ظریف و دیپلماسی حرفه ای

دیپلماسی ایرانی: با وجود آنکه در کشورهای توسعه یافته سیستم بیش از افراد تاثیر دارد اما عامل انسانی در مدیریت کشورها همچنان از جایگاه ویژه ای  برخوردار است. تاثیر افراد در کشورهای در حال توسعه که همچنان بر محور کاریزما می چرخند از چنان اهمیتی برخوردار است که بعضا مدیریت های اعمالی بر کشورها می تواند موقعیت آنان را از اوج به لبه پرتگاه، و از مبتکر گفتگوی تمدن ها به مروج تنش ها تبدیل  نماید.

روی کار آمدن دولت یازدهم در کنار امیدی که به مردم ایران داد، تاکنون توانسته است با بکارگیری تدبیری که مجری واقعی و حافظ عزت، حکمت و مصلحت کشور در عرصه بین المللی است، موجبات کاهش مضاعف دلواپسی و نگرانی دستگاه دیپلماسی و دلسوزان حوزه سیاست خارجی را  فراهم آورد. قیاس شرایط امروز با دیروز کشوردربعد داخلی و بالاخص بعد خارجی نشان می دهد که می توان  با اعتماد به نفس متکی بر عقلانیت راه تامین منافع ملی  را از میان سنگلاخ ها در حالی یافت که نه تنها  در حین مذاکرات غرور ملی جریحه دار نگردد  بلکه عزت یافته و کارآمدتر به راه خود ادامه دهد.

اگردیروز مهمترین خبر دستگاه دیپلماسی کشور در رسانه ها، خصوصا رسانه های تصویری، تقدیم استوار نامه سفیر کشوری افریقایی به رئیس جمهور کشورمان بود، امروز سفر روسای دولت ها و هیئت های مختلف حاشیه اخبار است و این مهم حاصل گفتگوهای مبتنی بر احترام متقابل و بکارگیری الزامات توام با تعامل سازنده و عقلانیت حرفه ای در عرصه سیاست خارجی است.

منافع دیپلماسی برای عامه مردم است، اما زبان دیپلماسی زبان عامه نیست. شیوه مذاکرات و ادبیات بکارگیری آن خاص است و پوپولیسم در آن جایی ندارد. جنس دیپلمات جنس ظریفی است که در مذاکرات نه تنها سخنانش بلکه حرکات و سکناتش بخشی از مدیریت اعمالی برفضای مذاکرات است.

ظریف با همان احترام و قاطعیتی که با مجلس سخن می گوید با طرف خارجی نیز سخن می گوید. این بیش از هر چیزی مدیون شخصیت اوست. اگر کسی برای خویش احترام قایل نباشد، دیگران نیز به او احترام نخواهند گذاشت. ظریف با اعمال و اظهاراتش در این مدت ثابت نموده که جنس او از جنس عزت و احترام است. او آمده است کار کند اما نه  به هر قیمتی، و اگر روزی تشخیص دهد که عرصه بر او تنگ شده است، بخشیدن عطای قبای وزارت به لقایش، دور از ذهن نخواهد بود.

 او همانگونه که به متوهمان داخلی اجازه نمی دهد با امنیتی کردن فضای کشور برای خود در داخل سفره بگشایند در بیرون نیز به ستیز اندیشه ای رفته که می خواهد با نهادینه کردن ایران هراسی، سفره خود را طعام همیشکی ببخشد. ظریف همانند بسیاری از دلسوزان این آب و خاک، با آگاهی از تاریخ معاصر و آشنایی نسبت به دلواپسی های کنونی مردم این سرزمین کهن به خوبی می داند زمانی بخش مهمی از منافع ملی حاصل می گردد که ارتباطات خواسته و ناخواسته این دو سفره قطع گردد و این خود به تنهایی  هدف مهمی است که سبب نگرانی  بسیاری از منفعت طلبان شده است.