آمریکایی که مورد عتاب رهبری قرار گرفت کیست؟+تصاویر

سؤالی که در ذهن بسیاری خطور می کند این است که رهبرمعظم انقلاب روز گذشته در فرمایشات خود به اظهارات کدام سیاستمدار آمریکایی اشاره کردند؟

سایت مشرق نوشت: رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران حضرت آیت الله خامنه ای در آستانه روز تسخیر لانه جاسوسی در دیدار پرشور هزاران نفر از دانشجویان و دانش آموزان با اشاره به سخنان یکی از سیاستمداران امریکایی که خواستار بمباران اتمی ایران شده بود، خاطرنشان کردند: اگر امریکاییها راست می گویند که در مذاکرات جدی هستند، باید به دهان این افراد یاوه گو بزنند و دهان آنها را خرد کنند.

اما سؤالی که در ذهن بسیاری خطور می کند این است که رهبر انقلاب در فرمایشات خود به اظهارات کدام سیاستمدار آمریکایی اشاره کردند؟ اشاره رهبر انقلاب به اظهارات شلدون آدلسون، پشتیبان وفادار و همیشگی رژیم صهیونیستی و از بزرگترین حامیان مالی حزب جمهوریخواه آمریکا بود.

 

* سلطان یهودی قمار، ایران را تهدید می کند!

آدلسون در میزگردی در دانشگاه «یشیوا» در 22 اکتبر 2013، گفت که آمریکا باید در مورد برنامه هسته ای ایران جدی تر باشد. مناقشه از آنجا آغاز شد که او گفت: «شما گوشی تلفن را برداشته و با جایی در نبراسکا تماس گرفته و می گویید: «بسیار خوب، پرتاب کنید» و سلاحی اتمی توسط موشک های بالستیک در میان صحرا اصابت کرده و به هیچ کس جز چند مار زنگی یا عقرب یا شبیه آن آسیبی نمی زنند.

او به توضیح این مطلب ادامه داد و گفت که بعد از نشان دادن زور و تهدید به تهران، آمریکا خواهد گفت: «اگر شما (ایران) صلح طلب باشید، فقط باید روند برنامه خود را معکوس کنید و ما تضمین می کنیم که شما می توانید تأسیسات انرژی هسته ای را برای مقاصد الکتریسیته و انرژی داشته باشید.» سخنگوی «آدلسون» به خبرنگاران گفت که «واضح است که سخنان آدلسون در مورد استفاده از بمب اتم جدّی نبوده» و گفت که وی «از اغراق استفاده کرده تا بگوید که... عمل مهم تر از کلام است.»

 

شلدون آدلسون سرمایه دار یهودی آمریکایی و یکی از ثروتمندترین افراد جهان است.

شلدون آدلسون سرمایه دار یهودی آمریکایی و یکی از ثروت مندترین افراد جهان است. وی سهام دار عمده، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سَندز لاس وگاس، مالک بسیاری از هتل ها و کازینوها در سراسر جهان از جمله در شهرهای لاس وگاس و پنسیلوانیا در ایالات متحده آمریکا، ماکائو در جمهوری خلق چین و سنگاپور است. وی همچنین مالک روزنامه عبری اسرائیل امروز و از «حامیان مالی عُمده» حزب جمهوری خواه در ایالات متحده آمریکا و حزب لیکود در اسرائیل است.

وی یهودی تبار است و تاکنون ده ها میلیون دلار به سازمان های عمدتاً یهودی در سراسر جهان، کمک مالی کرده است. شلدون آدلسون یکی از سرسخت ترین مخالفان باراک اوباماست و در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری این کشور نزدیک به صد میلیون دلار به گروه های حامی میت رامنی رقیب جمهوری خواه اوباما کمک کرد.

آدلسون از دوستان بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل است و کمک های گسترده مالی اش به جمهوری خواهان آمریکا و مراکز مطالعاتی طرفدار اسراییل در واشنگتن او را به یکی از پر نفوذترین حامیان گروه های طرفدار تحریم و برخورد نظامی با ایران تبدیل کرده است .

اما اسم وی دوباره هنگامی بر سر زبان ها افتاد که در اظهار نظری غیر منتظره در 22 اکتبر 2013 در دانشگاه یشیوا گفت رییس جمهور آمریکا باید اول به ارتش دستور بدهد یک بمب اتمی بر روی کویر ایران بیندازد.

 

شلدون آدلسون: «چرا این باید منصفانه باشد که من درصد بیشتری مالیات نسبت به دیگران بپردازم؟»

 

شلدون گری آدلسون متولد 4 اوت 1933 یک سرمایه دار80 ساله آمریکایی و دارنده بزرگ ترین کازینو بین المللی است. او رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل کازینو «لاس وگاس سندز»، شرکتِ مادرِ «ونیشن ماکائو لیمیتد» است که «ونیشن ریزورت هتل کازینو» و «سندز اکسپو و کانونشن سنتر» را اداره می کند. او همچنین مالک روزنامه عبری «اسرائیل هیوم» (اسرائیل امروز) است. نام «آدلسون» از اکتبر 2013 به عنوان دوازدهمین فرد ثروتمند جهان وارد لیست شد و ارزش خالص ثروت وی 34.4 میلیارد دلار برآورد شده است. او پیش از این در فهرست «فوربز 400» به عنوان دوازدهمین فرد ثروتمند آمریکایی قرار گرفته بود.

 

* کودکی و تحصیلات

«آدلسون» در محله دورچستر شهر بوستون، ماساچوست متولد شد و فرزند «سارا» و «آرتور آدلسون» بود. خانواده او اوکراینی یهودی بودند. پدر او راننده تاکسی، و مادرش مدیر یک مغازه بافندگی بود. او حرفه کسب و کار خود را در سن 12 سالگی آغاز کرد. او در سن 12 سالگی شروع به فروش روزنامه کرد و در سن 16 سالگی کسب و کار وندینگ ماشین (دستگاه خودکاری که با انداختن پول در آن جنس بیرون می دهد) به راه انداخت. وی وارد مدرسه حرفه ای شد تا تند نویس دادگاه شود اما بعداً به ارتش پیوست.

وی به عنوان کارگزار وام مسکن، مشاور سرمایه گذاری و مشاور مالی فعالیت کرد. پس از آن که از ارتش مرخص شد، کسب و کار فروش جعبه های لوازم آرایشی را آغاز کرد و سپس کسب و کار دیگری با عنوان «دی آیس ایت» (آن را یخ زدایی کن) اسپریی شیمیایی که به شیشه جلوی یخ زده اتومبیل ها را آب می کرد، به راه انداخت. در دهه 60 میلادی، وی کسب و کار تورهای چارتر را آغاز کرد. «آدلسون» وارد کالج شهر نیویورک شد اما از ادامه آن انصراف داد.

 

* حرفه و کسب و کار

- کامدکس (COMDEX)

منبع اصلی ثروت و سرمایه کنونی «آدلسون»، نمایشگاه تجارت کامپیوتر «کامدکس» بود که او و شرکایش آن را برای صنعت کامپیوتر توسعه دادند؛ نخستین نمایشگاه مربوط به سال 1979 بود. این نمایشگاه در اکثر سال های دهه های 80 و 90 میلادی نمایشگاه برتر تجارت کامپیوتر بود.

در سال 1995، «آدلسون» و شرکایش کامدکس را به قیمت 862 میلیون دلار به «شرکت سافت بانک» ژاپن فروختند؛ سهم «آدلسون» از این معامله 500 میلیون دلار بود.

 

- سندز کازینو (Sands Casino)

لاس وگاس، نوادا

در سال 1988 «آدلسون» و شرکایش، هتل و کازینوی سندز در لاس وگاس، پاتوق سابق «فرانک سیناترا» و «رَت پَک»، را خریداری کردند تا بدین وسیله یک منبع کسب و کار جدید از صنعت نمایش را وارد لاس وگاس کنند. «آدلسون» و شرکایش یک سال بعد «سندز اکسپو و کانونشن سنتر» (نمایشگاه و مرکز همایش سندز) را ساختند، که در آن زمان تنها مرکز همایش متعلق به بخش خصوصی در آمریکا بود.

در سال 1991، هنگامی که «آدلسون» همراه با همسر دومش «میریام» برای ماه عسل به ونیز رفته بود، ایده ساخت یک هتل خاص و عظیم به او الهام شد. او «سندز» را کاملاً خراب کرد تا «ونیشن»، یک هتل و کازینو با تم ونیزی، را بسازد. در سال 2003، برج 1013 سوئیتی ونیزیا به این مجموعه اضافه شد؛ و 4049 سوئیت؛ 18 رستوران و یک مرکز خرید با کانال های آب، قایق و ملوانان آوازخوان به هتل افزوده گشت.

در اوت 2007، «آدلسون»، «ونیشن ماکائو ریزورت هتل» 2.4 میلیارد دلاری را در کوتای افتتاح کرد و اعلام نمود که قصد دارد یک محوطه وسیع و متمرکز را ایجاد نماید که آن را «کوتای استریپ» می نامید. «آدلسون» گفت که قصد دارد هتل های دیگری را تحت برندهایی نظیر «فور سیزنز» (چهارفصل)، «شرایتون» و «سنت رجیس» افتتاح نماید. چنین برنامه ریزی شده بود که «لاس وگاس سندز»ِ او تا سال 2010، 12 میلیارد دلار روی «کوتای استریپ» سرمایه گذاری کرده و 20000 اتاق هتل در آن جا بسازد.

 

- پنسیلوانیا

در اواخر دهه نخست 2000 میلادی، «آدلسون» و سازمان تصمیم گرفتند کازینویی در پنسیلوانیا بسازند. این مجموعه یکی از 5 کازینوی مستقلی بود که در سال 2006 از طرف هیئت کنترل بازی های پنسیلوانیا مجوز دریافت کرد. این کازینو در 22 مه 2009 افتتاح شد. بازی های میزی در 18 جولای 2010 آغاز شدند. هتل در 27 مه 2011 بازگشایی شد.

«آدلسون» اظهار داشت، «اگر ما فرصت ساخت یک مجموعه یکپارچه را داشته باشیم، یک کار را خواهیم کرد. به گمان ما این کار موجب جذب مشتریان و درآمد مالیات برای ایالات پنسیلوانیا و لی والی و شهرهای درون آن می گردد.»

در سال 2010، در حین رکود اقتصادی جهانی در اواخر دهه نخست 2000، «آدلسون» به مجله وال استریت گفت، «اگر امروز حق انتخاب داشتیم، احتمالاً این پروژه را آغاز نمی کردیم.»

 

- ماکائو، چین

«آدلسون» پیشگام یک پروژه عظیم برای آوردن نام «سندز» به ماکائو، شهر قماربازی چینی که تا دسامبر 1999 مستعمره پرتغال بود، شد. «سندز ماکائو» که یک میلیون فوت مربع مساحت داشت، هنگامی که در مه 2004 افتتاح گشت، تبدیل به نخستین کازینو به سبک وگاس در جمهوری خلق چین شد. «آدلسون» توانست سرمایه گذاری 265 میلیون دلاری آغازین خود را در عرض یک سال بازیابد، و از آن جا که او صاحب 69% از سهام بود، هنگامی که در دسامبر 2004 سهام عمومی را دریافت کرد، ثروت خود را افزایش داد. از زمان افتتاح «سندز ماکائو»، ثروت شخصی «آدلسون» بیش از چهارده برابر شده است. گفته می شود سازمان «آدلسون» به علت نقض احتمالی قوانین شیوه های فساد خارجی مرتبط با پرداخت های انجام شده به یک وکیل ماکائویی، تحت بازرسی های فدرال قرار گرفته است.

 

- خلیج مارینا، سنگاپور

در مه 2006، «لاس وگاس سندز» یک مجوز شدیداً رقابتی برای ساخت یک مجموعه کازینو در خلیج مارینا دریافت کرد. این کازینوی جدید، با نام «مارینا بِی سندز»، در سال 2010 افتتاح شد و شایعه بود که 5.5 میلیارد دلار هزینه داشته است. این مجموعه شامل یک مرکز خرید، مرکز همایش، و 2500 اتاق لوکس هتل می باشد.

 

- مطبوعات اسرائیل

«آدلسون» در سال 2007 پیشنهادی ناموفق برای خرید روزنامه اسرائیلی «معاریو» ارائه کرد. هنگامی که این تلاش با شکست روبرو شد، او برنامه هایی موازی را برای انتشار یک روزنامه رایگان برای رقابت با روزنامه «اسرائیلی»، روزنامه ای که او در سال 2006 به صورت مشترک تأسیس کرده اما آن را رها ساخته بود، جلو برد. نخستین نسخه از روزنامه جدید «اسرائیل هایوم» (اسرائیل امروز) در 30 جولای 2007 منتشر شد.

بر اساس نظرسنجی «شاخص گروه هدف» (TGI) که در جولای 2011 منتشر شد، «اسرائیل امروز»، که بر خلاف دیگر روزنامه های اسرائیلی به صورت رایگان توزیع می گردد، چهار سال پس از آغاز به کار خود تبدیل به روزنامه شماره یک (در روزهای کاری هفته) شد. این نظرسنجی نشان داد که «اسرائیل امروز» 39.3% خواننده داشت، «یدیعوت آحارنوت» (آخرین خبر) 37%، «ماریو» 12.1%، و «هاآرتص» (کشور) 5.8%. اما نسخه آخر هفته «یدیعوت آحارنوت» همچنان با 44.3% خواننده، در مقایسه با 31% خواننده برای نسخه آخر هفته «اسرائیل امروز»، 14.9% خواننده برای «ماریو»، و 6.8% برای «هاآرتص» در صدر قرار داشت. قبلاً در نظرسنجی TGI برگزار شده در جولای 2010 نیز تقریباً چنین روندی مشاهده شده بود.

در سال 2011، مطبوعات اسرائیلی اعلام کردند که «آدلسون» از پاپوشی که در «کانال 10» اسرائیلی برای وی درست شده بود و در آن ادعا کرده بودند که او مجوز کازینو در لاس وگاس را به شکلی نامناسب و از طریق ارتباطات سیاسی به دست آورده است، ناراضی و ناخرسند است. پس از آن که «آدلسون» تهدید به طرح دعوی در دادگاه کرد، آن شبکه بابت ادعاهای خود عذرخواهی کرد. این امر به نوبه خود منجر به استعفای «رودر بنزیمن»، سرپرست اخبار؛ «روتی یووال»، سردبیر اخبار؛ و «گای زُهر»، گوینده اخبار، که به این عذرخواهی اعتراض کرده بودند شد. پس از دو ماه مذاکره، مقام ثانویه اسرائیل برای تلویزیون و رادیو حکم داد که اگرچه عیب و نقص هایی در شیوه انجام عذرخواهی وجود داشته، اما تصمیم اخذ شده مبنی بر عذرخواهی صحیح و مناسب بوده است.

 

* بوقلمون سیاسی

«آدلسون» در یک سرمقاله وال استریت با عنوان «من دموکرات ها را رها نکردم. آن ها مرا تنها گذاشتند»، سه دلیل برای این که حزب سیاسی خود را تغییر داد ارائه می کند. اول به سیاست خارجی رجوع کرده، و به نظرسنجی موسسه گالوپ اشاره می کند که نشان می دهد جمهوریخواه ها بیش از دموکرات ها حامی اسرائیل هستند. دوم به آماری رجوع می کند که نشان می دهد جمهوریخواه ها خیّرتر و نیکوکارتر از دموکرات ها هستند. «آدلسون» در حمایت از این ادعا از گزارش «سوابق بشردوستی» استفاده می کند که در آن پس از بررسی داده های مالیاتی IRS، نتیجه گیری شده که ایالت هایی که به جمهوریخواهان رأی داده اند نسبت به ایالاتی که به دموکرات های رأی داده اند کمک بیشتری به نهادهای خیریه کرده اند. او چنین می نویسد، «مطمئنم پدر من، کسی که یک صندوق صدقات برای کمک به فقرا در خانه مان نگه می داشت [!!!]، از حقیقتی که در مورد دموکرات های مدرن فاش شده دلخور می شد.» و این موضوع او را به سمت سومین دلیل خود (سیاست اقتصادی) برای رها کردن حزب دموکرات هدایت می کند.

پدر من، یک صندوق صدقات برای کمک به فقرا در خانه مان نگه می داشت

او می نویسد:

دموکرات ها احتمالاً پاسخ خواهند داد که مالیات و خدمات دولتی ابزار بهتری برای کمک به فقرا و محرومان هستند؛ و بله، دولت قطعاً باید نقش خود را ایفا کند. اما وقتی شما به ایالاتی نگاه می کنید که در آن ها دموکرات ها سال ها از سلطه تک حزبی خود بهره برده اند (کالیفرنیا، ایلینوی، نیویورک)، به این نتیجه می رسید که سیاست های آزادی خواهانه آنان به هیچ وجه وعده هایشان برای عدالت اجتماعی را عملی نساخته است. به عنوان مثال، ایالت زادگاه رئیس جمهور «اوباما» را در نظر بگیرید. در ماه اکتبر، یک بررسی غیرحزبی از بودجه ایلینوی که توسط کارگروه ویژه بحران بودجه ایالتی انجام شد، نشان داد که ایلینویِ آزادیخواه از رکود اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی رنج می برد. و بر اساس این گزارش، ایالت چمنزار (همان ایالت ایلینوی)، بدترین رتبه اعتباری را در کشور دارد، و از لحاظ میزان بدهی عمومی به ازای هر سرانه در دومین جایگاه فهرست قرار می گیرد.

«آدلسون» سپس از «والتر راسلمید»، کارشناس علوم سیاسی نقل قول هایی ارائه می کند، کسی که به ادعای «آدلسون»، در امریکن اینترست «نتایج غم انگیز این یافته ها را خلاصه کرده است»:

سیاستمداران ایلینوی، از جمله رئیس جمهور کنونی ایالات متحده، یکی از ایالت های کشور را که به طور بالقوه می تواند یکی از مرفه ترین و پویاترین ایالت ها باشد ویران ساخته اند، میلیون ها نفر از کودکان فقیر را محکوم به تحصیلات زیر حد استاندارد نموده اند، در حفظ زیرساخت های حیاتی شکست خورده اند، توسعه کسب و کار و رشد را از طریق مالیات های ناپایدار و سیاست های نظارتی در نطفه خفه کرده اند، و نتوانسته اند مطالبات اتحادیه های بخش دولتی را برآورده سازند.

«آدلسون» از مقاله خود در مورد باورهای سیاسی اش بدین شکل نتیجه گیری می کند:

اگرچه من با تمامی مواضع جمهوریخواهان موافق نیستم (در مورد بسیاری از معضلات اجتماعی من یک لیبرال هستم)، اما برای من دلایل کافی در این حزب وجود دارد که بدانم انتخاب صحیحی داشته ام. من بر این باور هستم که این همان انتخابی است که همسایگان یهودی مهاجر قدیمی من هم می کردند. آن ها اجازه نمی دادند اندکی اختلاف نظر با جمهوریخواهان، اهمیت حمایت از حزبی که از دموکراسی های لیبرالی نظیر اسرائیل بیشتر پشتیبانی می کند، حزبی که روحیه نیکوکاری را بیشتر محقق می سازد، و حزبی که سیاست های اقتصادی آن قطعاً برای آمریکایی هایی که اکنون به دنبال شغل هستند بهتر است، تباه و بی ارزش سازد. حزب دموکرات دیگر آن گونه که قبلاً بوده نیست.

 

آدلسون با تندروهای یهودی ارتباطی وثیق دارد

او از دوستان نتانیاهو نخست وزیر اسراییل است و کمک های گسترده مالی اش به جمهوری خواهان آمریکا و مراکز مطالعاتی طرفدار اسراییل در واشنگتن او را به یکی از پر نفوذترین حامیان گروه های طرفدار تحریم و برخورد نظامی با ایران تبدیل کرده است.

هم سیاستمداران لیبرال و هم سیاست مداران دموکرات، انگیزه های دیگری را هم برای تغییر حزب «آدلسون» ارائه کرده اند. با استناد بر نیویورکر، او به یکی از همکارانش گفته، «چرا این باید منصفانه باشد که من درصد بیشتری مالیات نسبت به دیگران بپردازم؟»

«آدلسون» در مصاحبه ای با فوربز، دولت اوباما را زیر سؤال برد:

آن چه مرا می ترساند ادامه یافتن اقتصاد سوسیالیستی است که تقریباً به مدت چهار سال آن را تجربه کرده ایم. این موضوع مرا می ترساند چون توزیع مجدد ثروت مسیری به سمت سوسیالیسم بیشتر، و کنترل بیشتر زندگی مردم توسط حکومت است. آن چه مرا می ترساند عدم پاسخگویی دولت به مردم است. سیاست های داخلی ایالات متحده برای من بسیار مهم است چون شاهد آن هستم که مواردی که این کشور را بی نظیر ساخته بود، اکنون در حال تبدیل به کپی برداری از کشورهای دیگر است. ... من از این می ترسم که مردم روز به روز بیشتر تمایل پیدا کنند که به جای آن که ببخشند، دریافت کنند. مردم کمتر حاضر به شراکت هستند. بشردوستی و نیکوکاری رشد زیادی ندارد و انتظارات از دولت بیشتر شده است. من معتقدم که مردم به خود خواهند آمد و اجازه نخواهند داد تلاش های دولت فعلی برای سوسیالیستی کردن کشور به نتیجه برسد. دموکراسی سوسیالیستی بی معنی است، چون دیگر دموکراسی محسوب نمی شود.

 

* بحث «دیلِی»

در دادگاه پرونده «سوئن»، «بیل وایدنر»، مدیر شرکت «لاس وگاس سَندز آدلسون»، در مورد مکالمه تلفنی «آدلسون» و دوست آن زمان وی «تام دیلِی»، رهبر اکثریت مجلس در مورد طرح تصویب شده توسط «تام لانتوس» نماینده شهادت داد که مانع رای دادن کمیته المپیک آمریکا به نفع میزبانی چین برای المپیک تابستانی 2008 می شد. چند ساعت بعد، «دیلی» تماس گرفته و به «آدلسون» گفت که او می تواند به شهردار پکن بگوید که «این لایحه هرگز روشنایی روز را نخواهد دید». لایحه تصویب نشد. «آدلسون» در دادگاه شهادت داد که ردّ لایحه «... از فشار قوانین دیگر ناشی شده و ربطی به حرکت عمدی دیلی برای کمک به دوستانش نداشته است.»

 

 

* افتخارات

«آدلسون» و همسرش، «میریام آدلسون»، با جایزه «وودرو ویلسون» برای همکاری شهروندی با «مرکز بین المللی محققان وودرو ویلسون» در «مرکز اسمیت سونیان» در 25 مارس 2008 معرفی شدند.

«آدلسون» جایزه مدیر «موسسه تحقیقاتی سیاست نوادا»، اندیشکده ای در لاس وگاس را برای تلاش هایش جهت پیشبرد اصول بازار آزاد در نوادا دریافت کرد.

«جرج و. بوش» او را در هیئت همراه افتخاری برای همراهی رئیس جمهور در سفر به اورشلیم در جشن شصتمین سالگرد اسرائیل در ماه مِی 2008 پذیرفت.

 

* کمک های مالی

در فوریه 2012، «آدلسون» به نشریه «فوربز» گفت که او «مخالف ثروتمندانی است که سعی دارند بر انتخابات اثر بگذارند. اما تا آنجا که ممکن باشد با آن مخالفت می کنم. زیرا می دانم که افرادی همچون سوروس سال ها این تلاش ها را دنبال کرده اند اما این کار به دهه ها نکشیده است؛ و آنها با ایجاد شبکه های سهامی برای گردآوری پولشان، از دید مخفی می شوند. من فلسفه خود را دارم و خجالت زده هم نیستم. من پول می دهم چون راه قانونی دیگری وجود ندارد. من نمی خواهم برای مخفی کردن نامم به ده شرکت متفاوت روی آورم. من به کاری که می کنم افتخار می کنم و به دنبال فرار از شناخته شدن نیستم.

2004

در سال 2005، «آدلسون» و همسرش هر یک 250 هزار دلار به دومین انتخاب «جرج و. بوش» کمک کردند.

 

2008

«آدلسون» حامی مالی اصلی «ناظر آزادی» پرداخت- یک گروه وکالت سیاسی که فعلاً منسوخ شده و برای مقابله با «جورج سوروس» و گروه های لابی دموکراتیک مانند «MoveOn. org» ساخته شده بود. تقریباً تمام 30 میلیون دلاری که «ناظر آزادی» برای انتخابات 2008 صرف کرد از سوی «آدلسون» پرداخت شده بود.

 

2010

در سال 2010، «آدلسون» یک میلیون دلار به «راه حل های آمریکا برای آینده موفق» کمک کرد که یک کمیته عملیاتی سیاسی برای حمایت از سخنگوی سابق جمهوری خواهان کنگره، «نیوتن گینگریچ» است. در دسامبر 2011، طی نامزدی «گینگریچ» برای رئیس جمهوری آمریکا، «آدلسون» به طرفداری از اظهارات بحث برانگیز او در مورد فلسطینیان پرداخت و گفت که «تاریخ کسانی که خود را فلسطینی می نامند را بخوانید و می فهمید که چرا گینگریچ گفته مردم فلسطین اخیراً ظاهر شده اند».

 

نامزدهای سنای آمریکا که وی به آنها کمک کرده است:

- «کارلی فیورینا»، مدیر اجرایی سابق «هیولت-پاکارد»؛

- «شارون آنگل»، عضو مجلس نمایندگان؛

- «سو لادن»، سناتور ایالتی سابق؛

- «اسکات براون»، سناتور آمریکا و سناتور ایالتی سابق؛

- «روی بلانت»، عضو کنگره آمریکا؛

- «مارک کرک»، عضو کنگره آمریکا؛

- «پت تومی»، عضو سابق کنگره آمریکا؛

- «چارلی کریست»، فرماندار ایالتی.

 

نامزدهای کنگره:

- «ویرجینیا فاکس»؛

- «اریک کانتور»؛

- «جو هک» ؛

 

 

آدلسون نزدیک به صد میلیون دلار به گروه های حامی میت رامنی رقیب جمهوری خواه اوباما کمک کرد.

2012

در انتخابات ریاست جمهوری 2012 آمریکا، «آدلسون» گفت که حمایت کامل خود را از نامزد جمهوری خواهان خواهد داشت. در 7 ژانویه 2012، «آدلسون» جبهه حامی «گینگریچ» را که هنوز ضعیف بود را با کمکی پنج میلیون دلاری به کمیته «موفقیت آینده» که حامی «گینگریچ» بودند تقویت کرد. روز بعد، این گروه بیش از 3. 4 میلیون دلار را صرف تبلیغات در کارولینای جنوبی کرد که شامل تولید و پخش فیلمی نیم ساعته می شد که رقیب سیاسی «گینگریچ» یعنی «میت رامنی» را مخالف خشن شرکت ها معرفی می کرد. در 23 ژانویه، همسر «آدلسون»، «میریام»، پنج میلیون دلار دیگر را به همان سازمان اهداء کرد تا آن را صرف توسعه «پیام حامیان نیوتن» کند. «آدلسون» به «فوربز» گفت که او قصد داشته که حدود 100 میلیون دلار را به «گینگریچ» کمک کند.

در چرخه انتخابات 2012، او پنج میلیون دلار دیگر را به «صندوق رهبری کنگره» راست گرا کمک کرد. همچنین وی بیش از شصت هزار دلار را به کمیته ملّی جمهوری خواهان کمک کرد. سیاسیونی که وی از ژانویه 2011 به آنها کمک مالی کرده عبارتند از:

- «میچ مک کانل»، رهبر اقلیت سنای آمریکا؛

- «جان بوئنر»، سخنگوی مجلس آمریکا؛

- «دین هِلر»، سناتور آمریکا؛

- «مارک آمودی»، عضو کنگره آمریکا؛

- «جو هک»، عضو کنگره آمریکا؛

- «آدام هاسنر»، سخنگوی مجلس فلوریدا.

 

در 12 ژانویه 2012 «آدلسون» ده میلیون دلار به شرکت «حفظ آینده» حامی «رامنی» کمک کرد.

در جولای، «آدلسون» در جلسه جمع آوری کمک نقدی برای «رامنی» که در اورشلیم برگزار شده بود شرکت کرد و گفت که قصد دارد چند میلیون دلار را به جبهه «رامنی» کمک کند. «آدلسون» به «وودی جانسون»، «جان راکولتا»، «پاول سینگر» و چندین حامی دیگر این روند پیوست. بر اساس گزارش «بلومبرگ بیزینس ویک»، از جولای به بعد «آدلسون» بیش از 30 میلیون دلار را برای کمک به جمهوری خواهان در انتخابات 2012 اهداء کرده است.

«رامنی» معتقد است که چین باید به جرم «تقلب ارزی» محاکمه شود زیرا سیاست نرخ تبادل ارز ثابت و پایین فرضی را برگزیده است، و از فشار بر چین برای کاهش شاخص ارز حمایت می کند؛ بر اساس گزارش «بلومبرگ»، اگر یوان چین بالا رود، «آدلسون» از محل منافعش در کازینوهای چینی در قالب دلار سود می برد.

 

* همسرش، میریام

«میریام آکشورن» در 1946 در اسرائیل متولد شد. والدین او، «منوشا» و «سیم ها فاربستاین» از لهستان مهاجرت کردند و درحیفا ساکن شدند. وی مدرک لیسانس خود را در رشته میکروبیولوژی و ژنتیک از دانشگاه عبری اورشلیم کسب کرد. طی دو سال دوره سربازی در اسرائیل، وی در بخش تحقیقات بیولوژیک کار کرده و با دریافت مدرک پزشکی «سکلر» از دانشگاه تل آویو به این کار ادامه داد. او به عنوان رئیس داخلی بخش اورژانس در بیمارستان روکاش در تل آویو انتخاب شد. در 1986، او به عنوان پزشک دستیار در دانشگاه راکفلر نیویورک آغاز بکار کرد و همانجا به مطالعه وابستگی شیمیایی و اعتیاد به دارو، با تمرکز بر شیوع ایدز در میان معتادان به دارو پرداخت.

«میریام» با پزشکی از تل آویو، دکتر «آریل آکشورن» ازدواج کرد که از او دو دختر داشته و سپس طلاق گرفت. از دهه 1970، همسر آینده او «آدلسون» به همراه همسرش «ساندرا» در ماساچوست زندگی کرده و سه فرزند، «میشل»، «گری» و «شلی» را به فرزندی قبول کردند. آنها در 1988 از هم جدا شدند. «میشل» به دلیل مصرف بیش از حد دارو در سال 2005 درگذشت. «آدلسون» و «میریام» سال بعد با هم آشنا شده و در 1991 با هم ازدواج کردند.

* دعاوی قضایی

پرونده ژوئن 2008 در «نیویورکر» چندین مناقشه مربوط به «آدلسون» را ذکر می کند. در 2008، «ریچارد سوئن»، تاجری هنگ کنگی که به «آدلسون» برای ارتباط با مقامات چین کمک کرده بود تا بتواند به جواز ماکائو دست یابد، «آدلسون» را به دادگاهی در لاس وگاس کشاند و مدعی شد که او قراردادش برای دادن سود مشترک به «سوئن» را نقض کرده است. «سوئن» برنده غرامتی 43.8 میلیون دلاری شد؛ در نوامبر 2010، دادگاه عالی نوادا این رای را رد کرده و پرونده را برای بررسی بیشتر به دادگاهی پایین تر ارجاع داد. «آدلسون» با دادگاهی دیگر مواجه شد که در آن سه واسطه مدعی غرامتی 450 میلیون دلاری شده بودند. در فوریه 2013، «لاس وگاس سندز»، در پرونده ای قانونی پذیرفت که از قوانین فدرال در زمینه ممنوعیت ارتباط با مقامات خارجی سرپیچی کرده است. طبق اتهامات، مقامات چینی با گرفتن رشوه به «آدلسون» اجازه ساخت کازینو در ماکائو را داده بودند.

«آدلسون» در شکایت از «دیلی میل» لندن به جرم افتراء در سال 2008 موفق بود. این روزنامه او را به انجام فعالیت های تجاری ناپسند و داشتن منافع سیاسی فاسد متهم کرد. «آدلسون» در پرونده افتراء پیروز شد که به عنوان «توهینی جدی به درستکاری شخصی و شهرت تجاری آقای آدلسون» مطرح شده بود و موفق به دریافت حدود 4 میلیون دلار شد. «آدلسون» گفت که او این خسارت را به «بیمارستان سرطان رویال مارسدن» لندن خواهد داد.

در آگوست 2012، «کمیته مبارزاتی کنگره دموکرات»، پس از تهدید شدن به پرونده افتراء، عذرخواهی کرده و دو تابلوئی را که ادعا می کرد «آدلسون» درآمد تن فروشی چینی را به جمهوری خواهان کمک کرده است، را برچید. در نهایت دادگاهی فدرال در سپتامبر 2013 این پرونده را مختومه کرده و به «آدلسون» دستور داد که هزینه های قانونی کمیته را بپردازد.

* ثروت

در سال 2007، ثروت تقریبی «آدلسون» 26. 5 میلیارد دلار بود که او را سومین شخص ثروتمند آمریکا به نقل از «فوربز» می ساخت؛ و در سال 2008 این ثروت 26 میلیارد دلار بود. در 2008، بهای سهام شرکت لاس وگاس سندز سقوط کرد؛ و در نوامبر 2008، شرکت لاس وگاس سندز اعلام کرد که شاید قادر به اجرای تعهداتش نباشد و احتمال ورشکستگی را ممکن دانست. «آدلسون» در سال 2008 مبلغ 4 میلیارد دلار، یعنی بیش از هر میلیاردر آمریکائی دیگری، از دست داد. ثروت خالص او از حدود 30 میلیارد دلار به 2 میلیارد دلار، یعنی 93 درصد کاهش داشت. او به «ای. بی. سی نیوز» گفت که «من 25 میلیارد دلار را از دست دادم. من با هیچ شروع کردم... چیزی به اسم ترس برای یک کارآفرین [!!!!] وجود ندارد. نگرانی، بله. ترس، نه.»

در لیست میلیاردرهای جهان در فوربز 2009، رتبه «آدلسون» به نفر 178 با ثروت خالص 3. 4 میلیارد دلار رسیده است، اما در سال 2011 او به شانزدهمین مرد ثروتمند جهان با ثروت خالص 23. 3 میلیارد دلار بدل شد.