود، به‌صورت رسمی و علنی و از موضع قدرت، اهداف آمریکایی را به‌صورت مستقیم نشانه می‌گرفت و هیمنه آمریکا را در هم می‌شکست. همان زمان، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا اعلام کرد که وقتی به من گفتند پایگاه آمریکایی موشک‌باران شده، با ناباوری پرسیدم مگر کسی به آمریکا هم حمله می‌کند؟ این یعنی نه آمریکا و نه سایر دولت‌ها و ملت‌ها، این انتظار را نداشته‌اند که دولتی، تهدید خود علیه آمریکا را عملی کند. تغییر معادلات جهانی قدرت به‌تدریج اتفاق می‌افتد و روز موشک‌باران عین‌الاسد، یوم‌الله لقب گرفت چراکه گام اول و نقطه عطفی در این مسیر شد و البته ادامه مسیر، همچنان مانده است.

دو. هر چند عمده واقعیت‌های منطقه‌ای و ژئوپلیتیکی به سود ایران است اما شاید نیروهای مسلح پرتوان ما نیازی به استفاده از عمده این ویژگی‌ها نداشته باشند. تنگه هرمز که یکی از گلوگاه‌های انرژی دنیاست، در اشراف و اختیار مطلق فرزندان این ملت در نیروهای مسلح است‌ اما کشوری که برای مهار آمریکا، سیلی خود را مستقیما به‌صورت خود آمریکا نواخته است، شاید نیازی به بستن آبراه‌ها و بهره‌گیری از امکانات و فرصت‌هایی از این‌دست نداشته باشد. منافع آمریکا در برخی کشورهای واپس‌گرای منطقه و رژیم جعلی صهیونیستی نیز در تیررس ما هستند اما مهم‌تر از همه، مقر یگان پنجم دریایی آمریکا در خلیج‌فارس است. البته همه گزینه‌های ایران روی میز است و بسته به منافع و صلاحدید خود از آنها بهره خواهد جست.

سه. مقامات آمریکا از فرودآمدن موشک ایرانی در فاصله صدمایلی ناوشان در اقیانوس هند، آسمان‌ و ریسمان بافته‌اند و قیل‌ و قال به راه انداخته‌اند. این دقیقا مقاومتی در برابر تغییر معادلات است. پرتاب موشک در یک رزمایش، آن‌ هم به اهدافی در فاصله یکصدمایلی ناو آمریکا که تعجب ندارد. مگر همین سال گذشته موشک‌های ایرانی مستقیما به قلب پایگاه آمریکایی اصابت نکرد؟ دولت آمریکا که آن زمان جرئت پاسخ نیافت، این روزها سعی می‌کند با عجیب‌نمایی و بزرگ‌کردن یک رزمایش، فضای برخورد ایران و آمریکا را به‌ پیش از حمله عین الاسد بازگرداند اما زمان بازنخواهد گشت.»