فروپاشی برجام کیم اون جونگ را دلسرد می کند

شورای سردبیری نیویورک تایمز

دیپلماسی ایرانی: همان طور که ترامپ برای مذاکرات احتمالی با کیم جونگ اون در مورد کنترل برنامه هسته ای کره شمالی آماده می شود، با سخت ترین چالش امنیت ملی خود تاکنون مواجه شده است. ترامپ با تهدید از بین بردن توافق اخیر در مورد برنامه هسته ای ایران کار را سخت تر کرده است.

پس از چند دهه تلاش، ایران در حال نزدیک شدن به تولید اورانیوم غنی شده برای بمب هسته ای بود که به توافق هسته ای با قدرت های بزرگ دست یافت. ایران حدود 97 درصد از اورانیوم غنی شده خود را تحویل داد. 13000 سانتریفیوژ از 19000 سانتریفیوژ را از بین برد و متعهد شد که تأسیسات آب سنگین برای تولید پلوتونیوم را غیر فعال کند.

اگر ایران قصد تخطی داشته باشد، سخت گیرانه ترین سیستم تایید فنی جهان می تواند نقض ها را شناسایی کند و به جهان هشدار دهد تا در زمان مناسب مداخله کنند. آژانس بین المللی انرژی هسته ای که بر این توافقنامه نظارت دارد، بارها و بارها ایران را متعهد به این توافق دانسته است. همچنین تعدادی از کارشناسان، از جمله دیپلمات های آمریکایی و افسران نظامی، اثربخشی این معامله را تأیید کرده اند.

با وجود اینکه ایران هیچ سلاح هسته ای در اختیار نداشت، این توافقنامه ماه ها گفتگو و دو سال مذاکرات فنی و سیاسی را طلبید. اکنون باید دید کره شمالی با 20 تا 60 سلاح هسته ای و امکانات برای تولید پلوتونیم و غنی سازی اورانیوم که بسیاری از آنها پنهان هستند، چه قدر زمان می برد.

آقای ترامپ بر خلع هسته ای کامل و قابل تائید کره ی شمالی، تأکید کرده است و طبق نشانه ها، او می خواهد بلافاصله به این توافق دست یابد. بااین حال آقای ترامپ با تهدید به لغو توافق ایران و تحمیل دوباره تحریم ها، به چالش های ایجاد توافق با کره افزوده است.

ترامپ بی هیچ گونه شواهدی ادعا کرده که ایران به توافق متعهد نیست و نارضایتی او این است که ایران هنوز به ساخت موشک های بالستیک، مسلح کردن حزب الله و حمایت از رئیس جمهور سوریه ادامه می دهد. هیچ کدام از این نگرانی ها در توافق پذیرفته نشده است. او خواستار آن شده است که انگلیس، فرانسه و آلمان تا 12 ماه مه «نقص ها» ی توافقنامه را اصلاح کنند. احتمالاً او می خواهد زمانی که این توافق را از بین برد، دیگران را مقصر جلوه دهد.

ترامپ و تیمی افراطی از مشاوران امنیت ملی، گمان می کنند خروج از برجام، کیم را به پذیرفتن شرایطی سخت تر از توافق با ایران، متقاعد می کند. آقای کیم هم این را به عنوان مدرکی مبنی بر عدم اعتماد آمریکا به تعهداتش می بیند و تمایلی به دستیابی به هر نوع توافقی نخواهد داشت.

متقاعد کردن یک کشور برای توقف سلاح هسته ای هرگز آسان نیست. کره شمالی گفته است که برای جلوگیری از تجاوز آمریکا به سلاح های هسته ای نیاز دارد. آقای کیم اخیرا در دیپلماسی بر رقبای خود پیشی گرفته است – مانند دعوت تعجب انگیز او از ترامپ و دیدار با رئیس جمهور چین. او بارها به چین و کره جنوبی گفته است که با «آمریکایی ها» درباره ی «خلع تسلیحات هسته ای» بحث خواهد کرد.

خلع تسلیحات هسته ای تا کنون موفقیت هایی در پی داشته است. آفریقای جنوبی کلاهک های هسته ای داشت اما آن را متوقف کرد. لیبی نیز بعد از جنگ عراق تحت فشار بریتانیا و ایالات متحده برنامه هسته ای خود را متوقف کرد. در سال 1994، قبل از اینکه کره شمالی هر گونه سلاح هسته ای داشته باشد، یک توافق محدود 8 ساله با ایالات متحده برنامه پلوتونیوم کره ی شمالی را متوقف کرد.

ترامپ در مذاکرات جدی با کره شمالی باید آقای کیم را وادار به توقف آزمایش های هسته ای و موشکی، توقف تولید سوخت هسته ای و تسلیحات هسته ای و قرار دادن یک سیستم تأیید مانند ایران کند؛ اما اگر آمریکایی ها از قرارداد ایران خارج شوند چرا آقای کیم باید با هر یک از این موارد موافقت کند؟ چرا آقای کیم یا هر دشمن دیگری در آینده باید فکر کند که آقای ترامپ با حسن نیت مذاکره می کند؟

توافق ایران آنچه می خواست به دست آورد. محدود کردن برنامه هسته ای ایران. هنوز هم امیدواری وجود دارد تا چیزی مشابه با این توافق در کره شمالی به دست آید. درواقع، آقای ترامپ می تواند با همکاری با آقای کیم، به برقراری صلح و امنیت بین المللی کمک کند. اگر رئیس جمهور آمریکا بحران هسته ای ایران را تشدید کند این احتمال از بین خواهد رفت درست در زمانی که می خواهد بحران هسته ای کره را حل کند.

منبع : نیویورک تایمز / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33