آیا در جنگ بعدی چیزی به نام اسرائیل باقی می ماند؟

 ناتان فاربر کارشناس ارشد موشکی در "موسسه فن آوری اسرائیل" در سناریوی جنگ فرضی آتی علیه رژیم صهیونیستی می گوید، سامانه 3 لایه دفاعی اسرائیل دست کم توان مقابله با یک سوم موشک های شلیک شده به سرزمین های اشغالی را نخواهد داشت.

به گزارش العالم، ناتان فاربر که 30 سال در صنایع نظامی رژیم صهیونیستی کار کرده است و هم اکنون پژوهشگر ارشد موشک های بالستیک است در تحقیقی علمی پیش بینی کرده رژیم صهیونیستی در جنگ آتی توانایی مقابله با یک سوم موشک های شلیک شده را ندارد. آنچه در ادامه می خوانید گزارش تحقیق وی در سایت روزنامه الاخبار است.

اسرائیل از سال 2006 و پس از جنگ دوم لبنان، سامانه دفاعی خود را بر اساس سیستمی سه لایه بنا نهاد.هر لایه به موشک های متفاوتی مجهز شده است که کاربرد خاصی دارند.

اولین لایه را موشک های "پیکان 3" تشکیل داده اند که هنوز تحت توسعه هستند و کاربردش مقابله با موشک های دوربرد است. این لایه برای مقابله با موشک های شهاب و سجیل که برد بین 1300 تا 2000 کیلومتر دارند و حداکثر ارتفاع پروازی آنها 250 تا 300 کیلومتر است. در این سطح "پیکان2" برای مقابله با اسکادهای سوری با محدوده 300 تا 700 کیلومتر و برد ارتفاعی 30 تا 100 کیلومتر ساخته شده اند.

لایه دوم را سامانه فلاخن داود تشکیل می دهد و این سامانه نیز در دست توسعه است. تخصص این سامانه رهگیری موشک های تاکتیکی است مثل فاتح 110 و ام 600 سوریه که بین 200 تا 300 کیلومتر برد دارد. در این سطح سامانه های موشکی پاتریوت هم قرار دارند که قبلا ناکارآمدی آنها ثابت شده است. پاتریوت آخرین ابزار دفاعی اسرائیل به شمار می رسد و نهایتا موشک های تا ارتفاع 10 تا 12 کیلومتر را هدف قرار می دهد.

گنبد آهنین سومین لایه دفاعی اسرائیل است که برای راکت های کوتاه برد ساخته شده است مثل گراد و موشک های فجر با برد 40 تا 70 کیلومتر و ارتفاع 2 تا 3 کیلومتر.

حال اگر اسرائیل با جنگی تمام عیار روبرو شود سامانه دفاعی چگونه می تواند از سرزمین های اشغالی دفاع کند. برای پاسخ به این سوال فاربر جنگی فرضی را ترسیم کرده است. وی پیشبینی کرده در جنگ آتی اسرائیل با 800 موشک بالستیک ایرانی، 400 موشک اسکاد سوری بین 500 تا 1000 موشک تاکتیکی از سوی حزب الله لبنان و حماس مثل موشک های فتح و فجر و احتمالا بیش از 100 هزار موشک کوتاه برد شلیک شده از سوی لبنان، سوریه و غزه مواجه خواهد شد.

بر اساس محاسبات ناتان فاربر یک سوم این موشک ها توسط نیروی هوایی اسرائیل نابود خواهد شد، یک سوم دیگر شلیک نخواهد شد یا اینکه با مشکلات فنی مواجه خواهد شد و یک سوم دیگر به اهداف خود در سرزمین های اشغالی اصات خواهد کرد که البته این خیلی خوشبینانه است.

فاربر می افزاید: در نتیجه در جنگ بعدی لااقل 400 موشک بالستیک شلیک شده از سوی ایران با اهداف خود اصابت خواهد کرد. اکثر موشک های تاکتیکی ساخت ایران نیز به اهداف خود اصابت خواهد کرد چون" این موشک ها بسیار دقیق هستند".

وی می افزاید: اما برای رهگیری این موشک ها به چه نیاز داریم؟ ما می دانیم که برای رهگیری هر موشک بالستیک به 2 موشک نیاز داریم. البته باید این حقیقت را در نظر داشت که در زمان جنگ اشتباهات زیادی رخ می دهد و ما موشک های زیادی را از دست خواهیم داد. پس برای رهگیری 400 موشک بالستیک به 800 تا 1000 موشک رهگیر نیاز است. هزینه هر موشک رهگیر مثل پیکان در حدود 3 میلیون دلار است و عملیات رهگیری موشک های تاکتیکی بین 2.4 تا 3 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت. برای رهگیری موشک های تاکتیکی نیز چنین شرایطی حاکم است و برای هر موشک به 2 موشک رهگیر نیاز است. هزینه هر موشک فلاخن داود یک میلیون دلار است و هزینه نهایی رهگیری موشک های تاکتیکی ایران یک تا 2 میلیارد دلار هزینه خواهد شد.

فاربر می افزاید: در کل می توان گفت که در هر جنگی اسرائیل 10 میلیارد دلار برای مقابله موشکی نیاز دارد و 10 میلیارد دلار دیگر برای پر کردن زرادخانه های خود از موشک های شلیک شده. پس به نظر شما آیا ماجراجویی به این عظمت منطقی است؟

کارشناس ارشد موشکی رژیم صهیونیستی می افزاید: البته باید گفت که در حال حاضر اسرائیل توانایی حفاظت در مقابل موشک های بالستیک در چنین سطحی را ندارد و دورنمای رسیدن به چنین توانایی در آینده نیز با شک و گمان همراه خواهد بود. در مورد توانایی گنبد آهنین نیز نمی توان آمار موفقیت 85 درصدی ارتش را تایید کرد و باید گفت که این آمار کمتر از 66 درصد خواهد بود.

وی می افزاید: البته باید گفت که 66 درصد خیلی بهتر از صفر درصد است، اما گنبد آهنین نمی تواند جان مردم را نجات دهد، آنچه که جان اسرائیلی ها را نجات می دهد، پناهگاه و اتاق های امن است،ِ جایی که مردم در زمان حمله به آنجا فرار می کنند.