نیویورک‌تایمز: تمدید مهلت مذاکرات هسته‌ای نتیجه خلاقیت ایران و 1+5 بود

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، یک مقام ارشد دولت آمریکا اعلام کرد که تصمیم گیری برای تمدید مذاکرات ایران  و 1+5 (آمریکا،انگلیس،فرانسه،روسیه،چین بعلاوه آلمان) برای یک دوره 4 ماهه، «خلاقیت» طرفین در خصوص شیوه هایی که تضمین می دهد که برنامه هسته ای ایران صلح آمیز است، بود.

طبق این گزارش، برخی از جمهوری خواهان کنگره استدلال کرده اند که این تمدید 4 ماهه مذاکرات، راهی برای ایران به وجود می آورد تا در حین اینکه به مذاکره با گروه 1+5 ادامه می دهد، سوخت نیز تولید کند. نمایندگان کنگره برای وضع تحریم های بیشتر علیه ایران به دولت آمریکا فشار وارد کرده اند اما کاخ سفید تصریح کرده است که چنین فشاری در این نقطه از زمان احتمالاً مشکل را بدتر می کند.

نیویورک تایمز افزود، مقامات آمریکایی در کنفرانس خبری تأکید کردند که دلیل محکم و روشنی برای تمدید مذاکرات داشتند و ادامه دادند که تمدید مذاکرات به این دلیل بود که توانستند پیشرفت هایی را در زمینه ترغیب ایران به محدود کردن تولید پلوتونیوم در رأکتور آب سنگین اراک به دست آورند و بحث هایی درباره هدف جدید تأسیسات غنی سازی فوردو صورت دادند.

به گفته مقامات آمریکایی، هنوز اختلافات مهمی در زمینه نوع تحقیق و توسعه ای که دانشمندان ایرانی می تواند صورت دهند و همچنین میزان اطلاعاتی که ایران می بایست درباره تحقیقات هسته ای خود فاش کند، وجود دارد.

نیویورک تایمز ادامه داد که مهلت مذاکرات جدید 24 نوامبر به پایان می رسد و اگر تا آن زمان توافق حاصل شود، «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا زمان اندکی دارد تا بتواند از کنگره خواستار کاهش تحریم های ایران شود.

بیش از 300 نفر از اعضای کنگره اخیراً نامه ای را به اوباما فرستادند و در آن گام هایی که ایران می بایست بردارد تا تحریم ها علیه این کشور کاهش پیدا کند را مطرح کردند و یکی از این موارد کاهش پیشرفت برنامه موشکی و پایان دادن به گروههایی که آمریکا آنها را تروریستی می داند اما این خواسته کنگره به هیچ عنوان بخشی از مذاکرات هسته ای نیست.

این گزارش در پایان اینگونه نتیجه گیری کرد که لغو تحریم ها نیازمند آن است که دو طرف بتوانند یک اختلاف اصلی را رفع کنند و آن این است که آیا ایران اجازه پیدا می کند که بتواند ظرفیت تولید سوخت هسته ای خود را حفظ کند. ایران تأکید دارد که به تولیدکنندگان خارجی برای سوخت خود تکیه نخواهد کرد و بنابراین توافق نهایی احتمالاً شامل تأخیرهایی در تولید صنعتی ایران خواهد بود.