افشای اشتباه خطرناک نیروی هوایی آمریکا

براساس یک سند جدید، نیروی هوایی آمریکا در سال 1961 میلادی دو بمب هیدروژنی فعال را به صورت سهوی در ایالت کارولینای شمالی فروانداخت و اگر یک کلید ایمنی ساده مانع از انفجار نمی شد، جان میلیون ها انسان در شمال شرق آمریکا با خطر مواجه می شد.

به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه خبری راشاتودی، در این سند افشا شده از اولین شواهد پس از چند دهه گمانه زنی پرده برداشته شده است. جزئیات این رویداد اخیرا در یک سند مکتوب به قلم پارکر اف. جونز، سوپروایزر اداره امنیت تسلیحات اتمی در لابراتورهای ملی "ساندیا"، از حالت طبقه بندی شده درآمده است.

این سند که در سال 1969 میلادی و با عنوان "چگونه یاد گرفتم به بمب هیدروژنی بی اعتماد باشم" به رشته تحریر درآمده، توسط اریک اشلوزر، خبرنگار روزنامه گاردین منتشر شده است.

سه روز پس از مراسم تحلیف جان اف. کندی، رئیس جمهوری اسبق آمریکا یک بمب افکن 52 B با دو بمب هیدروژنی "مارک 39" از گولدزبورو در ایالت کارولینای شمالی و در یک پرواز روزانه بر فراز ساحل شرقی به پرواز در آمد. به زودی هواپیما موقعیت حمله به خود گرفت و بمب ها را با فاصله ای مناسب و دورتر از مرکز اصلی ایالت آزاد کرد.

هرکدام از بمب ها حاوی چهار مگاتن معادل چهار میلیون تن ماده منفجره تی ان تی بودند که قدرت تخریب و انفجار آن 260 برابر بیشتر از بمب اتمی است که در هیروشیما در پایان جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت. تنها مساله ای که باعث شد تا این دو بمب منفجر نشوند، کلید ایمنی ساده ای بود که در داخل این بمب ها به کار رفته بود. اگر این دو بمب هیدروژنی منفجر می شدند جان هزاران یا حتی میلیون ها تن از سکنه مناطق شمالی شرق آمریکا در معرض خطر قرار می گرفت.

یکی از این بمب ها در فارو، کارولینای شمالی و دومین بمب هیدروژنی به چتر در جاده "بیگ ددی" در پایکویل همین ایالت به صورت سالم فرود آمد.

پارکر اف.جونز در ادامه این مدارک افشا شده آورده که سه کلید ایمنی از چهار کلید تعبیه شده در این بمب ها برای جلوگیری از انفجاری ناخواسته عملکرد ناقص داشتند و تنها کلید چهارم توانست از انفجار این بمب های هیدروژنی جلوگیری کند.

در صورت انفجار سال 1961 مناطق وسیعی از بالتیمور، واشنگتن دی سی، فیلادلفیا، نیویورک و سایر نقاط بین این مناطق با خاک یکسان می شد.

پیش از آنکه خبرنگار گاردین بر اساس قانون آزادی اطلاعات، این اسناد را افشا کند، ایالات متحده وقوع چنین رخداد سهوی را انکار می کرد.

وی در کتاب جدید خود با عنوان "دستور و کنترل" آورده است که در رقابت تسلیحاتی میان آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق، حداقل 700 مورد رخداد حائز اهمیت ناشی از استفاده تسلیحات اتمی در سال های 1950 تا 1968 به وقوع پیوسته است.