چرا قرارداد ایران با روسیه، اسرائیل را نگران نکرد؟

در حالی که خبر احتمال توافق نفتی ایران و روسیه و یک قرارداد دیگر هنوز نهایی نشده است، یک تحلیلگر اسرائیلی مدعی شده است که اسرائیل و آمریکا از این قرارداد نگران نیستند.

به گزارش «تابناک»، مئیر جاودانفر تحلیلگر اسرائیلی در مطلبی برای المانیتور مدعی شده است که این قرارداد نمی تواند اهرمی در دست ایران برای ترک مذاکرات هسته ای باشد و حتی نمی تواند ابزار قدرت ایران در مذاکرات باشد. وی برای اثبات مدعای خود دلایلی را بر می شمارد.

قرارداد نخست این است که ایران با صدور نفت به روسیه که ارزش آن ماهانه، 1.5 میلیارد دلار است، به جای د ارز، کالای روسی دریافت کند. قرارداد دوم هم صادرات پانصد مگاوات برق روسیه به ایران و مشارکت این کشور در ساخت نیروگاه و خطوط انتقال در ایران را شامل می شود. ارزش این قرارداد 8 تا ده میلیارد دلار برآورد شده است و هنوز روشن نیست که ایران به چه روشی هزینه آن را بازپرداخت خواهد کرد.

اولین و مهم ترین دلیل برای تاثیر نگذاشتن این قرارداد بر مذاکرات هسته ای این است که روسیه نیز خود یکی از طرف های مذاکره است. این کشور تمایلی نخواهد داشت که اقدامی انجام دهد که دست خود را در این مذاکرات تضعیف کند. پوتین در ادعای مخالفت با سلاح هسته ای ایران، جزئی از تیم غربی ها است. حتی باراک نخست وزیر سابق اسرائیل که چندان اهل تعریف از دیگران نیست، اخیرا از رفتار مسئولانه و کاملا دقیق پوتین در چند مساله، از جمله در ارتباط با ایران تمجید کرد.

بخش انرژی بزرگترین منبع درآمد ارزی ایران است و ایران در این بخش به تجهیزات و فنآوری خارجی نیازمند است. روسیه نیز وضعیت مشابهی با ایران دارد و به علت نیاز به غرب توانی هم برای کمک به ایران ندارد.

بعد از بخش انرژی، بیشترین نیروی کار ایران در بخش خودرو مشغول کار است که تا حد زیادی به قطعات غربی و آسیای شرقی وابسته است. در این بخش نیز، روسیه توانایی چندانی برای کمک به ایران ندارد.

نکته مهم دیگر نیاز ایران به ارز است. ایران میلیاردها دلار ارز بلوکه شده در خارج دارد که به آنها دسترسی ندارد و اگر توافق با روسیه اجرایی شود، ایران ممکن است هم از نظر اقتصادی و هم از نظر استراتژیک ضرر کند

طبق ادعای سرویس فارسی دویچه وله، ایران نفت خود را 4 یا 5 دلار ارزانتر در اختیار روسیه قرار خواهد داد. به این ترتیب، ایران روزانه حداقل دو میلیون دلار ضرر خواهد کرد.

چنین قراردادی به معنای آن است که ایران مجبور به خرید تجهیزات روسی است. بنابراین تا زمانی که ایران تحریم است و گزینه ای غیر از خرید از روسیه ندارد، روسیه چه دلیلی برای حمایت از برداشته شدن تحریم های ایران خواهد داشت؟ در این حالت روسیه، انگیزه دارد تا با ایجاد مانع در مذاکرات و برداشته شدن تحریم های ایران، نفع اقتصادی ببرد.

علاوه بر این، روسیه به عنوان یک صادرکننده انرژی از تحریم ها علیه ایران و بالا بودن قیمت انرژی منتفع است. روسیه که بر سر مساله اوکراین با اروپاییها به اختلاف خورده است، نگران است که اروپا به منابع انرژی ایران پناه ببرد ولی این احتمال به برداشته شدن تحریم ها علیه ایران نیاز دارد.

آخرین نکته که البته بی اهمیت نیز هست، سابقه روس ها در پروژه های صنعتی در ایران است. روس ها در پروژه های صنعتی در ایران خوش سابقه نیستند. آنها نیروگاه اتمی بوشهر را با دوازده سال تاخیر و هزینه پنج برابری ساختند؛ قرارداد تحویل سیستم دفاع هوایی را هرگز اجرایی نکردند و ایران در حال پیگیری حقوقی آن است و قرارداد تحویل قطعات یدکی جنگنده های روسی به ایران را نیز اجرایی نکردند.