ارزیابی رسالت از هزینه‌های سفر نیویورک

روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود به قلم محمدکاظم انبارلویی نوشت:

دولت های پیشین هم در همین چارچوب عمل می کردند. دست رد به تقاضای کاخ سفید برای ملاقات روسای جمهور دو کشور در این سفر هم عمل در چارچوب و احترام به افکار عمومی ملت ایران بود که باید از آن تشکر کرد  و این موارد را باید جزء در آمدهای سفر تلقی کرد.

اما سفر، هزینه های غیر ضرور هم داشت که در زیر به آنها اشاره می شود؛

1- ملاقات نیم ساعته ظریف وکری و نیز تماس تلفنی رئیس جمهور کشورمان با اوباما از هزینه های سفر بود و به تعبیر مقام معظم رهبری "برخی از آنچه که در سفر نیویورک پیش آمد بجا نبود." تیم دیپلماتیک ایران باید این ظرافت را در نظر بگیرد که؛ الف- گفتگو برای گفتگو را نپذیرد.ب- در مقابل تکرار مطالبات غیر قانونی و زورگویانه آمریکایی ها بایستد. ج- وقتی آمریکایی ها دست ها را محکم روی جیب های خودشان گذاشته اند و نمی خواهند در این تعامل هزینه ای بپردازند مواظب جیب بری آمریکا باشند. لذا در شرایط خاص عطای مذاکره را باید به لقای آن ببخشند. د- هرگونه مذاکره دوسویه در شرایط مقدماتی بی فایده است و باید در قالب 1+5 همان قالب قبلی ادامه یابد.

2- ذوق زدگی برخی در داخل از تاکتیک "نرمش قهرمانانه " و راهبرد تلقی کردن آن و نیز برخی اظهارات غیر مسئولانه در خصوص "روابط با آمریکا" و نیز درباره "شعار مرگ بر آمریکا" ، هزینه های سفر را بالابرد. اظهارات نسنجیده و تحریف گونه آیت الله هاشمی رفسنجانی در این مورد مثال زدنی است. اینکه از قول ایشان در سایت اطلاع رسانی اش گفته شد؛ " امام (ره) موافق حذف شعار مرگ بر آمریکا بودند" یک حرف نسنجیده برای بالا بردن هزینه های سفر بود. با آنکه هیچ سندی برای درستی این حرف وجود ندارد و امام (ره) در وصیت نامه خود فرموده اند؛ " هر نسبتی به من دادند مورد تصدیق نیست مگر اینکه صدای من، خط من و امضای من باشد"، در این مورد دست مدعی خالی است.

3- مقام معظم رهبری در اظهارات اخیر از تحرک دیپلماسی دولت حمایت کردند و فرمودند: " ما به مسئولین خودمان اعتماد داریم."رهبر انقلاب اسلامی از آنها خواستند؛ " با دقت و با ملاحظه همه جوانب، گامها را محکم بردارند."حمایت از تیم دیپلماسی خارجی اکنون یک وظیفه است. ممکن است توفیقاتی در این نبرد داشته باشند و یا به دلایلی تلفاتی هم اجتناب ناپذیر باشد. در هر صورت حمایت از آنها و کمک به آنها یک تکلیف است.کمک دیگران به این تیم این نیست که از نفرت مردم نسبت به جنایات آمریکا بکاهند و بغض مردم را نسبت به استبداد جهانی فروخورده بخواهند و دچار ذوق زدگی شوند. این هزینه های نبرد دیپلماتیک با آمریکا را بالا می برد و  به نوعی بازی کردن در زمین حریف است. نخبگان و مردم خوب می دانند که نباید پشت مسئولان سیاست خارجی کشور را خالی کنند. اگر خطایی رخ داده باید تصحیح شود نه اینکه به تضعیف آنها منجر گردد که این خود هزینه ای دیگر به حساب می آید.