آیا روحانی به عربستان سفر می‌کند؟

یک روزنامه فرامنطقه ای در تحلیلی به دلایل نزدیک شدن روابط ایران و عربستان پرداخته و نوشته است که آیا بعد از مقتدی صدر روحانی به ریاض سفر می کند؟

به گزارش ایسنا، روزنامه رای الیوم چاپ لندن در تحلیلی به قلم عبدالباری عطوان، نوشت: مسئولان دو کشور ایران و عربستان به این نتیجه رسیدند که تنش و حمله های رسانه ای متقابل و قطع هر نوع گفت وگو نتایج پرهزینه ای خواهد داد بنابراین این روزها شاهد هر چه بهتر شدن روابط این دو کشور هستیم.

آقای محمدجواد ظریف اعلام کرد که دو کشور برای انجام سفرهای متقابل برای بازدید سفارتخانه ها موافقت کردند و برای انجام این ماموریت ویزا صادر می شود، این اعلان ظریف ممکن است آغاز عادی سازی روابط، کاهش تنش و مقدمه ای برای باز کردن سفارتخانه ها باشد. عربستانی که به تنش علیه ایران پناه برد و در مناسبت های مختلف اعلام کرد که روابط با ایران را از سر نخواهد گرفت، امروز تلاش بیشتری داشته است تا این تنش را کاهش دهد و در رابطه با مذاکرات حج انعطاف پذیری بی سابقه ای نشان دادند و بسیاری از شروط شان مانند گرفتن ویزا از سفارت عربستان از یک کشور سوم، استفاده از شرکت های هواپیمایی غیر ایرانی را حذف کردند. همچنین به 10 دیپلمات ایرانی ویزا دادند تا ناظر بر حجاج باشند.

این انعطاف پذیری با اظهارات محمدبن سلمان ولیعهد عربستان که در سوم مه گذشته اعلام کرده بود که ایران تلاش می کند اماکن مقدس در مکه و مدینه را اشغال کند و ما جنگ را به داخل ایران انتقال خواهیم داد در تناقض کامل است.

سوالی که در اینجا مطرح می شود مربوط به تغییر تدریجی موانع عربستان در رابطه با ایران و دلایل عربستان برای ایجاد روابط نزدیک با دشمنش ایران است، چه چیزی باعث دگرگونی موضع عربستان شده است؟

برای پاسخ دادن به این سوال به چند تحول اساسی می پردازیم:

اول شکست طرح آمریکا که عربستان بازیگر اصلی آن بود، یعنی براندازی نظام حاکم در سوریه. بعد از گذشت تقریبا هفت سال از جنگ عربستان به این درک رسیده است که بشار اسد رییس جمهور سوریه با حمایت روسیه، ایران و حزب الله در حکومت باقی خواهد ماند و به معارضان سوری که هم پیمان شان هستند این را اعلام کردند.

دوم گذشت دو سال و نیم از جنگ یمن و عدم تحقق هدف خود که شکست ائتلاف حوثی ها و صالح و بازگرداندن عبد ربه منصور هادی به صنعا است.

سوم کاهش امکانات مالی عربستان به دلیل کاهش قیمت نفت که قدرتمندترین سلاح سعودی ها به شمار می رود و همچنین افزایش هزینه جنگ های نیابتی در سوریه و یمن که ذخایر عربستان را از بین برده است.

چهارم صدور قانون مجازات کشورهای حامی تروریسم از سوی آمریکا (جاستا) و دادن امکان شکایت در دادگاه های آمریکا برای دریافت دیه به خانواده های قربانیان. این در حالی است که 15 شکایت علیه عربستان وجود دارد و هزینه آن به بیش از پنج تریلیون دلار می رسد.

پنجم عربستان به جنگ سیاسی -  اقتصادی با قطر اولویت مطلق را داده است و تلاش می کند در این درگیری ایران را بی طرف کند و از دوحه دور کند.

ششم عمل گرایی ایران و انعطاف پذیری در سیاستش در مقابل عربستان و استقبال از هرگونه گفت وگو و عادی سازی روابط با عربستان.

سیاست باز سعودی ها در قبال رهبران شیعی عراق که حدود 20 سال خط قرمز آنان بود و استقبال گرم از مقتدی صدر و حیدر العبادی، نخست وزیر عراق کوتاه ترین و سریع ترین راه برای عادی سازی روابط با ایران بود. همچنین اعلام درخواست میانجی گری عربستان از عراق توسط قاسم الاعرجی، وزیر کشور عراق عجیب نبود بلکه نفی این خبر از سوی مسئولان سعودی عجیب بود زیرا برای کاهش تنش از هر راهی استفاده کردند.

آیا ما در آغاز پایان دادن به جنگ نیابتی این دو کشور در منطقه هستیم، یا این تنها یک آتش بس موقت است تا دو طرف به خصوص سعودی ها نفسی تازه کنند؟

پاسخ دادن به این سوال سخت است زیرا در اول کار هستیم اما می توانیم بگوییم که در مرحله بعدی جنگ رسانه ای این دو کشور واژه های مجوس، رافضی و آتش پرست را نخواهیم شنید و بعید نمی دانیم که بعد از عادی سازی روابط و باز شدن سفارتخانه های دو کشور شاهد سفر حسن روحانی به عربستان باشیم.

آیا ما در خوش بینی اغراق کردیم و یا در رابطه با این مساله مبالغه کردیم؟ خیر زیرا مقدمه های این چنینی این نتایج را خواهند داشت و این روزها خواهد آمد.