دومین بانوی آهنین انگلیس

دیپلماسی ایرانی: خانم ترزا می از دیروز رسما ریاست کابینه دولت بریتانیا را بر عهده گرفت. با استعفای کامرون از قدرت که دیروز چهارشنبه به کاخ باکینگهام رفت و استعفای خود را رسما به ملک الیزابت دوم تسلیم کرد، می نخست وزیر جدید انگلیس شد. در پی انتخابات درون حزبی که ابتدای هفته انجام شد، ترزا می توانست با کنار رفتن رقبای درون حزبی اش به ریاست حزب محافظه کار انگلیس انتخاب شود و رسما جانشین دیوید کامرون شود. حالا خانم می تا سال 2020 سکان دار دولت بریتانیا خواهد بود. دیروز چهارشنبه، ملک الیزابت رسما ترزا می را مامور تشکیل کابینه جدید انگلیس کرد. به این ترتیب برای دومین بار در تاریخ انگلیس یک زن نخست وزیر این کشور شد. حالا به نوشته روزنامه گاردین ترزا می قرار است زنانه ترین کابینه دولت انگلیس را تشکیل دهد. متحدان وی در حزب محافظه کار خانم آمبر رود، وزیر انرژی فعلی و ژوستینگ گرینگ، وزیر توسعه بین المللی هستند که قرار است در دولت می در سمت های خود ابقا شوند. وی روز چهارشنبه بعد از ظهر بعد از آن که ملکه انگلیس رسما به وی ماموریت داد تا کابینه جدید این کشور را تشکیل دهد به همراه همسرش، فیلیپ می وارد مقر نخست وزیری، خانه شماره 10 شد تا رسما کارش را به جای دیوید کامرون آغاز کند. کامرون روز سه شنبه از خانه شماره 10 اثاث کشی کرد. کامرون روز سه شنبه بعد از ظهر در برابر خبرنگاران گفت: «از روز چهارشنبه و بعد از این که استعفای خود را در کاخ باکینگهام تقدیم ملکه کردم، کار من رسما در این خانه تمام می شود. از روز چهارشنبه ما نخست وزیری جدیدی خواهیم داشت که مسئولیت هدایت دولت را بر عهده خواهد داشت.»

می در طول دوران کمپین خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا خود را در حاشیه قرار داد به گونه ای که حتی تا فردای رفراندوم کسی نمی دانست واقعا نظر او درباره خروج کشورش از اتحایده اروپا چیست. با این حال بعد از اعلام رای گیری به طور تلویحی گفت که خود از مدافعان ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بوده است. اطرافیانش نیز می گفتند که او از ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا دفاع می کرد. اکنون که نتایج رفراندوم مشخص شده وی تعهد داده است که هر چه سریع تر روند خروج کشورش از اتحادیه اروپا را پیگیری کند. می در این باره گفت: «از امروز من نماینده بریتانیایی هستم که تصمیم گرفته است از اتحادیه اروپا تحت بهترین شرایط خارج شود. شرایطی که به نفع مردم بریتانیا باشد.»

رابطه می با دیوید کامرون چندان حسنه نبود اما با یکدیگر محترمانه برخورد می کردند. به گونه ای که وقتی که در سال 2010 حزب محافظه کار توانست پیروز انتخابات شود، از او تشکر کرد و گفت کامرون توانست حزب محافظه کار را از یک حزب مرده به یک حزب زنده و پویا تبدیل کند. در طول دوران نخست وزیری کامرون این دو اختلاف دیدگاه های بسیاری در بسیاری از مسائل داشتند.

حالا ترزا می دومین بانوی آهنین انگلیس بعد از مارگارت تاچر است. تاچری که در دهه هفتاد و هشتاد میلادی اراده آهنینش در پیشبرد سیاست های کشورش زبانزد بود و توانست کشورش را در بحبوحه بحران های سخت جهانی همچون انقلاب اسلامی ایران، جنگ ایران و عراق، جنگ کویت و رکود اقتصادی شدید دهه هشتاد میلادی به خوبی هدایت کند. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان ترزا می ویژگی های یک زن آهنین را دارد. بسیاری از هم حزبی های او معتقدند با وجود این که سابقه سیاسی می به حدود 17 سال می رسد اما چنان در کار خود جدی است و چنان اراده پیشبرد اهداف حزب محافظه کار را دارد که می تواند همانند تاچر به الگوی یک زن سیاستمدار کارکشته انگلیسی تبدیل شود. اندریا لیدسوم، یکی از رقبای جدی می در ریاست حزب محافظه کار انگلیس در توصیف ویژگی های می می گوید: «با وجود این که معتقدم با توجه به سابقه خود در اداره حزب محافظه کار و دولت محافظه کار انگلیس از می شایسته تر هستم تا ریاست دولت و حزب را بر عهده بگیرم اما می فردی جدی و بااراده است که می تواند با انگیزه بالا کشور را از مشکلات پیش رو عبور دهد.» بسیاری از همکاران ترزا می ، او را آدمی مطمئن توصیف می کنند، کسی که کاری را که به دستش بدهند حتما به سرانجام می رساند.

یکی از ویژگی های می ، توانایی اش در مذاکره و توجه به جزئیات در مذاکره است. همان چیزی که در مذاکرات پیش رو برای خروج از اتحادیه اروپا، اهمیت کلیدی دارد. می در توصیف خود می گوید: «من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیو خبری به استودیوی دیگر نمی روم، سر ناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی کنم و در بارهای اطراف پارلمان نمی چرخم، اما کارم را بلدم.»

می در سخنرانی روز دوشنبه خود در بیرمنگام نیز گفت: «کشور نیاز به یک رهبر قوی دارد. ما نیازمند رهبری هستیم که بتواند با قدرت کشور را از مراحل غامض اقتصادی و سیاسی خارج کند و به بهترین شکل توافق خروج از اتحادیه اروپا را پیش ببرد.»

در سال های گذشته از او انتقاد می شد که با وزارت کشور مثل ملک شخصی برخورد می کند، برایش افکار عمومی چندان اهمیتی ندارد و با معاونانش، عهد اخوت می بندد. از او همچنین بابت سیاست هایش در مساله مهاجرت انتقاد می کنند. اما او می گوید به سیاست هایم در مورد مهاجرت افتخار می کنم برای این که توانستم روند مهاجرت به کشور را به خوبی کنترل کنم و دستاوردهای مهمی در این زمینه داشته باشم. می همچنین خود را یک فمینیست می داند و می گوید به این که فمینیست باشد افتخار می کند. هیچ علاقه ای به گفتن جزئیات زندگی اش ندارد. با وجود این که متاهل است و از سال 1980 با فیلیپ می ازدواج کرده اما فرزند ندارد و هیچ علاقه ای هم به صحبت کردن در این زمینه ندارد.

با وجود این که نزدیک به چهار میلیون امضا برای تکرار رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا جمع شده است، اما دولت انگلیس تاکید کرد به هیچ وجه قصد برگزاری مجدد رفراندوم را ندارد. می خود در این باره می گوید: «خروج یعنی خروج. ما باید به اراده مردم احترام بگذاریم. قرار نیست رفراندوم مجددی برگزار کنیم. بنابراین بر اساس جدول زمانی و با توجه به مذاکراتمان با دوستان و متحدانمان در اتحادیه اروپا از این اتحادیه خارج می شویم.»

زندگی نامه ترزا می

ترزا می متولد یک اکتبر 1956 در ایستبورن است، وی تحصیلات خود را در رشته جغرافی کالج هیوز و دانشگاه آکسفورد گذرانده است. وی که اکنون 59 سال سن دارد، قبل از این که وارد دنیای سیاست شود در مرکز مالی و بانکی لندن کار می کرده است. می از سال 1997 با عضویت در مجلس عوام انگلیس رسما وارد دنیای سیاست شد. در سال 2002 به ریاست حزب محافظه کار انگلیس منصوب شد. در سال 1999 در کابینه در سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت، مایکل هوآرد و دیوید کامرون حضور داشته و مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی و رهبری در سایه مجلس عوام را بر عهده داشته است. در سال 2010 و با رسیدن دیوید کامرون به سمت نخست وزیری بریتانیا می وزیر کشور و به طور هم زمان وزیر زنان و برابری های دولت وی شد. البته در سال 2012 وزارت دوم را به ماریا میلر واگذارد کرد تا تنها سمت وزارت کشور را در کابینه کامرون بر عهده داشته باشد. او برای شش سال این سمت را حفظ کرد تا این سمت تبدیل به موقعیتی ویژه برای او شود چرا که در پنجاه سال گذشته هیچ کس شش سال پیاپی در این پست کلیدی قرار نداشته است. اظهارات او در سال 2005 چهره ای جنجالی از او ساخت. وی در آن موقع در یک سخنرانی، در مجمع عمومی حزب محافظه کار از اعضای حزب خواست که با اقشار فقیر تر ارتباط بیشتری برقرار کنند تا به گفته او شهرت بد حزب به عنوان "حزب بدجنس ها" تغییر کند. اظهاراتی که بسیاری از اعضای بزرگ حزب هنوز او را برای به کار بردن این صفت نبخشیده اند.

می خود در معرفی اش در جمع خبرنگاران گفت: «پدرم کشیک بود اما پدربزرگم ژنرال ارتش بود که به کشورش خدمات بسیاری کرد.»