انتقاد المانیتور از سکوت غرب در قبال تسلیحات هسته‌ای تل آویو

 المانیتور در گزارشی تحلیلی به مذاکرات ایران و گروه 1+5 پرداخت و از سکوت آمریکا و قدرت های غربی در قبال تسلیحات هسته ای رژیم صهیونیستی انتقاد کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، پایگاه خبری المانیتور در این گزارش نوشت: مذاکرات با ایران با هدف جلب تعهد جمهوری اسلامی ایران به دست نیافتن به ترتیبات لازم برای ساخت یک بمب هسته ای معطوف است. این هدف بسیار بالایی است و اتفاقاتی که در چند ماه گذشته اتفاق افتاده نشان می دهد که یک مبنای محکم برای پیشرفت به سمت این هدف به وجود آمده است اما اگر ایران به وظیفه خود عمل کند، برنامه اش را تحت نظارت های موثر قرار دهد و جامعه بین المللی را نسبت به تعهدش در زمینه نساختن تسلیحات هسته ای راضی کند آیا دولت باراک اوباما رییس جمهور آمریکا از لفاظی های کمکی فراتر می رود تا هدف گسترده تر خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای را اجرایی کند؟ در اینجا تصویر کمی تیره و تار می شود.

کمیته نوبل نروژ در جایزه حیرت انگیزش به رییس جمهور جدید آمریکا در 9 اکتبر 2009 به «تلاش های خارق العاده اوباما برای تقویت دیپلماسی بین المللی و همکاری بین مردم» اشاره کرد.

این کمیته تاکید کرد که اهمیت زیادی برای هدف اوباما و حرکت به سوی جهانی عاری از تسلیحات هسته ای قائل است.

اما وقتی نماینده وزارت امور خارجه اوباما با این سوال روبرو شد که آیا جان کری وزیر امور خارجه این کشور «به هدف خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای اعتقاد دارد؟» جواب مبهم وی فاصله زیادی از حمایت های پر و سر صدای کمیته نوبل داشت.

سخنگوی جان کری در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره اینکه آیا «وزیر امور خارجه آمریکا به سران عرب و خلیج فارس گفته است که قصد دارد پس از رسیدن به توافق هسته ای با ایران به دنبال خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای باشد؟» پاسخ داد: من فکر نمی کنم این مساله بخشی از گفت وگوهای وی بوده باشد. مسلم است که تلاش های ما روی مذاکرات گروه 1+5 با ایران در یک توافق جامع متمرکز است. همان طور که رییس جمهور آمریکا گفته است ما نگرانی هایی درباره تلاش ها برای تولید و بکارگیری تسلیحات هسته ای در هر جایی در جهان داریم و همان طور که در برخی جلسات خاص لازم بوده است، وی به این مساله اشاره کرده است.

ابهام واشنگتن ممکن است ناراحت کننده باشد، ولی قابل درک است. آمریکا بیش از پنج دهه یکی از ستون های حیاتی حمایت از برنامه هسته ای تسلیحاتی اعلام نشده ولی واقعی اسرائیل بوده است. این کشور تحت توافقی که مدت ها پیش منعقد شد از تلاش های اسرائیل برای مقابله با تلاش های بین المللی جهت قرار دادن تاسیسات تولید تسلیحات هسته ای اش تحت بازرسی های بین المللی حمایت کرده است.

اسرائیل و آمریکا به تعهدات خود در این زمینه عمل کرده اند. واشنگتن به نوبه خود مانع از دوخته شدن نگاه های کنجکاو جامعه بین المللی به اسرائیل شده است و جدیدترین مورد آن در اواخر سال 2012 اتفاق افتاد، هنگامی که واشنگتن به زور یک کنفرانس بین المللی در فنلاند را که قرار بود درباره خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای برگزار شود، لغو کرد.

آمریکا مخالفتش را با مجمعی که در آن هر قدرت منطقه ای «در برابر فشار و انزوا» قرار بگیرد، اعلام کرد، اظهاراتی که حاکی از نگرانی آمریکا درباره احتمال منزوی شدن اسرائیل بود.

اما پیشرفت در زمینه پرونده هسته ای ایران این احتمال را به همراه دارد که زیرساخت پیچیده و پیشرفته تسلیحات هسته ای اسرائیل از جمله صدها بمب، سیستم های پرتاب پشیرفته و زیردریایی هایش که دارای قابلیت حمله دوم هستند در یک فضای استراتژیک کاملا جدید قرار دهد.

کوچک ترین نشانه پیشرفت با ایران باعث عصبانیت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل شده است. پیوند دادن این تلاش ها با خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای فقط مخالفت وی با ابتکار اوباما در قبال ایران را تشدید خواهد کرد. مذاکرات 1+5 و گفت وگوهای دوجانبه بین واشنگتن و تهران روی مسائل فنی و محدود مربوط به تاسیسات هسته ای ایران متمرکز هستند. ولی هیچ یک از دو طرف اعتقاد ندارند که اگر این تعامل موفقیت آمیز باشد دامنه تمرکز آن همچنان محدود باقی خواهد ماند. خود کری در گفت وگوهایش در منطقه بارها خاورمیانه ای عاری از تسلیحات هسته ای را به عنوان بخشی از هدف اصلی اش عنوان کرده است. همین طور هم باید باشد.

درخواست ممنوعیت تسلیحات در منطقه ای که به طور کلی از ایران تا مراکش و از سوریه تا یمن را در بر می گیرد از دهه 70 میلادی در دستور کار قرار داشته است، هنگامی که سران ایران و مصر از آن حمایت کردند. مصر همچنان یک بازیکن کلیدی در تلاش ها برای مطرح کردن این مساله در جامعه بین المللی است.

اسرائیل از اواسط دهه 60 میلادی توانایی هسته ای تسلیحاتی داشته است و زرادخانه اش را از هرگونه نظارت بین المللی محفوظ نگه داشته است. اسرائیل هر بار که مجبور به توضیح عملکردش شده است اعلام کرده است که برنامه تسلیحات هسته ای تنها پس از به دست آمدن صلح جامع با همه همسایه هایش می تواند موضوع بحث قرار گیرد و تا آن زمان اسرائیل علاقه ای به گفت وگو درباره آن ندارد. اسرائیل به همراه کشورهای هند، پاکستان، کره شمالی و سودان جنوبی معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (ان پی تی) را امضا نکرده است. علاوه بر آن در کنار کشورهای آنگولا، برمه، مصر، کره شمالی و سودان جنوبی، کنوانسیون تسلیحات شیمیایی را نیز تصویب نکرده است. با این وجود می توان گفت که اسرائیل همپای مناسبی برای تلاش های اوباما که هدف خود را عاری سازی جهان از تسلیحات کشتار جمعی اعلام کرده است، نیست، به ویژه اگر ایران در نتیجه تلاش های آمریکا همه مسائل مربوط به برنامه هسته ای اش را شفاف سازی کند.