دیگر نباید شعارهای عجیب از ایران شنیده شود

 یک تحلیل گر مسایل سیاسی گفت: "نه" به تحریم یعنی نه به همه کسانی که قائل به تحریم بودند، یا به اعمال آن کمک کردند و باید در مقابل اینها بایستیم.

به گزارش ایسنا، سعید لیلاز تحلیلگر مسائل سیاسی در سخنانی در سلسله نشست های کمپین «نه به تحریم» با بیان این که بعد از جنگ جهانی دوم، قدرت آمریکا رو به افول گذاشت و در سایه فروپاشی شوروی سعی کرده است به قدرتی استراتژیک و اقتصادی در دنیا تبدیل شود، گفت: این که آمریکا دست به تحریم یک جانبه و فشار سیاسی به ایران گذاشت امری طبیعی و بر اساس منافع ملی او بود و امر غریبی نیست. ما نمی توانیم از یک گرگ انتظار داشته باشیم گرگ نباشد. تحریم ها ذات سیاست آمریکاست و عنصر تحریم، بخش جدایی ناپذیر دیپلماسی آمریکاست.

وی افزود: تحریم یک سلاح معمولی در تاریخ روابط بین الملل است که اکثر کشورها از آن استفاده کرده و می کنند و این که نسبت به کشوری اعمال می شود گله و شکایت ندارد.

لیلاز با بیان این که کمپین «نه به تحریم» در یک ماه اخیر تقویت شده است و دلیلش این است که بعد از انتخابات متوجه شدیم بخش اصلی حاکمیت طرفدار تحریم نیست، افزود: این رویکرد و تصور در شش ماه گذشته برای ما وجود نداشت، بلکه فکر می کردیم تحریم ها حمایت می شوند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی با بی تاثیر خواندن تحریم ها در دنیا تصریح کرد: بی سابقه ترین تحریم در طول تاریخ علیه کوبا صورت گرفته است و بعد از آن از جمله نسبت به عراق صورت گرفت که حتی این کشور امکان واردات مداد سیاه را هم به خاطر گرافیت داخل مداد نداشت. اما این تحریم ها باعث نشد که صدام حسین از رفتن به سمت سلاح یا رفتارهای تهاجمی دست بردارد.

وی تاکید کرد: اما آن چه که تحریم ها را موثر می سازد سیاست ها و اقدامات کشورهای دنیا در حمایت از تحریم ها و نیز اقدامات کشور تحریم شونده است. سوالی که در این جا مطرح می شود این است که چرا اجماعی که علیه ایران در بحث هسته یی در دنیا به وجود آمد و باعث شد طی چهار سال چند قطعنامه علیه اش صادر شود درباره ی سوریه که هر روز 100 نفر در این کشور از زن و مرد بی گناه کشته می شوند صورت نمی گیرد و حتی یک قطعنامنه در شورای امنیت صادر نمی شود.

لیلاز اظهار کرد: من از دولت گذشته نمی گذرم که با اعمال سیاست هایش کشور و جامعه را به جایی رساند که بخشی از شریف ترین نخبگان کشور در ذهن شان موضوع تعلیق را مرور می کنند. متاسفانه باید بگوییم که مسائل امپریالیستی آمریکا نسبت به ایران در جایی اتفاق افتاد که منافعش با یک گروه اقلیت در ایران همسو شد.

وی گفت: در 60 الی 70 سال گذشته که آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم به صحنه ی بین الملل پا گذاشت تا کنون هرگز در ایران به دنبال دموکراسی و حقوق بشر نبوده است و فقط منافعش را دنبال کرده است و متاسفانه در سال های گذشته جامعه ی بین المللی که به قول مقام معظم رهبری اصلا وجود نداشت و ندارد درباره ایران شکل گرفت و اجماعی بی نظیرعلیه ایران در دنیا را شاهد بودیم.

این تحلیلگر مسائل سیاسی این مطلب را تایید کرد که مساله آمریکا با ایران موضوع هسته یی و یا حقوق بشر نیست و افزود: مساله آمریکا این است که پنج کشور نفتی در منطقه هستند که در سال های آینده به قدرت های موثر تبدیل خواهند شد که از این پنج کشور چهار کشور تحت اشغال و مدیریت آمریکا هستند و تنها یک کشور که ایران است در چارچوب سیاست های آمریکا عمل نمی کند یا تحت اشغال آمریکا نیست.

وی با اشاره به انتخاب حسن روحانی به عنوان رییس جمهور گفت: ما می دانیم دولت روحانی می خواهد با حفظ عزت کشور و جامعه به تحریم ها «نه» بگوید و در این زمینه تشکیل کمپین ها و نهادهای مدنی و اطلاع رسانی و گسترش فعالیت های رسانه ای نسبت به این که مطالبات مردم بی جهت افزایش نیابد بسیار مهم است؛ چرا که افزایش مطالبات بدون پشتوانه باعث می شود دولت مجبور به کوتاه آمدن از اصول و مواضع هسته یی شود. در عین حال ما نباید اجازه دهیم سیاست های تندروانه علیه ما در دنیا اجماع ایجاد کند و باید این مسیر را متوقف کنیم.

لیلاز اضافه کرد: همه ی نگرانی من این است که فکر کنیم مشکلات ما به ویژه مشکلات اقتصادی تحت تاثیر تحریم ها بوده است. در حالی که تحریم ها از سال 91 شروع شد؛ در حالی که کاهش رشد اقتصادی کشور یا افزایش تورم از اواخر دهه 80 یعنی سال های 87 آغاز شد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: اگر امروز واردات غیرضروری را به کشور کم کنیم قادر خواهیم بود همه ی مایحتاج خود را تامین کنیم. ما می دانیم که آمریکا از منویات و منافعش کوتاه نمی آید. بنابراین باید با اصلاح سیاست های مدیریتی، اشتباهات را برطرف کنیم.

وی خاطرنشان کرد: پروژه هسته یی شدن ایران متعلق به امروز یا یک دهه نیست بلکه به دهه 1330 بازمی گردد و متعلق به این دولت یا آن دولت نیست بلکه متعلق به سرزمین ایران است.

لیلاز گفت: جامعه بین الملل را ما با حرف های بی ربط خودمان ایجاد کردیم و امروز تنها با کمک مردم می توانیم این شکاف را کم کنیم و دنیا را نسبت به خودمان به فکر بیندازیم. من معتقدم دنیا به این یکپارچگی که در رابطه با تحریم ایران است، نیست. مساله سوریه نشان داد که دنیا چقدر سخت می تواند در یک موضوع اجماع ایجاد کند. ما می توانیم مشروعیت را از آمریکایی ها در قبال خود بگیریم و اگر این اتفاق بیفتد اجماع بین المللی علیه ایران شکسته می شود.

وی ادامه داد: تحریم های بین المللی که علیه ایران صورت گرفته مورد جدی نیستند بلکه تحریم های یکجانبه به ما صدمه زدند. با توجه به این که انتظار داریم دیگر صداها و حرف ها و شعارهای عجیب و غریب از ایران شنیده نشود و دیپلمات ها کارکشته باشند و وفاق در کشور بیشتر شود، می توان به آینده امیدوار بود.

به گزارش ایسنا، این تحلیلگر مسائل سیاسی تاکید کرد: بدون یک اقتصاد نیرومند و نیرومندسازی داخل هیچ حادثه خوشایندی به نفع ایران نخواهد افتاد. حل موضوع هسته یی ما با آمریکا قرص و آمپول و یا یک شبه صورت نمی گیرد. باید آرام آرام اجازه دهیم تا روندها در مسیر درست قرار گیرند و حداقل به دو سال زمان نیاز داریم تا نشانه های بهبود این روند را ببینیم.

لیلاز گفت: امتیازهایی که در این مسیر باید داده شود نباید ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک باشد و من صراحتا مخالف چنین امتیازدهی هایی هستم. ما باید از اصل غنی سازی طبق NPT و موافق با قواعد بین الملل حمایت کنیم و از این حق مان دفاع کنیم.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که کمپین «نه به تحریم» خطاب به چه کسی یا کسانی است، گفت: نه به تحریم یعنی نه به همه کسانی که قائل به تحریم بودند و یا به اعمال یا اجرای آن کمک کردند و یا در مقابل آن سکوت کردند. باید در مقابل همه ی کسانی که در داخل و خارج از ایران به تحریم ها کمک کردند بایستیم.

این تحلیلگر مسائل سیاسی در پاسخ به این پرسش که منتقدان سیاست خارجی آقایان هاشمی، خاتمی و روحانی معتقدند سیاست این افراد مبتنی برداروینیسم است، گفت: در مقابل اقتصاد جهان تنها زمانی که توانستیم حرفی برای گفتن داشته باشیم زمان خاتمی بود که توانستیم از رشد پیش بینی شده جلوتر برویم؛ در حالی که در سال های گذشته وابستگی اقتصادی مان به 4 درصد رسید و فقط شعار دادیم. در سال 1390 مجموع درآمدهایمان 120 میلیارد دلار بود و خبری از تحریم هم نبود، اما 100 میلیارد دلار آن صرفا برای خرید از خارج هزینه شد. ما باید دقت کنیم که اگر می گوییم انرژی هسته یی حق مسلم ماست، دیگر اجازه نداریم انگور فرانسوی بخوریم. داروینیسم تماما منطبق با نظم جهانی نیست بلکه بخشی از آن مربوط به آماده سازی کشور برای روبه رو شدن با نظم جهانی است.