هتل بوریواژ؛ از میزبانی هوگو و ماندلا تا ظریف و کری

تاریخ ایرانی: مذاکرات هسته ای ایران در سوئیس انجام شد و مذاکره کنندگان مسافت زیادی را پیمودند تا چندین قدم دیپلماتیک به سوی یکدیگر بردارند. در آینده شاهد سفرهای بیشتری از این دست خواهیم بود. با نزدیک شدن به ضرب الاجل نهایی ماه ژوئن، ارزش هتل های لوکس محل برگزاری مذاکرات نیز افزایش می یابد. دور آخر مذاکرات که در هتل بوریواژ لوزان برگزار شد، چندین هفته به طول انجامید؛ دیپلمات ها به سختی مشغول بودند تا کار را به انجام برسانند. نمایندگان قدرت های بزرگ جهانی - همچون مردمی که در فروشگاه های بزرگ مشغول رفت و آمد هستند - به این هتل می آمدند، به پایتخت هایشان بازمی گشتند و باز هم در لوزان حضور می یافتند.

این هتل و ۱۰ هکتار زمین اطرافش که به دریاچهٔ ژنو مشرف است، محل اقامت بسیار نفیسی برای گروه های دیپلماتیک و مردم دیگر به شمار می آید. سرویس دهی فوق العاده و رستوران بسیار لوکس این قصر به همراه هتل مجاورش - اقامتگاه انگلتر - به بوریواژ تعلق دارند و یک باغ ۱۰ هکتاری آن ها را احاطه کرده است. گوشه و کنارهای خلوت زیادی در این باغ وجود دارند که می توان در آن ها به قدم زدن پرداخت. فضایی که یادآور دوران طلایی اروپاست. برای دیپلمات هایی که از بازی شطرنج هسته ای در سالن های مذاکره خسته شده اند، یک زمین شطرنج به بزرگی زمین بدمینتون در محوطهٔ هتل وجود دارد و اطراف آن را نیمکت فرا گرفته است.

مایهٔ تعجب نیست که پیمان لوزان در سال ۱۹۲۳ و پس از پایان جنگ جهانی اول در بوریواژ امضا شده؛ پیمانی که به فروپاشی امپراتوری عثمانی انجامید. این اقامتگاه لوکس تاریخچهٔ درخشانی دارد. این ساختمان در سال ۱۸۶۱ به عنوان هتل طراحی شد و در طول این ۱۵۶ سال حتی یک روز سرویس دهی اش را متوقف نکرده است. بوریواژ از دوران رمان دیزی میلر نوشتهٔ هنری جیمز و تورهای بزرگ سربلند بیرون آمد و به یک افسانه بدل شد. ویکتور هوگو در راس افراد مشهوری قرار دارد که در دوران طلایی اروپا مهمان این هتل بوده است. سامرست موآم و نوئل کوارد هم دربارهٔ این هتل نوشته اند.

کوکو شنل پس از جدایی از همسرش به این هتل آمد تا دردش کمی التیام بیابد. چارلی چاپلین، مری پیکفورد و گری کوپر در این هتل اقامت داشته اند. پس از سال ۱۹۸۹ نلسون ماندلا نیز به این هتل آمد، محلی که تغییر فاحشی با زندان جزیرهٔ روبن دارد. خوانندگان مشهور راک اند رول همچون تینا ترنر و راد استوارت نیز از دیگر مهمانان بوریواژ بوده اند.

بیشتر سهم مالکیت بوریواژ در اختیار چهار نسل از خانوادهٔ سندوز بوده است. ادوارد کنستان سندوز، بزرگ این خاندان در سال ۱۸۷۲ از فرانسه به لوزان مهاجرت کرد و یک شرکت دارویی با همین نام در لوزان تاسیس کرد. میز پیشخوانی از جنس عقیق یمانی نورانی، پارچه های نفیس ابوسون و سوییت های آراسته و مجهز، تسهیلات رفاهی و رستورانی که سرآشپز مشهورش آنا سوفی پک که از کتاب ارزیابی رستوران های میشلن سه ستاره دریافت کرده است، همگی با چنان نظمی میزبانی می کنند که از سنت فرانسه پیش از انقلاب کبیر به جای مانده است. به آسانی می توان هرکول پوآرو را مجسم کرد که در میان اتاق های هتل می چرخد. هیچ اطلاعی از اقامت آگاتا کریستی در این هتل در دسترس نیست ولی بوریواژ می توانست الگوی مناسبی برای محل اقامت یک کارآگاه تیزهوش باشد.

جان کری به زبان فرانسه مسلط است و این موضوع تا حدی فضای بوریواژ را جفرسونی جلوه می دهد؛ از آن جهت که توماس جفرسون در زمان خودش در ورسای حضور یافته بود. هدف این است که مهم ترین اعضای شورای امنیت در کنار یکدیگر بر سر میز مذاکره بنشینند. ایران به عنوان قوی ترین کشور شیعه و حامی غیرنظامیان شیعهٔ منطقه پذیرفته است تا وارد چنین مذاکرات حساسی شود. این بازی عنوان معاملهٔ هسته ای را به دوش می کشد ولی همه حس می کنیم که مسائل پیچیده تری نیز در میان هستند. از این حساستر نمی توان مذاکره ای را متصور شد.

وقتی که از طریق یکی از خبرنگاران پی جوی هزینه های هتل شدیم (سوییت های کوچک هتل شبی ۲۰۰۰ دلار قیمت دارند) یکی از دیپلمات هایی که در مذاکرات شرکت داشت پاسخ صریح و درستی به ما داد: «می دانید هزینهٔ جنگ چقدر است؟»

گای مارتین/ ترجمه: شیدا قماشچی

منبع: فوربس