وقتی کیهان بی خبر از تصمیم روحانی دولت را متهم می کند

خبرآنلاین نوشت:

روزنامه کیهان در حالی در سرمقاله خود سفر رئیس جمهور به نیویورک را بی ارزش جلوه داده و عدم بازگشت روحانی و ظریف به کشور را به باد نقد گرفته که پیش از این اعلام شده بود، رئیس جمهور برای حضور در مراسم انتقال پیکر جانباختگان منا سفرش را نیمه کاره می گذارد.

با این حال کیهان در سرمقاله خود با عنوان « چند پرسش درباره مدل رفتاری دولت » نوشته است: آیا سرنوشت تلخ و غمبار 307 مفقود، ارزش آن را نداشت که آقای رئیس جمهور یا دست کم وزیر خارجه، سفر تشریفاتی نیویورک را لغو کنند و پیگیر این مسئله مهم ملی باشند؟! آیا درخواست ملاقات با وزیرخارجه سعودی که رد شد یا زدن روبان کوچک مشکی به کت برخی اعضای هیئت دیپلماتیک، فشار به رژیم مقصر سعودی برای پاسخگویی درباره سرنوشت مفقودان این جنایت است؟ یعنی مثلاً رقم 476 نفر باید به چند نفر افزایش می یافت تا دولت و وزارت خارجه، ماجرا را مسئله حیاتی و امنیت ملی حساب کنند و به خاطر اهمیت ماجرا بسیج شوند؟ بسنده کردن به روبان مشکی و چند اظهار تأسف در مصاحبه ها کجا و سرنوشت چندصد شهروند و خانواده های ماتم دیده و نگران آنها کجا؟ متأسفانه در چنین صحنه هایی غالباً زبان رئیس دولت و وزارت خارجه کاملاً کوتاه و منفعل است. اما به محض اینکه برخی مسئولان دولتی می خواهند در سیاست داخلی و با ارکانی نظیر مجلس یا حتی سیاست های کلی نظام تعامل داشته باشند، بوی استبداد رأی و خودکامگی و بی اعتنایی به مشام می رسد. سرنوشت مذاکرات هسته ای از بیانیه لوزان تا توافق وین و سپس شتابزدگی و دستپاچگی برای اجرای آن حتی پیش از پایان موعد 90 روزه برای رسیدن به روز تصویب، شاهدی بر این مدعاست. وزارت خارجه به واسطه فشارهای برخی اجزای دولت، مجلس را در ماجرای لوزان و سپس توافق وین کاملاً جا گذاشت در حالی که موظف شده بود برای رعایت قواعد و لوازم همدلی با منتقدان وارد گفت وگو شود. تکذیب های اولیه درباره فکت شیت آمریکایی ها به تدریج جای خود رابه تأیید برخی واقعیت ها که متضمن عبور خسارت بار از برخی خطوط قرمز منافع و مصالح ملی بود، داد.