گزارش فیس‌بوکی ظریف از سفرش به نیویورک

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه با انتشار متنی در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک نخستین گزارش از سفر به نیویورک را منتشر کرد.

به گزارش عصرایران، ظریف برای حضور در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک سفر کرده است. او قبل از این تا سال 86 به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک مستقر بود.

متن نوشته جدید ظریف از سفر نیویورک به این شرح است:

دیروز (چهارشنبه) ظهر پس از حدود 15 ساعت پرواز و دو ساعت توقف در بین راه وارد نیویورک شدم و مستقیم از فرودگاه به سازمان ملل متحد رفتم. برای دوستانی که کمتر به این طرف دنیا سفر کرده اند عرض می کنم که نیویورک 8 و نیم ساعت از ایران عقب تر است و ساعت 1 بعدازظهر نیویورک 9 و نیم شب ایران است.

دوست و همکار خوبم، آقای محمد خزاعی، سفیر ایران در ملل متحد برنامه بسیار آبرومندی را در مقر سازمان ترتیب داده بود که بیش از صدنفر از سفرای کشورها نزد ملل متحد و تعداد زیادی از مقامات عالیرتبه دبیرخانه سازمان حضور داشتند.

این همان سالنی بود که 6 سال قبل در اوایل تابستان 86 مراسم خداحافظی ام را در آن برگزار کرده بودم. این بار هم اکثر نمایندگان دائم کشورهای همسایه، اروپایی، آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین حضور داشتند.

انصافا حضور سفرا بسیار گسترده بود و نشان علاقه دنیا به اصلاح روابط با ایران که امیدوارم با درایت به بهترین شکل مدیریت شود.

البته نباید انتظار بیش از حد هم داشت. به هرحال اصلاح شرایط بین المللی کشور به زمان، تدبیر، صبر و اجماع داخلی نیاز دارد. در این سوی دنیا هم تندروها هم بیکار ننشسته اند و هر روز در تدارک موضوعی جدید برای برهم زدن این فضای حاصله از انتخابات اخیر در ایران هستند که با نقش برجسته شما مردم خوب در ارسال پیام تعامل سازنده جهانی همراه با خودباوری و تاکید بر حقوق و منافع ملی شکل گرفته است.

بعد از خوش آمدگویی بسیار محبت آمیز سفیر، آقای یان الیاسون، قائم مقام دبیرکل ملل متحد، که در زمان مذاکرات برای پایان دادن به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران با وی آشنا شدم و پس از آن در طول 25 سال گذشته در موضوعات مختلف با وی همکاری مثبتی برقرار کردم، صحبت دوستانه و همراه با احترام و تمجید در باره سوابق همکاری های مشترک ما و .... داشت.

 بعد هم من بیست دقیقه ای -- در خواب و بیداری!! -- در مورد سیاست خارجی دولت تدبیر و امید و نگاه ما به جهان و روابط بین المللی صحبت کردم که مجموعا مورد استقبال حاضرین قرار گرفت.

بعد از این برنامه به اقامتگاه سفیر رفتیم که از سال 81 تا 86 محل اقامت خودم و خانواده ام بود.

در رزیدانس (همان اقامتگاه سفیر به خارجی!) برخی هماهنگی ها در باره برنامه سفر خودم و سفر هفته آینده دکتر روحانی داشتیم که این بار واقعا در خواب و بیداری و بیشتر در خواب انجام شد چون کم کم ساعت 2 بامداد به وقت تهران بود. لذا جناب سفیر اجازه دادند کمتر از یک ساعت استراحت کنم و برای شام با برخی سفرای کشورهای همسایه در ملل متحد (عربستان، کویت، عراق، امارات، بحرین، آذربایجان، ارمنستان و افغانستان) آماده شوم که در محل اقامتگاه سفیر برگزار می شد. فرصت خوبی بود که در باره اهمیت روابط با همسایگان گفتگو کنیم. تعدادی از آنها در برنامه ناهار ظهر هم بودند و برخی از سفرای همسایه مثل سفرای کشورهای آسیای میانه و ترکیه، پاکستان، قطر، عمان فقط ناهار را آمدند و شام نیامدند.

خلاصه حدود ساعت 10 و نیم شب به وقت نیویورک (7 صبح به وقت تهران) توانستم قدری بخوابم که به دلیل تفاوت 8 و نیم ساعته افق تهران و نیویورک بسیار کوتاه بود و بی خوابی در ساعت 2 بامداد.
خدا را شکر که بی خوابی با فرصت گفت و گو با شما به خوبی جبران شد.

امروز پنجشنبه علاوه بر دیدار با هیئت تحریریه یکی از مجلات معروف آمریکایی، با دبیرکل و سپس با قائم مقام وی دیدار خواهم داشت.
به همین ترتیب فردا و حتی تعطیلات آخرهفته را تقریبا تمام وقت دیدار و ملاقات دارم.

دوشنبه اجلاس شروع می شود و بر اساس برنامه ای که به من داده اند حدود روزی 10-12 ملاقات با وزرا باید انجام دهم. دوشنبه سنگین ترین روز ملاقات من خواهد بود و در یک روز 14 ملاقات دارم (انشاءالله به برکت 14 معصوم برای کشور نتایج مثبتی داشته باشد.): با خانم اشتون و وزرای خارجه یونان، هلند، استرالیا، ایتالیا، انگلیس، سوییس، ژاپن، ترکیه، عمان، اسلواکی، کرواسی، گرجستان و بلغارستان.

البته پس از ورود ریاست محترم جمهوری در غروب دوشنبه، بیشتر اوقات، ایشان را در ملاقات ها همراهی خواهم کرد و شاید چند ملاقاتی هم خودم با وزرا داشته باشم که به تدریج خدمت شما گزارش خواهم داد.

امیدوارم همه شما دعا کنید تا به برکت دعای شما و با یاری خداوند و توجه اولیاء خدا و همه خوبان بتوانیم در اجلاس مجمع عمومی و ملاقات های جانبی دست آوردهای مناسبی که در شأن مردم خوب ایران باشد و ما را شایسته این همه بزرگواری و محبت شما بکند داشته باشیم.
خدا یار و نگهدارتان باد

نیویورک پنجشنبه 28 شهریور 92 ساعت 5 و نیم دقیقه بامداد (دو بعدازظهر به وقت ایران عزیز)