پیام توتال به آمریکا

امضای قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با شرکت فرانسوی توتال، نخستین قرارداد با یک شرکت بین المللی انرژی اروپایی است که در بیش از ۱۲ سال گذشته به امضا رسیده است. ایران طبق آمار اخیر نفت و گاز منتشر شده از طرف شرکت بریتیش پترولیوم بزرگترین ذخایر هیدرو کربور جهان (نفت و گاز) را دارا است این منابع که بزرگترین امتیاز نسبی اقتصادی و استراتژیک ایران است از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

به گزارش ایسنا، نرسی قربان - کارشناس ارشد انرژی - با این مقدمه در «ایران» نوشت: تحولات بین المللی انرژی در چند سال اخیر نشان داده است که دنیا با دغدغه گاز های گلخانه ای به سوی انرژی های تجدیدپذیر می رود و امکان رشد منفی در مصرف فرآورده های نفتی در سالهای آتی وجود دارد. در چنین شرایطی همه کشورهای تولید کننده نفت سعی می کنند که ذخایر خود را در اسرع وقت توسعه دهند و این سرمایه ها را در حوزه های دیگر اقتصاد برای توسعه پایدار به کار گیرند.

با چنین سرمایه خدادادی ایران باید با شرکت هایی که از بهترین تکنولوژی روز برخوردار است، همکاری نماید و بیشترین سرمایه را برای توسعه منابع خود از بازار های مالی جذب نماید. افزایش توان تولید نفت و گاز ایران برای ایجاد قدرت اقتصادی و سیاسی در شرایطی که دشمنان ایران با تمام قوا کوشش می نمایند که ایران منزوی باشد و نتواند در غرب آسیا از اهمیت در شأن خود برخوردار باشد از اولویت ویژه ای برخوردار است. در موقعیت کنونی تعلل در این امر می تواند امنیت ملی را به خطر اندازد.

در دهه گذشته شرکت های بین المللی انرژی حتی شرکت های کوچکتر نفتی علی رغم علاقه برای شرکت در توسعه میادین نفت و گاز ایران به دو دلیل تمایلی برای سرمایه گذاری در ایران نداشتند. دلیل اصلی عدم علاقه شرکت ها برای سرمایه گذاری در ایران تحریم های متعددی بود که علاوه بر تحریم های گذشته امریکا در دوران دولت قبل از طرف اتحادیه اروپا و سازمان ملل علیه ایران وضع شده بود. از سوی دیگر عدم جذابیت قراردادهای بیع متقابل که حتی قبل از تحریم هایی که در رابطه با مسائل هسته ای وضع شدند و در سال هایی که قیمت نفت بالای ۱۰۰ دلار هم بود شرکت ها را به سرمایه گذاری در حوزه های نفت و گاز ایران تشویق ننمود.

با امضای این قرارداد دوران سرمایه گذاری و انتقال تکنولوژی به صنعت نفت و گاز ایران شروع خواهد شد و نشان می دهد که توافق در قالب برجام راه سرمایه گذاری در صنعت هیدروکربور ایران را باز کرده است. از سوی دیگر امضای این قرارداد نشان از علاقه مندی شرکت های نفتی برای ورود به ایران در قالب قرارداد جدید IPC می باشد.

باید در نظر داشت شرکت هایی که با قرارداد بیع متقابل در زمان تحریم های کنگره امریکا (ISA) به ایران آمدند از طریق دولت های خود یا رأساً با دولت امریکا مذاکره نمودند و اطمینان یافتند که رئیس جمهوری وقت تحریم های کنگره را طبق اختیاراتش اعمال نخواهد کرد. در حال حاضر در امریکا رئیس جمهوری بر سر کار است که نه تنها مخالف برجام بوده و هست بلکه سعی دارد با کمک اسرائیل و چند کشور عربی در منطقه از تعامل شرکت های بین المللی با ایران در صنعت نفت و گاز جلوگیری نماید و قول داده است که در سیاست های دولت اوباما در قبال ایران تجدیدنظر نماید. کنگره امریکا نیز تحریم های جدیدی را طرح ریزی نموده است. در چنین شرایطی امضای قرارداد با توتال با درنظر گرفتن احتمال تحریم یا جریمه شدن این شرکت از طرف امریکا اهمیت آن را دوچندان می کند. امضای این قرارداد با شرکت های فرانسوی و چینی و قراردادهای بعدی با شرکت های دیگر اروپایی و روسیه می تواند راه این کشورها را از سیاست های یکطرفه امریکا جدا نماید و عملاً به کم اثر شدن تحریم های فعلی و آتی امریکا بینجامد.