فرانسه به دنبال فتح بازار ایران

یک روزنامه فرانسوی با اشاره تفاهم هسته یی ژنو نوشت: شرکت های فرانسوی به دنبال حضور مجدد در بازار ایران هستند.

 

به گزارش ایسنا روزنامه لوموند - چاپ فرانسه در گزارشی با عنوان "فرانسه به دنبال فتح بازار ایران" نوشت: احتیاط کلمه ای است که هم چون دعاهای بوداییان و هندوها (mantra) دوباره به دهان شرکت هایی که نمایندگی گروه ها و شرکت های فرانسوی در بازار ایران را به عهده دارند بازگشته است. در بخش اتومبیل سازی و انرژی و ساخت و ساز یا الکترونیک، فراوان هستند صنعت کارانی که نیم امیدی در آن ها به وجود آمده است تا از این شکاف باز شده در اثر انتخاب دولت جدید در ایران در اوت گذشته بهره ببرند و امیدوار باشند که تحریم هایی که از سال 2012 به این طرف علیه تهران اعمال می شوند برداشته شوند. دیدار میان فرانسوا اولاند و حسن روحانی در پایان سپتامبر گذشته در نیویورک اولین نوع از دیالوگ های فرانسوی - ایرانی بود که از مدت ها پیش متوقف شده بود.

 

البته این بازیابی میان دو طرف که قرار است با دور دوم مذاکرات در ژنو ادامه یابد، حساس ارزیابی می شود ولی نشان می دهد که مسابقه برای آن به خوبی از قبل شروع شده است. دلیل این کار را هم می توان در این دانست که پاریس پیش بینی می کند دوباره بخش اقتصادی سفارت خود در تهران را که در سال 2011 و بعد از حمله به «سفارت انگلیس» در تهران تعطیل شده بود را بازگشایی کند. منابع بسیاری این آغاز فعالیت را برای پایان نوامبر 2013 پیش بینی می کنند. آن چه رسماً در این باره گفته می شود این است که مذاکراتی درباره تعداد نیروهای سفارت در حال انجام است.

 

 

 

در حالی که این مناسبات تجاری به 5/ 4 میلیارد یورو در سال 2006 یعنی بالاترین حجم مناسبات می رسیدند ، در هشت ماهه اول سال 2013 این میزان به 379 میلیون یورو رسیده اند. فرانسه در سال 2012 به میزان 803 میلیون یورو به ایران صادرات داشته است که این میزان در سال جاری به نصف سقوط کرده است. دلیل این هم تصمیم اتحادیه اروپایی برای ممنوعیت های کار بانکی با ایران از سال 2012 به بعد و نظام «سوییفت» بوده است. این تصمیم سامانه انتقالات پولی شرکت هایی که می خواهند درآمدهای حاصله از فعالیت های خود در داخل ایران را منتقل کنند را فلج کرده است.

 

سازندگان اتومبیل اولین قربانیان این روند بوده اند. هر کسی که در سال های اخیر به ایران سفر کرده است توانسته است حضور فرانسه در شاهرگ های مواصلاتی و خیابان های پایتخت را مشاهده کند. محمود احمدی نژاد، رییس جمهور پیشین ایران خودش برای مدت ها از اینکه یک اتومبیل پژوی 504 داشت ابراز خوشحالی می کرد. ولی این مارک که در سال 2011 تا 30 درصد اتومبیل های مورد استفاده در ایران را به خود اختصاص می داد و در این سال 458 هزار اتومبیل تولید کرده بود، تولید خود را تعطیل کرده است. مجازات های ضدایرانی باعث این کار شده اند و شرکت پژو قرارداد خود با بزرگ ترین تولید کننده داخلی یعنی ایران خودرو را قطع کرده است. سخنگوی این گروه می گوید: "تأثیر به لحاظ مالی نسبتاً محدود بوده است ولی رفتن از بازار خیلی باعث خوشحالی نمی شود. ما با علاقمندی تحولات اخیر را دنبال می کنیم".

 

نوعی احتیاط توأم با میل در این اظهار نظر دیده می شود که گروه «رنو» نیز با آن موافق است. این گروه نیز 51 درصد سهام شرکت ایرانی «رنو پارس» را در اختیار دارد که او هم مجبور شده است اخیراً بساط خود را جمع کند. از سال 2004 به بعد، این گروه مارک های «لوگان» و مگان را در قالب یک سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) با سایپا و ایران خودرو تولید می کرد. نزدیک به 130 هزار دستگاه در سال 2012 از این نوع اتومبیل ها فروحته شده بودند که این میزان در فاصله زمانی ژانویه تا سپتامبر 2013 حدود 31 هزار و 382 دستگاه بوده است. در این میان، گروه رنو مبلغ 512 میلیون یورو برای پوشش ریسک خود در سال جاری تأمین :77/رده است.

 

با این حال ، گرایش هنوز بیش تر مثبت است تا منفی

 

با این که حدود سی شرکت در فهرست اتاق بازرگانی ایران و فرانسه از جمله توتال، دانون، بل (از طریق شعبه ای به نام سحر) یا اشنایدر ثبت شده اند ولی رفتن اجباری این گروه ها چهره فرانسه را در کشور ایران خراب کرده است. کشورهای دیگر توانستند از این موضوع سوء استفاده کرده و بهره ببرند. در صنعت اتومبیل سازی مارک های کره جنوبی و چینی این بهره را بردند. با این حال، در زمینه ای که در آن دیپلماسی نظرات خود را بر امور تجاری تحمیل می کند، نتیجه می تواند تغییر کند.

 

یک واسطه تجاری که ترجیح می دهد نامش برده نشود می گوید: «بدون چراغ سبز الیزه نمی توان حرکتی کرد ولی تماس هایی برقرار شده است. ما از تحلیل های مشاوران دانشگاهی هم بهره می بریم و گرایش در این زمینه بیش تر مثبت است تا منفی.»

 

برای منافع فرانسه موضوع و بزرگی آن مهم است. ایران به عنوان یک بازار مصرف کننده 78 میلیون نفری که 26 میلیون نفر آن مصرف کننده فعال هستند از جمله کشورهای با ثبات منطقه است. طبقه متوسط ایرانی تحصیلکرده و شهرنشین هستند وخواستار کالاهای مصرفی و تجهیزات هستند. این کشور سومین ذخیره نفت دنیا و اولین ذخیره گاز دنیا را دارد.

 

کلمان ترم (Clement Therme) از مدرسه عالی مطالعات علوم اجتماعی (EHESS) در این باره می گوید: ایران یک کشور بالقوه نوظهور است و بیرون از سازمان تجارت جهانی، یک بازار بزرگ محسوب می شود.

 

یک محقق دیگر در این زمینه می گوید: «یک خط جدید که در برابر ایران رویه ای پراگماتیک تر دارد در الیزه در حال ظهور است».

 

تسهیل شرایط برای بخش خصوصی

 

به اعتقاد حکومت ایران، به دلیل تحریم هایی که بر دوش این کشور سنگینی می کند، همکاری با ایران فویت دارد. قدرت حاکمه جدید قول داده است وضعیت بخش خصوصی را بهتر کند.

 

تییری کوویل (Thierry Coville)، محقق موسسه روابط بین المللی و استراتژیک می گوید: «بخش خصوصی امروزه فقط 10 تا 15 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد و یکی از مهم ترین هدف های دولت این است که صادرات غیرنفتی خود را توسعه دهد».

 

ولی فرانسوی ها تنها کسانی نیستند که امیدوارند روی یک تفاهم احتمالی با ایران سرمایه گذاری کنند. قبل از گفت وگوی تلفنی بسیار رسانه یی شده میان رییسان جمهور ایران و آمریکا، که اولین تماس تلفنی در نوع خود بعد از انقلاب اسلامی در سال 1979 بود، شرکت های متعدد آمریکایی به ایران پای گذاشته بودند. یک شرکت آمریکایی که نمی خواهد نامش برده شود می گوید «در صورت توافق همکاری میان تهران و واشنگتن، این الزام وجود دارد که سهمی از بازار را هم نصیب خود کنیم».

 

رایزن بخش اقتصادی سفارت ایران در پاریس، معتقد است فرانسوی ها می توانند از نزدیکی روابط در بخش های توریسم، کشاورزی، فن آوری، ساختمان، حمل و نقل سود ببرند.

 

وی از تحفظ شرکت های فرانسوی در این زمینه ابراز تأسف می کند و می افزاید: «احتیاط، به خصوص در این زمان، الزما نمی تواند مشاور خوبی باشد».