واکنش ایران به قطعنامه حقوق بشری علیه ایران

سفیر ایران نزد سازمان ملل از قطعنامه مغرضانه درباره وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد کرد.

به گزارش ایسنا، غلامحسین دهقانی، سفیر و معاون نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل متحد روز سه شنبه در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: پیش نویس قطعنامه ای که قرار است در این کمیته در مورد آن رای گیری شود، یک بار دیگر به خوبی فقدان صداقت از سوی آن دسته از مدعیان خود خوانده حقوق بشر که بانیان این قطعنامه  هستند را آشکار می کند. تردیدی نیست که وضعیت حقوق بشر در ایران در خور چنین قطعنامه مغرضانه ای نیست و کانادا و سایر بانیان این قطعنامه نیز از این واقعیت آگاهند. لیکن بانیان این قطعنامه به حدی بی پروا بوده اند که کشورهایی را که به طور فاحش به نقض حقوق بشر می پردازند و با مصونیت کامل مرتکب قساوت علیه شهروندان شده و می شوند را نیز در میان بانیان قطعنامه آورده اند.    

او افزود: حضور بزرگ ترین ناقض حقوق بشر در جهان (رژیم صهیونیستی) در فهرست بانیان این قطعنامه نفرت انگیز است. بدیهی است که ایران صرفا به دلیل تسلیم نشدن در مقابل فشارهای سیاسی بانیان اصلی این پیش نویس مورد هجوم واقع شده است. امروز شاهدیم که بار دیگر حقوق بشر به ابزاری برای اعمال فشار ناعادلانه بر ملتی که استقلال را بر تسلیم در مقابل مداخله انتخاب کرده است، مورد سوء استفاده قرار می گیرد. شاهد آنیم که موضوع حقوق بشر هم چنان برای دنبال کردن منافع نامشروع کشورهایی که به صورت سنتی و تاریخی مدافع استعمار، برده داری، نژادپرستی و آپارتاید بوده اند مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

سفیر ایران در سازمان ملل افزود: حقیقت امر این است که ورای ملاحظات سیاسی، هیچ زمینه معتبر دیگری برای طرح پیش نویس این قطعنامه علیه کشور من وجود ندارد. تعداد بسیار کمی ممکن است که چنین قطعنامه سیاسی ای را به عنوان یک تلاش واقعی برای حمایت و ارتقای حقوق بشر تصور کنند. ایران صادقانه به ضرورت رعایت و ارتقای حقوق بشر اعتقاد دارد. به عنوان نمونه ای مبرهن، در طول چهار دهه گذشته، انتخابات دموکراتیک متعددی در ایران برگزار شده و از طریق این انتخابات بوده است که جهت گیری امور داخلی و خارجی کشور تعیین شده است. چنین اتکایی به رای و صدای مردم، یک پیشرفت قابل توجه در منطقه ما محسوب می شود. اتکای همیشگی به صندوق های رای در کشور من، در واقع ترغیب کننده فرایندهای دموکراتیک و صلح آمیز در جامعه بوده و منجر به شفافیت، مسوولیت پذیری، و ثبات در تمامی سطوح دولت شده است.

معاون نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل گفت: به هر حال، برای برخی از قدرت ها، انتخاب مردم مادامی مورد احترام است که هماهنگ با منافع خودشان باشد. مردمی که شهامت انتخاب امری غیر از این {تمایل این قدرت ها} را داشته باشند، از طریق کودتای نظامی، خشونت، تحریم، اشغال و یا اتهامات حقوق بشری مورد تنبیه قرار می گیرند. ولی در مورد متحدان و جیره خواران این قدرت ها، دموکراسی و احترام به حقوق بشر امری اختیاری است. این قدرت ها به راحتی و بدون توجه به عمق فجایع {حقوق بشری} که در سوابق متحدان شان وجود داشته باشد، از آن ها حمایت می کنند و از طرفی دیگر، به شدت دولت هایی که با آن ها هم سو نیستند، مورد سرزنش شدید قرار می دهند هر چند که رفتاری دمکراتیک داشته باشند. همان طور که از محتوای این پیش نویس این قطعنامه و نیتی که پشت آن وجود دارد بر می آید ما به وضوح شاهد چنین الگوی رفتاری یعنی رفتار مغرضانه ای علیه ایران و ایرانیان هستیم که در حال اجرا شدن است.

دهقانی افزود: برخلاف ادعاهای بی اساسی که در پیش نویس قطعنامه مطرح شده است، ایران در طول چهار دهه گذشته، پیشرفت های برجسته ای را در بسیاری از عرصه های حقوق بشری رقم زده است. صرفا به عنوان نمونه، ایران در طول این مدت دومین کشوری بوده است که در جهان بالاترین رشد شاخص توسعه انسانی را داشته است. هم چنین ایران، یکی از موثرترین شبکه ها و برنامه های مربوط به آموزش و سلامت زنان و دختران را تدارک دیده است. تعداد دانشجویان دختر در سطوح بالای تحصیلاتی همواره نسبت به مردان بیش تر بوده است. آمار کارهایی چون "ختنه زنان" و "قتل ناموسی" در ایران در مقایسه با حتی کشورهای اروپایی نیز کم تر است. آمار ازدواج کودکان در ایران از همه کشورهای منطقه پایین تر است. با این وجود، و بر خلاف چنین زمینه ای، این ایران است که باید با قطعنامه حقوق بشری نشانه گرفته شود!

او ادامه داد: در جبهه مرتبط دیگری که مستقیما حقوق بشر میلیون ها انسان را تحت تاثیر قرار می دهد، ایران در خط مقدم مبارزه با مجرمان فراملیتی و مقابله با مواد مخدر غیرقانونی است که همواره منجر به از دست رفتن حیات و دارایی افراد بی شماری شده است. در طول تلاش های خستگی ناپذیر ایران علیه قاچاقچیان فرامرزی مواد مخدر، که عمدتا مسلح، و متصل به جرایم سازمان یافته فراملی و شبکه های تروریستی نیز هستند، هزاران نیروی ایرانی مجری قانون یا جان خود را از دست داده اند و یا معلول شده اند. همان طور که در اسناد سازمان ملل نیز مورد اشاره قرار گرفته است، آمار کشف و ضبط انواع مختلف مواد مخدر غیرقانونی که از تریاک گرفته می شود در ایران بسیار فراتر از تمام موادی است که در مجموع در سایر کشورها کشف می شود. با وجود این واقعیت که بیش ترین نفع استقامت ایران در مقابل قاچاق مواد مخدر را غرب می برد، و جوانان غربی هستند که از خطر اعتیاد به این مواد در امان می مانند، حمایت آن ها {غربی ها} در این زمینه بسیار ناچیز بوده است. و این بسیار معنی دار است که در بی احترامی کامل به این همه جان فشانی ها، این ایران است که باید با طرح قطعنامه حقوق بشری نشانه گرفته شود.

نماینده کشورمان در سازمان ملل در ادامه افزود: اجازه دهید موضوع دیگری را مورد توجه قرار دهیم که بسیار به حقوق بشر مربوط است. در حالی که از نظر برخی از کشورهای ثروتمند، پذیرش ورود تنها چند هزار آواره تهدیدی امنیتی محسوب می شود، ایران برای چهار دهه گذشته مستمرا میزبان میلیون ها آواره و مهاجر بوده است. ایران همواره در میان 10 کشوری بوده است که میزبان بالاترین تعداد پناهندگان بوده اند. میزبانی این آوارگان و پناهندگان، آن هم در شرایط فقدان حمایت بین المللی قابل توجه، نقش برجسته ای را در حفظ صلح و ثبات در کشورهای همسایه بحران زده ما ایفا کرده است. تنها در سال تحصیلی اخیر، 460 هزار کودک پناهنده که 100 هزار نفر آن ها جزء خانواده های پناهنده غیر ثبت شده هستند، به صورت رایگان در مدارس جمهوری اسلامی ایران در حال تحصیل هستند و تامین این جمعیت، دشواری عظیمی را بر سیستم آموزشی کشور ما تحمیل کرده است. با این وجود، این ایران است که باید با قطعنامه ای حقوق بشری نشانه گرفته شود!

این دیپلمات ایرانی با اذعان به رابطه واضح بین ارتقای حقوق بشر و مبارزه با ناشکیبایی، افراط گرایی و تروریسم، و با وجود این که برخی از کشورها در مصالحه و همکاری با گروه های تروریستی هستند، ایران ثابت کرده است که ثابت قدم ترین کشور در مبارزه با گروه های تروریستی بوده است. در غیاب چنین اراده مصممی از سوی ایران، ممکن بود امروز بخش های بیش تری از خاورمیانه تحت بیرق سیاه داعش باشد؛ که اگر چنین می شد، در آن شرایط وحشتناک، تراژدی ها و قصاوت های بسیار بیش تری ممکن بود رخ دهد، زنان و کودکان بیش تری مانند یزیدی ها ممکن بود قربانی افراط گرایی شوند، هزاران جوان دیگر ممکن بود سربریده، زنده سوزانده یا به عنوان پیاده نظام گروه های تروریستی به کار گرفته شوند، کشتار دسته جمعی بیش تری رخ می داد، جرایم بیش تری علیه اقلیت ها ارتکاب می یافت، میراث فرهنگی بیش تری به تله هایی از خاک و سنگ تبدیل می شد و میلیون ها نفر بیش تر آواره سواحل مدیترانه و ورای آن می شدند. با این وجود، این طنز آمیز است که با وجود چنین واقعیت های مستحکمی، ایران باید با قطعنامه ای حقوق بشری مورد نشانه گیری قرار گیرد!

دهقانی در پایان گفت: نه دولت من و نه هیچ دولت دیگری نمی تواند ادعای کامل بودن در حقوق بشر را داشته باشد. ولی کامل نبودن ما از هیچ کشور دیگری بیش تر نیست که ما را سزاوار داشتن قطعنامه کند. تلاش های سیاسی و جهت مند در این حوزه تنها منجر به افزایش بی اعتمادی می شود. سیاست دولت آقای روحانی برای تعامل سازنده با جهان، نوید بخش افق جدیدی از گفت وگو، شناخت، احترام متقابل و همکاری در همه حوزه هاست. برای ارتقای اعتبار گفتمان حقوق بشر، ما به دنبال گفت وگوهای مبتنی بر احترام و خالی از اتهام و سرزنش هستیم و همان گونه که در گفت وگوهای هسته ای نیز نشان دادیم، ما از هر گونه تعامل معنادار با حریفان جدی خود استقبال می کنیم.

وی افزود: مطمئناً، ارائه  پیش نویس این قطعنامه از سوی کشوری با سابقه ای غیرقابل دفاع در حقوق بشر، حرکتی غیرصادقانه محسوب می شود و کمکی به تحقق اهداف ادعایی نمی کند. خودستایی بانی اصلی قطعنامه و تعدادی از هم بانیانی که سابقه حقوق بشری سیاهی در پرونده خود دارند، تعجب برانگیز است. مخصوصا، زمانی که بی توجهی مستمری در جوامع خودشان به رشد هشدار دهنده به حاشیه رانده شدگان، کنار زده شده گان اجتماعی، محرومیت ها، تعصبات فرهنگی افراطی، تمایلات بیگانه هراسانه فزاینده، تنفر نژادی و نژادپرستی که بستر لازم برای زایش قصاوت ها و تروریسم را فراهم می آورند از خود نشان می دهند. انتظار می رود که افکار عمومی جهانی، هم چنان تمامیت و صحت {ادعاهای} این قهرمانان خود خوانده حقوق بشری را مورد سوال و تردید قرار دهد.

دهقانی در پایان گفت: در نهایت از دولت های عضو می خواهم که با  پیش نویس این قطعنامه سیاسی که بارها بی فایدگی آن به اثبات رسیده، مخالفت کنند.