اگر برجام نداشتیم چه داشتیم؟

عصر ایران؛ مصطفی داننده- بازهم مخالفان داخلی حسن روحانی دست به کار شدند و به واسطه برجام به رییس جمهور و تیم مذاکره کننده هسته ای حمله می کنند. آنها بر این باور هستند که برجام به مثابه ترکمنچایی است که به ملت ایران تحمیل شده  و دولت ایران باید از آن خارج شود.

هوچی گری های ترامپ در برابر برجام نیز باعث شده است آتش دلواپسان دولت روحانی شعله ور تر شود و در حمله به دولت کوتاهی نکنند.

این افراد فقط به دولت روحانی حمله می کنند و برجام را مشکل اساسی کشور می دانند اما نمی گویند جایگزین برجام چیست؟ آنها باید پاسخ این سوال را بدهند که چه برنامه ای در صورت نبود برجام برای کشور دارند.

روحانی برای اداره کشور یک برنامه مشخص دارد. گفت وگو و مذاکره. برجام نیز حاصل این استراتژی است.

روحانی وقتی خود را آماده انتخابات ریاست جمهوری سال 92 می کرد برای اداره کشور برنامه مشخصی داشت. او مخالف سیاست های دولت احمدی نژاد و تیم هسته ای او در سیاست خارجی بود. «شیخ دیپلمات» اعتقاد داشت استراتژی های  دولت قبل مشکلات عدیده ای برای کشور ایجاد کرده بود.

مردم هم در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و همچنین سال 96 به روحانی اعتماد کردند و گفتند برجام و گفت وگو را بهترین راه برای اداره کشور است.

پس در برابر این استراتژی مشخص رقیب نیز باید راهکار مشخص خود را بیان کنند. آنها باید به مردم بگویند اول چرا برجام بد است و دوم راهکار خود را در صورت نبود برجام اعلام کنند.

آنها هنوز برنامه مشخصی به مردم ارائه ندادند. در انتخابات سال 96 هم وقتی نامزدهای این گفتمان وارد صحنه شدند، نگفتند که راهکار مشخصشان برای برنامه هسته ای چیست. آنها گفتند که برجام را ادامه می دهند. این یعنی این نامزدها هم برجام را بهترین روی برای اداره کشور می دانند.

برجام حاصل مدیریت هسته ای در دولت نهم و دهم بود. دورانی که ابر تحریم ها بر سر کشور سایه افکند. در این زمان قیمت اکثر کالاها از اساسی، مصرفی و تزئینی دو یه سه برابر شد. خودروهایی که می شد آنها را با حداکثر 7 یا 8 میلیون خرید تبدیل به ماشین هایی شدند که بالای 20 میلیون قیمت داشتند.

ایران قبل از برجام با مشکلات بی شمار اقتصادی حاصل از تحریم ها روبرو بود. بخش های صادرات نفت، تجارت و مبادلات بانکی ایران زیر ضربات شدید تحریم ها در حال نابودی بود. پول های ایران بلوکه شده بود و حتی در برخی موارد ایران مجبور بود مانند دوران قبل از اختراع پول مبادله کالا با کالا انجام دهد. مثلا نفت بدهد و برنج بگیرد. اوضاع ایران شبیه دوره نفت در برابر غذای صدام شده بود. ایران نفت صادر را و به جای پول آن، کالا دریافت می کرد. صادرات نفت ایران نیز گام به گام در روند کاهشی به سمت صفر شدن حرکت می کرد.

بسیاری که امروز مخالف برجام هستند در آن زمان مسئولیت داشتند و یا طرفدار آن گفتمان بودند.

سیاسیون، روزنامه ها و رسانه های مجازی این گفتمان بیایند برای اولین بار و آخرین بار از استراتژی های خود برای زندگی بهتر مردم در صورت نبود برجام سخن بگویند. آنها به مردم بگویند اگر برجام نداشتیم امروز چه داشتیم؟