مکزیک یا قطر؛ دکل گمشده ایران کجاست؟
حالا می توان عبارت دکل گمشده را طعنه ای به تمام ماجرا دانست. گم شدنی در کار نبود. شاید انتخاب نام «دکلی که هرگز نیامد» برای شرح داستان جذاب تر باشد. دکل گمشده ایرانی می تواند دستمایه یک فیلم هیجان انگیز هالیوودی باشد. فیلمی که شگردهای مافیا را با جذاب ترین قصه ها به تصویر می کشد. چند دلال راهی مرکز شهر می شوند. سر از ساختمان های نزدیک به هم نفت در می آورند. آن قدر دلیل می آورند تا طرف شان راضی شود که هم مجموعه اش به دکل نیاز دارد و هم این دلالان توان خرید دکل را در سخت ترین دوره تحریم ها دارند. تحریم لقمه چربی را در دامان این کاسبان انداخت. لقمه ای به بزرگی ٨٧ میلیون دلار.
قبل از آن ٢٩ سالی می شد که کسی به ایران دکل نفروخته بود، بعضی ها این طور عنوان می کردند که ایران دکلی نخریده است چون اجاره پورسانت های جذاب تری را به همراه می آورد اما به هر روی بعد از خرید دکل شهید رجایی، دکل دیگر نیامد تا نوبت به سحر یک رسید و جنجال هایی که بر سر آن بر پا شد. یک طرف ماجرای خرید دکل در آن روزها جهاد دانشگاهی بود که می گفت قدرت ساخت دکل را در داخل داریم و از این سو بقیه می گفتند کدام قدرت ساخت دکل؟ کدام کارخانه دکل سازی؟ قرار بود جهاد دانشگاهی ١٤ دکل برای وزارت نفت بسازد .رویایی که البته تعبیر نشد.
درست روزهایی که برخی فانوس به دست در روشنای روز به دنبال کارخانه ساخت دکل در ایران می گشتند و می پرسیدند این اطراف کارخانه دکل سازی ندیده اید؟ داستان دکل در ایران وارد فاز تازه ای شده بود. همان ها که ابتدای داستان راهی شرکت نفت و گاز پارس شده بودند و آنها را مجاب کرده بودند که می توانند برای ایران دکلی بخرند، پول را داده بودند و دکل را نگرفته بودند. حالا معلوم می شود قصه ساخت دکل در ایران چندان هم پرکشش نبود. نادر قاضی پور می تواند مدال نخستین افشا کننده این موضوع را از آن خود کند. او بود که نخستین بار عنوان کرد که دکل نفتی دین از ترکیه خریداری شده است اما وجود خارجی ندارد. تا اینجای داستان خبر تازه ای نیست، تایید گم شدن دکل نفت در دولت پیشین از سوی زنگنه نیز اتفاق تازه ای نبود، اما ماجرا آنجا جذاب می شود که حرف ها بر سر دکلی که نیامده است ضد و نقیض می شود.
کدام دکل؟
مگر دکل گم می شود؟ این را یکی از نمایندگان عضو کمیسیون انرژی می گوید و بعد نیز تاکید می کند تا امروز چیزی در این باب نشنیده است.
در حالی که برخی اعضای کمیسیون انرژی هیچ اطلاعی از داستان کشدار دکل نفتی نداشتند و جزییات را از خبرنگار «اعتماد» مطالبه می کردند تا دریابند داستان دکل چیست، سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس تاکید کرد که قرار است پس از اتمام تعطیلات مجلس، موضوع دکل دین در دستور کار قرار گیرد تا ابعاد ماجرا معلوم شود.
حسین امیری خامکانی در پاسخ به این سوال که آیا کمیسیون انرژی گزارشی در خصوص ماجرای دکل نفتی خریداری شده دریافت کرده است یا خیر، می گوید: هنوز گزارش جامعی در مورد مساله دکل گم شده ارایه نشده است؛ از این رو کل داستان در پرده ای از ابهام قرار دارد. وی ادامه داد: از این کلاف سردرگم آنچه مشخص است اینکه دکل خریداری شده هیچ وقت به ایران نیامد. همین. البته این مساله در دولت سابق رخ داد و حالا دولت یازدهم باید پیگیری کند و موضوع را به سرانجام برساند. او با تاکید بر اینکه تا زمانی که توضیحات دقیق دولت را نشنود، صلاح نمی داند بقیه قطعات پازل را فاش کند، گفت: ممکن است برخی از این اطلاعات درست نباشد از این رو روند رسیدگی دچار اختلال می شود. من معتقدم که باید صبر کنیم تا یک بررسی دقیق انجام شود اما مسلم اینکه برخورد با عاملان این فساد خواست عمومی مردم است و ما نیز حتما این موضوع را مد نظر داریم.
دکل مکزیک است
سید حمید حسینی، فعال بازار فرآورده های نفتی اما اعتقاد دیگری دارد. او سناریوهای مختلفی را در این میان ترسیم می کند و می گوید ماجرا هم پیچیده است و هم پیچیده نیست. هر چند برخی می گویند دکل در قطر رویت شده است، وی تایید می کند گزارشی را دیده است که در آن اشاره شده دکل حفاری که قرار بود امروز در خلیج فارس باشد، در آب های مکزیک مشغول به کار است.
او می گوید: باید همه جوانب را در نظر گرفت. من فکر می کنم این دکلی که امروز در آب های مکزیک در حال کار است، متعلق به ما نیست. بالاخره این دکل در شرایط تحریم خریداری شده است، در موقعیتی که هیچ شرکتی حاضر به دور زدن تحریم و فروش دکل به ایران نبود.
وی گفت: کار در این شرایط ویژگی های خاص خود را دارد. به هر حال بسیاری از شرکت های زیر مجموعه نفت و فعال در این حوزه، مانند شرکت تاسیسات دریایی که قرار بود این دکل را بخرد، علاقه مند بودند دکل ملکی داشته باشند. حالا دلالانی این وسط حضور دارند که می خواستند معامله را جوش بدهند.
او در توضیح این مطلب اضافه کرد: این موضوع را باید از چند زاویه بررسی کرد، وضعیت اول این است که قسط اول پرداخت شده است و بعد از آن دیگر پولی از سوی ایران واریز نشده و در نتیجه مالک دکل آن را به شرکتی دیگر فروخته است یا اینکه در وضعیت دوم واسطه ها قسط های بعدی را دریافت کرده اند و چیزی به فروشنده دکل نداده اند و وضعیت سوم نیز این است که خود شرکت تاسیسات دریایی با اطلاع از اینکه واسطه ها پول را به شرکت فروشنده نمی دهند، آن را پرداخت کرده باشد. وی گفت: به هر حال یک موضوع برای من مسلم است، اینکه پول به شرکت فروشنده نرسیده است، درست است که این پول از سوی ایران پرداخت شد اما در جیب دلالان و واسطه هایی است که در این قرارداد حضور دارند، به شکلی که در وضعیت های مختلف توضیح دادم.
او ادامه داد: اگر این دکل متعلق به ایران بود، یعنی شرکت فروشنده پول آن را گرفته بود، نمی توانست آن را به شرکتی دیگر و به نقطه ای دیگر منتقل کند چون مالک آن ما بودیم ولی حقیقت این است که ما پولی دادیم و دکلی نداریم.
شاید اصلا دکل نبود
عباس سلطانی اما از زاویه ای دیگر به این داستان می نگرد. وی می گوید: به نظر می رسد اساسا دکلی با این مشخصات و به این اسم وجود خارجی نداشته است. او همه چیز را روی کاغذ معنی می کند و می گوید: منظور من این است که خرید، فروش و جابه جایی دکل تنها روی کاغذ اتفاق افتاده است و از ابتدا چنین دکلی وجود نداشته است. او نیز با تایید حرف همکارانش مبنی بر اینکه کمیسیون انرژی بعد از پایان تعطیلات بررسی موضوع دکل را در دستور کار خود قرار می دهد، می گوید: مساله فساد اقتصادی و برخورد با مفسدان اقتصادی یک مساله ملی است و در صورت عدم قاطعیت در برخورد با این افراد جامعه را نسبت به خود ناامید کردیم. به همین خاطر همواره مجلس تمام تلاش خود را انجام داده است که این مسائل را در دستور کار خود قرار دهد.
قطعات گمشده
می گویند معامله در ترکیه اتفاق افتاده است. ترکیه انگار حیاط خلوت بسیاری از کاسبان تحریم در روزهای سخت ایران بوده است. یک سر بابک زنجانی به ترکیه می رسد و یک سر دکل گمشده و انبوهی ماجرای دیگر. قطعات پازل دکل گمشده، آن قدر پراکنده هست که کسی شجاعت اظهارنظر مطلق و دقیق درخصوص آن را نداشته باشد. آیا بررسی کمیسیون انرژی و مجلس شورای اسلامی می تواند بخشی از این قطعات را کنار هم بنشاند؟
منبع: اعتماد
نظر شما :