ظریف و اشتون دیدار می‌کنند

وزیر امور خارجه کشورمان و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ساعت ١٠:٣٠ صبح دوشنبه به وقت وین دیدار و گفت وگو می کنند.

به گزارش فارس، در پنجمین روز مذاکرات ایران و ١+٥ در وین و در راستای نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته ای، قرار است ساعت ١٠:٣٠ صبح دوشنبه به وقت محلی محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به رایزنی و گفتگو بپردازند.

معاونان ظریف و اشتون تاکنون چهار دور رایزنی به منظور نگارش توافقنامه داشته اند که آخرین دور آن اواخر یکشنبه شب به مدت یک ساعت انجام شد. سومین دور رایزنی عراقچی، روانچی و اشمیت عصر یکشنبه حدود دو ساعت و نیم به طول انجامید.

ششمین دور مذاکرات وین درباره راه حل جامع هسته ای از روز پنجشنبه در وین در جریان است. ظریف و تیم مذاکره کننده ایران چهارشنبه ١١ تیرماه بدین منظور وارد وین شد. وی قبل از برگزاری این دور مذاکرات رایزنی های دوجانبه ای را با اشتون و نشست سه جانبه ای را با اشتون و طرف آمریکایی به ریاست ویلیام برنز داشت.

 در پنجمین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 ( 27 تا 30 خرداد ماه در شهر وین) کار نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته ای (برنامه اقدام مشترک جامع) آغاز شد و ظریف در پایان این مذاکرات در جمع خبرنگاران ایرانی اعلام کرد: در این دور از مذاکرات وارد مرحله نگارش شدیم. البته هنوز نمی توانیم بگوییم متن مشترکی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است روی قسمت هایی از متن توافق وجود داشته باشد، اما در بسیاری از موارد، اختلاف نظر هم در مورد محتوا و هم در مورد نحوه نگارش وجود دارد.

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس درباره مقدمه این توافقنامه اظهار داشت: احتمال اینکه مقدمه مثل بقیه متن پر از پرانتز باشد یا دو دیدگاه را مطرح کند، وجود دارد. البته با نگاهی که به مقدمه داریم احتمال اینکه طرفین درباره مقدمه بتوانند راحت تر به توافق برسند وجود دارد اما تا تلاش نشود نمی توان پیش بینی کرد.

رئیس دستگاه دیپلماسی درباره متن پیش نویس توافقنامه جامع نیز عنوان کرد: این متن بیش از کلمه پرانتز دارد. تعداد پرانتزها در متن در این مرحله بسیار طبیعی است. در بسیاری از موضوعات این پرانتزها (براکت ها) وجود دارد و اینگونه نیست که در موضوع غنی سازی باشد. ما در موضوعات اساسی هنوز به تفاهم نرسیدیم، در برخی موارد می توانیم زمینه هایی برای دستیابی به تفاهم ببینیم.

وزرای خارجه ایران و گروه 1+5 (آلمان، انگلستان، فرانسه، روسیه، چین و آمریکا) به همراه کاترین اشتون سوم آذرماه سال گذشته (1392) در خصوص برنامه هسته ای ایران به توافقی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یافتند که از 30 دی ماه وارد مرحله اجرا شد و 29 تیرماه زمان پایان شش ماهه گام اول توافقنامه ژنو است.

در مقدمه برنامه اقدام مشترک آمده است: «هدف این مذاکرات رسیدن به یک راه حل جامع مورد توافق و بلند مدت است به نحوی که تضمین کند برنامه هسته ای ایران کاملاً صلح آمیز باقی خواهد ماند. ایران اعلام می نماید تحت هیچ شرایطی به دنبال دستیابی یا گسترش سلاح هسته ای نیست. راه حل جامع مذکور مبتنی بر این اقدامات اولیه بوده و به یک گام نهایی منجر خواهد شد که دوره زمانی آن مورد توافق قرار گرفته و به رفع نگرانی ها می انجامد. این راه حل جامع، ایران را قادر می سازد تا به طور کامل از حقوق خود در بهره گیری از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و با رعایت تعهدات خود بر طبق معاهده از آن برخوردار شود. این راه حل جامع متضمن یک برنامه غنی سازی با تعریف مشترک و محدودیت های عملی و اقدامات شفاف ساز به منظور تضمین ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای می باشد. این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی گیرد مگر آنکه در مورد تمامی بخش های آن توافق حاصل شود. این راه حل جامع شامل یک فرایند متقابل و قدم به قدم می باشد و به رفع همه جانبه تمامی تحریم های شورای امنیت، تحریم های چندجانبه و تحریم های ملی مربوط به برنامه هسته ای ایران می انجامد.»