تهدیدهای اسرائیل برای حمله به ایران توخالی است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، «گرت پورتر» روزنامه نگار و تحلیل گر آمریکایی که تحقیقات گسترده ای در خصوص پرونده هسته ای ایران و مذاکرات نمایندگان اتمی این کشور و 1+5 دارد، به ادعای جدید صهیونیست ها در خصوص حمله به ایران پرداخته و با بررسی اسناد موجود، ضمن اثبات توخالی بودن این تهدیدات، فرصت طلبی با جلو انداختن صهیونیست ها را نیز آشکار کرده است.

در ادامه نظر مخاطبان فارس را به بخش هایی از این مقاله جلب می نمائیم.

«ایهود باراک» وزیر جنگ سابق صهیونیست ها اخیراً مدعی شده که رژیم متبوعه اش در سال های اخیر، 3 نوبت تا مرز حمله به ایران پیش رفت.

اما شما نباید این گفته های باراک را باور کنید زیرا این تنها داستانی است ادامه دار و زیرکانه از سوی کابینه های مختلف اسرائیل از جمله کابینه ایهود اولمرت و بنیامین نتانیاهو که می خواهند دنیا را مجاب کنند که اسرائیل به صورت جدی به حمله به ایران فکر می کند و از این طریق دیگر کشورها را حداقل برای اعمال تحریم های فلج کننده علیه این کشور، تحت فشار بگذارند.

شواهد قوی وجود دارد که آمریکا هم از این تهدیدها استفاده کرده و در این میان، نقش پلیس خوب را بازی می کند.

بر اساس گفته های این وزیر سابق صهیونیست، یکی از این سه نوبت در سال 2010 اتفاق افتاده؛ وی گفته که در آن سال بنیامین نتانیاهو ارتش را در حالت آماده باش کامل یعنی آمادگی برای جنگ واقعی قرار داد و فقط به خاطر مخالفت «اشکنازی» رئیس ارتش اسرائیل، از حمله به ایران منصرف شد.

بی مبنا بودن این ادعا اما در یک برنامه تلویزیونی در سال 2012 فاش شد؛ بر اساس گفته های مجری این شبکه متعلق به تلویزیون رژیم صهیونیستی، فرمان مزبور پس از اعلام توافق ایران، ترکیه و برزیل برای تبادل سوخت هسته ای صادر شد ولی اصلا مقدمه ای برای جنگ نبود.

بر اساس اسناد فاش شده در این برنامه، مخالفت اشکنازی با این فرمان هم در حقیقت یک بلوف بوده زیرا هم این فرمانده کهنه کار صهیونیست و هم ایهود باراک می دانستند که ارتششان بدون مداخله ارتش آمریکا، شانسی برای حمله موفقیت آمیز به ایران را ندارد.

سران رژیم صهیونیستی بهرحال با وجود این اطلاع از ظرفیت های نظامی خود، در صدد آن بودند که با تهدید به حمله نظامی، دنیا را به واکنش در برابر این تصمیم ایران وادار کنند. «یوسیپ آلفر» از دستیاران سابق بنیامین نتانیاهو نیز در سال 2012 به من (گرت پورتر) گفته که اکثریت مقامات بازنشسته امنیتی رژیم صهیونیستی با حمله به ایران مخالف بودند ولی نمی خواستند با علنی کردن مخالفت خود، تأثیر هیاهوهای نتانیاهو را از بین ببرند.

نوبت دومی که بنا بوده به گفته ایهود باراک، اسرائیل به ایران، مقارن با لغو رزمایش مشترک با ارتش آمریکا بود است.

باراک مدعی است که نتانیاهو برای اینکه آمریکا نتواند بر تصمیم اش برای حمله به ایران تأثیر بگذارد، این رزمایش را که بنا بود که در بهار 2012 برگزار شود، لغو کرد. این ادعا در حالی مطرح می شود که خبر تعویق برگزاری رزمایش، در اوایل دی ماه اعلام شد و نتانیاهو اگر می خواست به ایران حمله کند، زمان کافی داشت.

دولت آمریکا هم از غیرواقعی بودن تهدید اسرائیل خبر داشت ولی برای اینکه بتواند حمایت لازم برای تحریم های شدیدتر را به دست آورد، وانمود کرد که این تهدید حقیقی است.

یکی از شواهد این مدعا آنکه «گری سیمور» مشاور اوباما در امور سلاح های کشتار جمعی، پیش از اینکه به سمت مشاورت برسد، در سال 2008 گفته بود که آمریکا باید از تهدید اسرائیل برای فشار بر برنامه اتمی ایران بهره برداری کند.

این امر وقتی روشن تر می شود که تنها چند هفته پس از ورود سیمور به کاخ سفید، در تاریخ 1 آوریل 2009، «رابرت گیتز» وزیر دفاع وقت و «دیوید پترائوس» رئیس آن روزهای «سیا» اعلام کردند که اگر ایران در مورد برنامه هسته ای خود با دنیا همکاری نکند، اسرائیل حداکثر ظرف چند سال، مجبور به حمله به ایران خواهد بود.

بر اساس همین رویکرد، اوباما در اواسط نوامبر 2009، دنیس راس و جفری بیدر را به چین فرستاد و به سران پکن هشدار داد که اگر شورای امنیت، تحریم های شدیدتری علیه ایران تصویب نکند، واشنگتن نخواهد توانست جلوی حمله نظامی اسرائیل به ایران را بگیرد.

آنچه اواخر 2011 و اوایل 2012 اتفاق افتاد، یک بازی پلیس خوب و پلیس بد معمولی بود که آمریکا با آن، در یک برهه تاریخی توانست ضمن متقاعد کردن ایران به مذاکره در خصوص برنامه هسته ای خود، تحریم های فلج کننده ای علیه این کشور اعمال کند.