دوران فاجعه‌بار انتقال قدرت از ترامپ
"این دوره‌ی پسا انتخابات، فاجعه‌بار بوده است. اگرچه همواره این نگرانی در مورد آنچه ممکن است در ماه‌های بین یک انتخابات ریاست جمهوری و مراسم تحلیف اتفاق افتد، وجود دارد، چند هفته اخیر بدترین نگرانی ها را در جامعه آمریکا دارد."
به گزارش ایسنا، "ژولیان زلیزر"، تحلیل‌گر سیاسی سی‌ان‌ان در تحلیلی برای این شبکه خبری نوشت: «دوره انتقال قبلاً طولانی‌تر هم بود. تا زمان تصویب متمم بیستم در ۱۹۳۳، این فاصله از اوایل نوامبر تا ۴ مارس که رئیس جمهور تحلیف می‌شد، به طول می‌انجامید. این وقفه چهار ماهه به کنگره اجازه شمارش و گزارش آرا، و به رئیس جمهور منتخب نیز فرصت کافی برای سفر به پایتخت می‌داد. اما مشکلاتی که طی این دوره ممکن است سر برآورند- در کنار پیشرفت‌های فناورانه که زمان سفر را کوتاه می‌کنند- فشاری برای کوتاه کردن زمان این دوره ایجاد کرد؛ به ویژه بعد از "زمستان جدایی" ننگین ۱۸۶۰ که طی آن آبراهام لینکلن، رئیس جمهور منتخب، پس از اینکه چند ایالت جنوبی اتحادیه را به منظور تشکیل کنفدراسیون ترک کردند، بی‌قدرت رها شد.
متمم بیستم روز تحلیف را به ۲۰ ژانویه انتقال داد و ۳ ژانویه را به عنوان روز آغازین کنگره جدید، تعیین کرد. اگر کشور نیازمند آخرین یادآوری برای دلیل ضرورت تغییر بود، این یادآوری را پس از انتخابات ۱۹۳۲، زمانی که فرانکلین دی. روزولت، رئیس جمهور منتخب به خاطر بحران اقتصادی نزولی رکود بزرگ، قادر به آغاز "نیو دیل" نبود، دریافت کرد.
با این حال، معلوم می‌شود که حتی دو ماه هم تضمینی برای دوره موقت بدون اشکال نیست. دونالد ترامپ از زمان باقی مانده در سمت خود برای فعالیت به عنوان یک توپ ویرانگر سیاسی استفاده کرده، در حالی که آمریکا هنوز تحت آسیب شدید همه‌گیری کووید ۱۹ قرار دارد.
ترامپ که ماه‌ها در حال فریاد کشیدن ادعاهای دروغین تقلب انتخاباتی بوده، در تلاش برای به چالش کشیدن نتایج انتخابات در ایالت‌های چرخشی کلیدی، چندین دادخواست ناموفق را آغاز کرد و نیز با مجالس قانون‌گذاری ایالتی تماس گرفت تا آنها را قانع کند از جانب او دست به مداخله بزنند. حتی زمانی که این استراتژی هم بی‌ثمر واقع شد و تلاش او برای چنگ‌زنی به قدرت به طور فزاینده‌ای درمانده به نظر رسید، رئیس جمهوری بدون هیچ شواهد معتبری به طرح ادعای تقلب در انتخابات، ادامه داد.
در حالی که رئیس جمهور در تلاش‌های خود برای تغییر نتیجه انتخابات ناموفق بوده، ممکن است در کاشت بی‌اعتمادی و برافروختن شعله‌های فضای سیاسی سمی موفق شده باشد و احتمالاً حکومت برای جو بایدن، رئیس جمهور منتخب را دشوارتر کرده باشد.
جو بایدن و سیاست قانون طلایی
ترامپ همچنین سابقه خطرناکی برای رئیس جمهورهای آینده ایجاد کرده تا با تکیه بر ادعاهای جعلی، با نتایج انتخابات مخالفت کنند و برای بدتر کردن مسائل، ترامپ روند انتقال را به تأخیر انداخته و کار را برای دولت بایدن در روز اول، دشوارتر کرده است.
رئیس جمهور در حالی که به انتخابات حمله می‌کند، مسئله حال حاضر را کورکورانه جلو می‌برد: سیاست‌های همه‌گیری کشور. در حالی که آمریکا با افزایش زمستانه مبتلایان روبه‌روست و ظرفیت واحدهای مراقبت ویژه تکمیل شده، دونالد ترامپ چشم خود را به روی میلیون‌ها خانواده‌ای که به خاطر همه‌گیری در رنج هستند، بسته است. با وجود ۱۸ میلیون مبتلا، بیش از ۳۳۰ هزار مرگ و میلیون‌ها نفری که با سختی اقتصادی روبه‌رو هستند، هدایت کمی از سمت واشنگتن در مورد آنچه ایالات باید به منظور جلوگیری از شیوع این ویروس وحشتناک انجام دهند، وجود داشته است.
اگرچه تاکنون ۱ میلیون آمریکایی واکسن کووید ۱۹ را دریافت کرده‌اند، این تعداد بسیار کمتر از هدف دولت مبنی بر واکسیناسیون ۲۰ میلیون آمریکایی تا آخر دسامبر است. ژنرال "گوستاو پرنا"، مدیر ارشد عملیات Warp Speed هفته گذشته بابت محاسبه اشتباه تعداد دوزهایی که به چندین ایالت فرستاده می‌شود، عذرخواهی کرد و مشکلات مربوط به پرسنل و برنامه‌ریزی وجود داشته که روند واکسیناسیون را کند کرده است.
تصمیم لحظه آخری ترامپ مبنی بر لغو مذاکرات بسته امدادی هم کمک مالی بسیار ضروری برای میلیون‌ها آمریکایی را به خطر انداخته است. به جای نشان دادن تلاش واقعی برای تحت فشار قرار دادن جمهوری‌خواهان سنا برای موافقت با قانونی که دموکرات‌های مجلس نمایندگان در ماه مه تصویب کردند، که می‌توانست ۱۲۰۰ دلار چک برای افراد و تا ۶ هزار دلار برای هر خانواده فراهم کند، ترامپ تنها پس از توافق کنگره در مورد پرداخت‌های فردی ۶۰۰ دلار تصمیم گرفت مداخله کند و گفت در عوض خواستار ۲۰۰۰ دلار چک است.
رئیس جمهور آمریکا همچنین از زمان باقی‌مانده تصدی خود برای توزیع عفوهای ریاست جمهوری استفاده کرده که مثال بدترین استفاده از قدرت قانون اساسی است. وی به جای آنکه عفو را به عنوان مکانیسمی برای تحقق رحمت و عدالت به کار گیرد، قدرت خود را برای دوستانش حفظ کرده است.
"راجر استون"، دانش‌آموخته راشا-گیت که به هفت جنایت از جمله انسداد، تهدید یک شاهد و دروغ‌گویی تحت سوگند محکوم شده؛ "پاول مانافورت" که به هشت اتهام مالی محکوم شده؛ "الکس وان در ژوان" که به خاطر دروغ‌گویی به بازجویان متهم شد؛ "جورج پاپادوپولوس"، که به خاطر دروغ‌گویی به اف‌بی‌آی متهم شد و "مایکل فلن" که به خاطر دروغ‌گویی به اف‌بی‌آی دو مرتبه مجرم شناخته شد، همگی عفو شدند، مانند جایزه‌ای که به پاس وفاداری به آنها داده شده باشد.
چهار مقاطعه‌کار بلک واتر نیز بعد از محاکمه‌ای طولانی که آنها را به خاطر کشتن ۱۴ عراقی در ۲۰۰۷ متهم شناخته بود، عفو شدند. فهرست عفو شدگان ادامه دارد و مطمئناً طی هفته‌های آینده افزایش هم خواهد داشت. در حالی که مسلماً ترامپ نخستین کسی نیست که از قدرت ریاست جمهوری خود به بدترین شیوه‌ها استفاده می‌کند، مقیاس و دامنه تصمیمات او- که بسیاری توجیه‌ناشدنی هستند- او را در صدر استفاده بی‌جا از قدرت قرار می‌دهد.
با توجه به همه آنچه طی این دوره انتقال اتفاق افتاده، برخی مفسران این پرسش را در سر دارند که آیا کنگره باید زمان بین انتخابات و تحلیف را، بیش از پیش هم کاهش دهد؟ مشخص نیست انجام این امر ممکن یا دلخواه هست یا خیر. در دورانی که مسئولیت‌های رئیس جمهور در نتیجه رشد دولت افزایش یافته، برای اجازه زمان کافی به رئیس جمهور جدید برای ایجاد دولت و آماده شدن برای چالش‌های پیش رو، باید حرفی برای گفتن وجود داشته باشد.
آمریکایی ها دیگر می‌دانند در سیستم سیاسی آنها تا چه میزان راه گریز برای رئیس جمهور هست تا از قدرت سوء‌استفاده و بی‌ثباتی عظیم ایجاد کند. حتی اگر کنگره هم دوره انتقال را کوتاه نکند، محافظت‌هایی وجود دارد که می‌تواند به کار گرفته شود. این انتقال دلایل متقنی برای بازبینی قوانین انتخاباتی، ارائه شفافیت بیشتر در مورد فرآیند تأیید کالج انتخاباتی و مهار قدرت اجرایی رئیس جمهور در حال خروج می‌دهد.»
نظر شما :