سوالاتی که اوباما بی‌جواب گذاشت!

سخنرانی وضعیت کشور اوباما از سوریه تا ایران، سوالات بسیاری را بی جواب گذاشت.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در حال اعمال اختیار بر بخش های از دست رفته کشورش است و کنترل خود بر کشوری که یکبار به نظر رسید در حال خروج از دستانش است را بار دیگر محکم کرده است. عراق در حال بازگشت به شرایط جنگ داخلی است، در حالیکه گروه های وابسته به القاعده بازوهای قدرت خود برای مقابله با سربازان آمریکایی را افزایش می دهند. دولت نظامی مصر هزاران مخالف سیاسی را دستگیر می کند و تردید بسیاری در مورد پایبندی اش به دموکراسی ایجاد کرده است. ادوارد اسنودن همچنان در حال افشای جزئیات جدید در مورد تلاش های جاسوسی آمریکا است و اعتماد به دولت آمریکا در داخل و خارج را تهدید می کند.

با این حال باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده در سخنرانی وضعیت کشور خود هیچ اشاره ای به این مسائل نکرد. در عوض به شدت بر سیاست داخلی تمرکز کرد و از تعهد خود به انجام اقدامات گسترده برای تقویت طبقه متوسط، افزایش مشاغل و ایجاد زندگی راحت تر برای خانواده های آمریکایی سخن گفت.

سخنرانی سالانه اوباما همواره به سمت پیشنهاداتش در مورد تغییر شرایط در داخل کشور گرایش داشته است. باز هم سخنرانی امسال وی از آن جهت قابل توجه بود که زمان بسیار اندکی را به سیاست خارجی اختصاص داد و آنچه که در این زمینه گفت نکات چندان جدیدی را در خود نداشت.

افغانستان را در نظر بگیرید، «جنگ خوبی» که اوباما در دور نخست مبارزات انتخاباتی خود برای ورود به کاخ سفید، خود را متعهد به جنگ و پیروزی در آن می دانست. افغانستان نزدیک به 13 سال است که در شرایط جنگ قرار دارد و پنج سال از این دوره در طول ریاست جمهوری اوباما بوده و وی در سخنرانی خود جزئیات اندکی در مورد اینکه آمریکا چه اقداماتی برای جلوگیری از ناآرام شدن این کشور در صورت عدم موافقت حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان با امضای توافقنامه امنیتی که از تعداد سربازان آمریکایی در این کشور می کاهد، را ارائه کرد.

اوباما بارها و بارها وعده داده که تمام نیروهای آمریکایی را از افغانستان خارج خواهد کرد، مگر اینکه این توافقنامه به امضا برسد. این امر می تواند حرکتی عامه پسند در داخل باشد اما برای آمریکا به شدت خطرناک خواهد بود: اوباما اوایل سال 2011 پس از آنکه امضای توافقنامه امنیتی مشابهی بی نتیجه ماند، تمام نیروهای آمریکایی را از عراق خارج کرد و عرق بار دیگر به آشوب کشیده شد.

در مورد سوریه وی اعلام کرد که از مخالفانی که از حمایت شبکه های تروریستی امتناع کرده اند، حمایت می کند اما نگفت آیا دولت به ارسال تسلیحات و تجهیزات جنگی برای عناصر معتدل تر که در حال جنگ با نیروهای اسد هستند، تمایلی دارد یا خیر. وی همچنین تاکید کرد که دیپلماسی آمریکا شرایط سوریه را پیگیری کرد و اسد را مجبور به تسلیم کردن تسلیحات شیمیایی اش کرد. اما نگفت که اگر اسد به تعهدات خود در زمینه انهدام تسلیحات شیمیایی در خارج از کشور پایبند نباشد، واشنگتن چه واکنشی خواهد داشت.

اوباما صحبت اندکی در مورد عراق که شاهد افزایش خشونت ها و فعالیت گروه های وابسته به القاعده در آن هستیم، داشت. وی هیچ اشاره ای به نشیب و ناآرامی در این کشور نکرد و از گام های احتمالی آمریکا برای کمک به ایجاد ثبات در عراق خبری نداد. در عوض عراق را در کنار کشورهایی چون سومالی، مالی و یمن قرار داد که شبکه های تروریستی در آنها فعال هستند.

اسنودن که جزئیات گسترده ای در مورد برنامه های جاسوسی آمریکا در داخل و خارج را افشا کرده است، در سخنرانی اوباما هیچ جایی نداشت. رئیس جمهوری آمریکا روز سه شنبه متعهد شد که برای «اصلاح برنامه های نظارتی» با کنگره کار کند اما نه به خاطر نگرانی از نقض حقوق شخصی افراد توسط آژانس امنیت ملی آمریکا، بلکه به دلیل آنکه «کار حیاتی جامعه اطلاعاتی ما به اعتماد عمومی از اینکه حریم خصوصی مردم عادی نقض نمی شود بستگی دارد.»

وی به طور ضمنی اشاره کرد که مشکل دولت این نیست که تماس های تلفنی و ایمیل های آمریکایی ها توسط آژانس امنیت ملی این کشور کنترل می شده، بلکه واشنگتن نیاز دارد که مردم داخل و خارج از آمریکا را متقاعد کند که این آژانس نمادی از «برادر بزرگتر» نیست.

باراک اوباما در مورد ایران گفت که «آمریکا از حمایت ایران از سازمان هایی چون حزب الله آگاه است» اما در عین حال تاکید کرد که آمریکا باید به مذاکرات با ایران فرصت دهد و متعهد شد که هر قانونی که با حمایت دو حزبی کنگره و سنا به دنبال اعمال تحریم های جدید علیه ایران باشد را وتو خواهد کرد.

اوباما گفت: «به خاطر امنیت ملی کشورمان هم که شده باید به دیپلماسی فرصت موفقیت بدهیم. اگر مقامات ایران از این فرصت استفاده نکنند، من اولین نفری خواهم بود که خواستار تحریم ها می شود و آماده اجرای تمام گزینه ها برای کسب اطمینان از عدم ساخت تسلیحات هسته ای توسط ایران خواهم بود.»

اوباما همواره خود را رئیس جمهور دوران جنگ می خواند و سخنرانی سه شنبه شب وی به گونه ای طراحی شده بود تا نشان دهد که اگر هیچ گزینه جایگزینی وجود نداشته باشد، وی همچنان مایل به استفاده از نیروی نظامی علیه دشمنان آمریکا است. تنها مشکل این است که اوباما نخواست که بگوید آن گزینه های جایگزین کدامند.