ظریف کاندیدایی عالی برای جایزه صلح نوبل

"فرانسوا نیکولو" بین سال های 2001 تا 2005 میلادی، سفیر فرانسه در ایران بود. فرانسوا نیکولو بین سال های ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۵ میلادی، به عنوان دیپلمات در وزارت خارجه فرانسه حضور داشت. وی طی این سال ها سفیر فرانسه در مجارستان و ایران (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵) و سفیر این کشور در سازمان ملل بود. وی در سال هایی که به عنوان سفیر فرانسه در ایران حضور داشت نقش مؤثری را در مذاکرات هسته ای آن دوران ایفا می کرد. نیکولو پس از پایان مأموریتش و ترک تهران، مسائل ایران را از نزدیک دنبال و مقالات بسیاری در این ارتباط در روزنامه ها و مجلات فرانسوی و بین المللی منتشر کرده است.

متن کامل مصاحبه هفته نامه «طلوع صبح» با فرانسوا نیکولا را در ادامه می خوانید:

ارزیابی شما از توافق هسته ای و تاثیر آن بر نفوذ منطقه ای ایران چیست؟

توافق هسته ای به خودی خود دستاوردی بزرگ است اما اجرای آن در مرحله ای است که می توانم آن را برزخ بنامم. با این حال توافق، فی نفسه می تواند تاثیر بسیار مثبتی بر نفوذ منطقه ای ایران بگذارد. به محض اینکه منطقه ببیند ایران همانطور که گفته به تعهدات خود پایبند است، نگرانی ها از بین می روند و اطمینان بوجود می آید و این اطمینان است که روابط بهتر بر پایه آن ایجاد می شود.

از نظر شما چه تفاوتی بین تیم هسته ای ایران که در مقابل شش تیم دیگر در مذاکرات هسته ای حضور داشت، وجود داشت؟

تفاوت ها کاملا طبیعی بود.  اگر تفاوت و اختلافی وجود نداشت، نیازی هم به مذاکره نبود. آنچه مهم بود این است که طرفین اراده لازم برای رسیدن به توافق را داشتند و من معتقدم که این اراده را همه هیات های حاضر در ژنو، لوزان  وین به صورت مشترک داشتند.

چرا اسرائیل و عربستان سعودی به شدت از توافق هسته ای خشمگین هستند؟ به نظر شما آیا انها این توانایی را دارند که توافق را از بین ببرند؟

نتانیاهو عصبانی است، اما در اسرائیل مخالفت هایی با او وجود دارد. تنها صدای رسمی که از عربستان در رابطه با توافق هسته ای شنیده شده، محتاطانه اما مثبت بوده است. با این حال، نه اسرائیل  و نه عربستان در جایگاهی نیستند که توافق را نابود کنند، آنها باید با آن کنار بیایند. این دو البته به دقت بررسی خواهند کرد که توافق چگونه اجرا خواهد شد، برای همین است که برای منطقه خیلی اهمیت دارد که اجرای توافق به سادگی ممکن انجام شود، بدون هیچگونه درگیری و بحرانی.

هم اکنون کمپین هایی برای اعطای جایزه صلح نوبل به اقای ظریف به راه افتاده است. آیا آنچه وزیر خارجه ایران در مذاکرات هسته ای انجام داد و توافقی که بدست آورد، جایزه نوبل را برای او به ارمغان خواهد آورد؟

آنچه آقای ظریف و همچننی آقای کری آنجام داد آنها را کاندیداهای عالی برای جایزه صلح نوبل می کند. اما مجددا تاکید می کنم این نوبل صلح تنها در صورتیکه توافق در گذر زمان موفق ظاهر شود، شایسته انها خواهد بود. بگذارید ماجرای جنجال بر سر جایزه نوبل صلح 1973 به کسینجر و لو دو تو برای به نتیجه رساندن توافق اتش بس که البته سرنوشت خوبی پیدا نکرد را به یادتان بیاورم. با این حال، وقتی به توافق وین می نگرم، شخصا خوشبین هستم و اطمینان دارم که کاملا وفادارانه اجرا می شود، چراکه به نفع تمامی طرفین است.

اگر جایزه صلح نوبل به اقای ظریف اهدا شود این موضوع چه تاثیری بر نفوذ ایران در سطح جهانی و همینطور زندگی سیاسی شخص ایشان در سطح جهانی خواهد گذاشت؟

این سئوال باید در درجه نخست از اقای ظریف پرسیده شود. اما به طور کلی، تمامی این ها بستگی به این دارد که دارنده چنین جایزه ای چطور رفتار کند. اگر این جایزه را جدی بگیرید، تعهداتی برای خود ایجاد کرده اید و دیگر موضوعاتی وجود دارد که نمی توانید آن ها را انجام دهید. اگر تمامی ملت ایران از چنین جایزه ای به یکی از فرزندانش مفتخر باشد، باید به این جایزه بعنوان انگیزه ای برای دوبرابر کردن تلاش ها در جهت صلح و درک خوب بین تمامی کشورها در منطقه نگاه کند .

از نظر شما در آینده، تاریخ جهان در مورد توافق هسته ای ایران و مذاکره کنندگانی که تمامی تلاش خود را در جهت انعقاد آن به کار بستند، چه خواهد گفت؟

این موضوع به طور قطع اثری مهم در تاریخ به جا خواهد گذاشت اما برای ارائه پاسخی بهتر، دو یا سه سال دیگر پیش من بازگردید، آن موقع به شما خواهم گفت.