یهودستیزی، اتهام جدید علیه اوباما

دیپلماسی ایرانی: کارزار مخالفان توافق هسته ای با ایران روزبه روز شتاب بیشتری می گیرد و بر حجم تبلیغات علیه توافق وین و بانیان آن افزوده می شود. در ایالات متحده، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و تیم دیپلماتیک او، به خاطر دست یافتن به این توافق به شدت مورد حمله لابی طرفداران اسرائیل و جمهوری خواهان قرار گرفته اند. تازه ترین موج اتهامات علیه اوباما، «یهودستیز» بودن اوست؛ اتهامی که در فضای سیاسی آمریکا می تواند تبعات زیادی داشته باشد. نوشته زیر چکیده ای از مقاله شدیداللحن «جاناتان گلدبرگ»، سردبیر سابق نشریه «Jewish Daily Forward» علیه مطرح کنندگان چنین اتهاماتی است. فوروارد، روزنامه ای برای جامعه یهودیان آمریکایی است که گرایش های چپگرایانه دارد. این روزنامه اخیراً نیز موفق به کسب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تهیه گزارش از ایران شده بود:

کارزاری که علیه توافق هسته ای باراک اوباما با ایران به راه افتاده است، حتی وقتی در اوج نیست هم نگاه آخرالزمانی خود را کنار نمی گذارد. اما در وضعیت فعلی، این کارزار به کل از ریل اصلی خود خارج شده و تبدیل به توهم توطئه با محوریت اوباما و روانه ساختن سیل اتهامات یهودستیزی به سمت رئیس جمهور شده است.

از زمان تلاش اوباما در سال 2007 برای ورود به کاخ سفید، اتهام یهودستیزی کلیشه ای بوده است که توسط راستگرایان افراطی علیه او مورد استفاده قرار گرفته است، اگرچه این اتهام هیچ گاه وارد رسانه های جریان اصلی نشده بود. با این حال، این ادعا که اوباما یهودستیز است اکنون به سرعت در حال گسترش است. تفسیر مربوطه این است که اظهار نظر اخیر اوباما در مورد تلاش صاحبان پول و لابی برای متوقف کردن توافق، اشاره ای تلویحی به حامیان مالی یهودی و لابی کنندگان طرفداران اسرائیل است. این تفسیر در ادامه می گوید که اوباما در حقیقت دارد رقبای خود را تهدید می کند که اگر به مخالفت با توافق ادامه دهند، ضدیهودیان را برای حمله به آنها آزاد خواهد گذاشت.

مشخص است که برخی حامیان مالی یهودی و لشگر لابیگران طرفدار اسرائیل در حال بسیج توان خود به منظور متوقف کردن توافق هستند و این کار را با تمام انرژی انجام می دهند. اما انگار اشاره به این کار زشت است و رئیس جمهور باید تظاهر کند که متوجه نشده است. در عمل، جامعه یهودیان در این ماجرا نقش سیاهی لشگر را دارد. رویارویی اصلی که در ماه سپتامبر در کنگره اتفاق می افتد، ماهیت سیاسی دارد نه مذهبی. با این حال، تا آن زمان صحنه نمایش پر از کنشگران یهودی خواهد بود. بهروزی اسرائیل، حداقل برای مخالفان، در طول مناظرات دغدغه اصلی خواهد بود. مبادا فراموش کنیم که فرمانده اصلی نیروهای ضدتوافق هم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل است. نقش محوری او در این نمایش باعث برجسته تر شدن حضور متحدان یهودی آمریکایی اش می شود. در حقیقت، نتانیاهو توافق هسته ای با ایران را تبدیل به نبردی میان مردم یهود با قدرت های جهانی کرده است. احمقانه است. تزیپی لیونی، وزیر دادگستری سابق اسرائیل خواستار تفحص فوری مجلس این کشور درباره کارزار ضدتوافق نتانیاهو، مشروعیت این کارزار و آسیب احتمالی اش به روابط آمریکا و اسرائیل شده است.

شاید کلیشه «اوبامای ضدیهودی» قدیمی به نظر برسد، اما بروز و ظهورش به این صورت خیلی ناگهانی بوده است. روز 22 جولای/31 تیر، اوباما در برنامه شبانه «دیلی شو» حاضر شد تا با [مجری معروف] «جان استوارت» به صحبت بپردازد. در این برنامه، اوباما گفت که اگر شهروندان با نمایندگان خودشان تماس بگیرند، نظرشان [در مورد توافق] شنیده خواهد شد. او افزود: «در همه مسائل همین طور است. اگر مردم مشارکت کنند، نظام سیاسی در نهایت پاسخگو خواهد بود، حتی با وجود نقش پول و لابی».

از نگاه ناظر بی طرف، این نظر جزء دیگری از مناظره این روزها در آمریکا در مورد نقش پول در سیاست و احساس ناتوانی شهروندان از شکل دادن به سیاست های دلخواه است. اما برخی از محافظه کاران یهودی ماجرا را از منظر دیگری می بینند. به گفته آنها منظور اوباما از «پول و لابی» یهودیان بوده اند و او این جماعت را جنگ طلب خوانده است. آنها کار او را مصداق لجن پراکنی علیه یهودیان می خوانند.

دو روز بعد از این، اظهارات جان کری در کمیته روابط خارجی کنگره، هیستری مخالفان را به اوج رساند. جان کری در سخنان خود گفت که اگر کارزار مخالفان به رهبری اسرائیل توافق را ناکام بگذارد، نتیجه اش ایجاد آشوب در منطقه خاورمیانه خواهد بود. به گفته او، این آشوب اسرائیل را تنهاتر از همیشه خواهد گذاشت. آنچه که صرفاً اظهار نگرانی کری از عواقب رد توافق بود، در تفسیر مخالفان تبدیل به تهدید یهودیان آمریکا شد. جنجال آفرینی مخالفان در ماه آگوست به نقطه اوج رسید. به خصوص بعد از سخنرانی اوباما در دانشگاه «آمریکن» و اشاره او به «اصطکاک موقت با دوست و متحدی عزیز»، یعنی اسرائیل، خشم مخالفان به شدت افزایش یافت و اتهام ضدیهودی بودن علیه اوباما با شدت بیشتری تکرار شد. اتهامات صرفاً متکی بر دو واژه «پول» و «لابی» بود.

صحبت های اوباما در این سخنرانی، باعث برانگیخته شدن خشم الیوت آبرامز، مشاور امنیت ملی بوش پسر شد. او به ویژه به آن بخش از سخنان اوباما انتقاد داشت که گفته بود همان کسانی که طرفدار راه انداختن جنگ علیه عراق بودند، اکنون سعی در بر هم زدن توافق دارند. اوباما هشدار داده بود که اگر توافقی حاصل نشود، این افراد به زودی خواهان جنگ علیه ایران خواهند شد. البته آبرامز حق دارد که عصبانی بشود. او یکی از مهمترین حامیان جنگ در سال 2003 بود و اکنون هم مخالف توافق هسته ای است. محافظه کاران سال ها است که اوباما را به خاطر تعلل در استفاده از نیروی نظامی، چه در سوریه، چه در لیبی و چه در عراق، سرزنش کرده اند. آنها می گویند در صورت نیاز به استفاده از گزینه نظامی علیه ایران نمی شود به اوباما اعتماد کرد. در عین حال، آنها بارها و بارها ثابت کرده اند که شرط لازم برای «ضروری» شدن دست زدن به چنین اقداماتی از نظر آنها خیلی ساده است.

بدون تعارف، محافظه کاران حق دارند که از دیدگاه های خودشان دفاع کنند. نخست وزیر اسرائیل هم حق دارد از آنچه که به نظرش منافع اسرائیل می آید دفاع کند، حتی اگر برای گروهی دیگر، منافع اسرائیل تعریف دیگری داشته باشد، و حتی اگر او در این راه تنها باشد. اما وقتی دیگران را متعصب می خوانند، چون متوجه حقیقت اقدامات آنها شده اند، آن وقت است که خط قرمزها را رد کرده اند. بدتر از همه آن است که این افراد کارهای خود را به اسم جامعه یهودیان آمریکا انجام می دهند، در حالی که هیچ اختیاری از سوی این جامعه به آنها داده نشده است.

منبع: فوروارد/ ترجمه و تلخیص: علی عطاران

انتشار اولیه: سه شنبه 27 مرداد 1394 / انتشار مجدد: دوشنبه 9 شهریور 1394