بشار اسد: تصمیمات ما از اساس درست بود

آسمان نوشت:

بشار اسد در مصاحبه با اشپیگل که آسمان آن را منتشر کرده است از برنامه های خود برای آینده سوریه می گوید.

آقای رئیس جمهور، آیا کشور خود را دوست دارید؟

سوالی ساده و روشن است. البته که دوست دارم. مسلم است جایی که در آن زندگی می کنید را دوست دارید. اما این فقط یک رابطه احساسی نیست بلکه آن چیزی است که شما به عنوان یک فرد برای زادگاه خود انجام می دهید به ویژه زمانی که در موضع قدرت هستید. این به ویژه در زمان های بحران روشن می شود - مثل اکنون - در زمانی که باید از کشور حمایت کنم. می دانم که چقدر کشورم را دوست دارم. 

اگر شما یک میهن پرست صادق بودید کناره می گرفتید و زمینه را برای مذاکره جهت دولت انتقالی یا آتش بس با اپوزیسیون مسلح آماده می کردید؟

مردم سوریه در مورد سرنوشت من تصمیم می گیرند. این چیزی نیست که هر کسی بتواند در مورد آن تصمیم بگیرد. این جناح ها هستند؟ آنها نماینده چه کسی هستند؟ آیا نماینده مردم سوریه اند؟ یا دست کم نماینده بخشی از مردم سوریه اند؟ اگر چنین است بیایید برویم سراغ صندوق های رأی.

آیا آماده هستید در انتخابات شرکت کنید؟

دور دوم ریاست جمهوری من اوت بعدی به پایان می رسد. دو ماه زودتر ما انتخابات ریاست جمهوری را برگزار خواهیم کرد. اکنون نمی توانم تصمیم بگیرم که آیا شرکت می کنم یا خیر. هنوز زود است چراکه باید راجع به خلق و خو و اراده مردم تصمیم بگیرید. اگر بدانم که دیگر اراده مردم را پشت سر خودم ندارم شرکت نخواهم کرد.

پس واقعاً به دنبال واگذاری قدرت هستید؟

چه مرا بازاندیش بدانید چه ندانید این مربوط به تصمیم مردم است به این دلیل که اینجا کشورشان است. تنها کشور من نیست.

اما شما دلیل اعتراضات و شورش ها هستید. مردم خواهان خلاصی از دست فساد و استبداد شما هستند. آنها خواستار دموکراسی واقعی هستند و مخالفان معتقدند که این تنها زمانی میسر است که شما از قدرت کناره بگیرید؟

بار دیگر می گویم، وقتی شما صحبت از جناح ها و گروه ها می کنید - خواه آنها مخالفان باشند یا موافقان - باید این سؤال را بپرسید: شما نماینده چه کسی هستید؟ نماینده خودشان یا کشوری که آنها را ساخت. آیا شما از جانب آمریکا، بریتانیا، فرانسه، عربستان سعودی و قطر صحبت می کنید؟ من در اینجا باید رک و صریح سراغ اصل مطلب بروم. این نزاع از سوی خارج بر کشور ما تحمیل شد. این افراد خارج نشین هستند، در هتل های 5 ستاره زندگی می کنند و آنها کاری را انجم می دهند و حرفی را می گویند که این کشور ها به آنها دیکته می کنند اما آنها هیچ ریشه ای در سوریه ندارند.

 رئیس جمهور آمریکا در پایان ماه سپتامبر در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «رهبری که شهروندانش را قتل عام کند و کودکان را با گاز از میان ببرد نمی تواند مشروعیت هدایت کشوری به شدت از هم گسسته را داشته باشد.»

اول از همه اینها شما دارید در مورد رئیس جمهور آمریکا صحبت می کنید که نه رئیس جمهور سوریه، بنابراین او فقط می تواند در مورد کشور خودش صحبت کند. مشروع نیست که او در مورد سوریه قضاوت کند. او حق ندارد به مردم سوریه بگوید که رئیس جمهور شان چه کسی باشد. دوم اینکه، آنچه او می گوید ارتباطی با واقعیت ندارد. او یک سال و نیم است که یک چیز را می گوید: اینکه رئیس جمهور باید برود. آیا چیزی اتفاق افتاد؟ هیچ اتفاقی نیفتاده است.

از نقطه نظر ما، به نظر می رسد شما تنها کسی هستید که واقعیت را نادیده می گیرید. اگر کناره بگیرید آرامش را به ملت خود هدیه می دهید و از آلام آنها می کاهید.

تمام مشکل رئیس جمهور نیست. آیا کشتار بی گناهان، انفجار ها و تروریسمی که القاعده برای کشور ما به ارمغان آورده همه اش مربوط به حضور من در قدرت است؟

به رئیس جمهور مربوط است چراکه سرویس های اطلاعاتی و نیرو های شما مسئولی بخشی از این هول و هراس ها هستند. این مسئولیت شماست.

تصمیم ما از همان آغاز پاسخ به درخواست های معترضان بود اگرچه از آغاز تظاهرات واقعاً صلح آمیز نبود. در هفته های اول سربازان و پلیس های زیادی از دست دادیم. با این حال، کمیته ای قانون اساسی را تغییر داد (تا نگرانی های تظاهر کنندگان را منعکس کند) و سپس یک رفراندوم برگزار شد. اما باید با تروریسم هم برای دفاع از کشورمان بجنگیم. می پذیرم که اشتباهاتی در اجرای این تصمیم رخ داد.

پس می پذیرید که خشونت علیه معترضان یک اشتباه بود؟

این اشتباهاتی فردی بود که از سوی برخی افراد انجام شد. همه ما اشتباه می کنیم. حتاً رئیس جمهور هم اشتباه می کند. اما اگر در اجرا هم اشتباهاتی باشد، تصمیمات ما از اساس درست بود.

آیا کشتار «الحوله» فقط نتیجه ناکامی افراد بود؟

گروه های شبه نظامی و اوباشی بودند که به ساکنان روستا ها حمله کردند و هرگز دولت یا حامیانش چنین نکردند. این دقیقاً چیزی است که اتفاق افتاده و اگر شما در مورد دلیل و اثبات آن حرف می زنید هیچ کس دلیلی برخلاف این ندارد. به راستی آنچه اتفاق افتاده این است که حامیان ما در زمره کشته شدگان هستند و حتاً می توانیم نام خانواده قربانیان را هم به شما بدهیم چراکه اینها از فعالیت ما علیه ترور پشتیبانی می کردند.

شما سربازان بسیاری را از دست دادید که به اپوزیسیون پیوستند. آیا همچنان تلاش می کنید به ما بگویید که آنها به حامیان القاعده تبدیل شده اند؟

خیر. من نمی گویم الان همه القاعده ای هستند. گفتم اکثریت  متشکل از فراریان یا قانون شکنان است. در آغاز بحران، 60 هزار فراری سوری آزادانه در خارج از زندان در تردد بودند. آنها به تنهایی کافی هستند تا یک ارتش درست کنند. نمی توانم تعداد کسانی که علیه ما می جنگند را بگویم چراکه بسیاری از آنها به صورت غیر قانونی از مرز ها وارد می شوند. آنها در جهادشان علیه مرتدان یا غیر مسلمانان به بهشت خودشان می روند. حتاً اگر از دست هزاران نفر از آنها خلاص شوید اما هنوز تعداد زیادی هستند که از خارج وارد می شوند.

هنوز فکر می کنید از فرصت پیروزی در این جنگ برخوردارید؟

حتماً اگر فرصت نداشته باشیم. هیچ چاره ای نداریم جز مبارزه و دفاع