روایت رابرت فیسک از شرم‌آورترین برهه تاریخ مصر

 فارس : رابرت فیسک از زبان یک تیم پزشکی مصری فاش کرده است: «استفاده از نوعی گلوله که در بدن شخص هدف قرار گرفته، منفجر می شود.» افرادی دیده می شوند که نیمی از سر آنها منهدم شده است و صورت آنها دیگر قابل شناسایی نیست!
رابرت فیسک، تحلیل گر مشهور مسائل خاورمیانه در روزنامه ایندیپندنت، کشتارهای اخیر در مصر را «شرم آورترین برهه تاریخی مصر»  دانست.

وی که اکنون در مصر به سر می برد، با روزمره خواندن «حمام خون» در مصر، تصویر جالبی را از حضور خود در مسجدی در قاهره ارائه می کند: نمازگزارانی که نماز خود را در کنار ناله های مجروحان به جا می آورند. در همین مسجد یک گروه پزشکی مشغول معالجه جوانی است که از ناحیه سینه هدف گلوله قرار گرفته است و یکی از پزشک ها در خصوص او می گوید: «این جوان را از دست خواهیم داد!»

رابرت فیسک از زبان تیم پزشکی نکته دیگری را هم فاش کرده است: «استفاده از نوعی گلوله که در بدن شخص هدف قرار گرفته، منفجر می شود.» افرادی دیده می شوند که نیمی از سر آنها منهدم شده است و صورت آنها دیگر قابل شناسایی نیست!

با این حال، نکته دیگری که فیسک به آن اشاره می کند این است که اخوان هم در حال روی آوردن به پاسخ مسلحانه است. از بین جمعیت، فیسک کسی را دیده که با تفنگ به سوی نیروهای پلیس شلیک می کرده است. از نظر این تحلیل گر مسائل خاورمیانه، اخوان المسلمین به جنازه هایی که به کف خیابان ریخته شده اند نیاز دارد. روزی که در آن شهادت نباشد، روز پایان اخوان است. در این صورت، حزب سلفی نور که آن هم در سرنگونی مرسی نقش داشته است، آماده خواهد بود تا جای اخوان را بگیرد.

فیسک تاکید می کند که پلیس مصر برای کشتار مردم این کشور دستور دارد. «به آنها گفته شده است که مردم را بکشند.» به باور او، اکنون کلمه «شرم» کاملا شایسته نیروهای امنیتی مصر است. تنها در فاصله 200 متر از «دادگاه عدالت»، نیروهای پلیس مصر که وظیفه آنها حمایت از جان مردم است، در حال کشتار مردم هستند، آن هم در یکی از بزرگ ترین شهرهای جهان با میلیون ها نفر جمعیت.

فیسک در یکی از جذاب ترین فرازهای گزارش خود، صحنه مرگ یک مصری را چنین تصویر کرده است: مردی که 5 نفر از نیروهای کادر پزشکی او را به سوی مسجد حمل می کردند مرا شوکه کرد. خون از صورت او به زمین می ریخت ... چشم هایش باز بود و به دکترها خیره شده بود و این نگاه آخرین نگاه های او در زندگی دنیایی بود. تعدادی دوربین عکاسی فلش زدند و مردی گفت «الله اکبر». جوان از دنیا رفت. این است مصر، تنها 2.5 سال پس از انقلاب این کشور که قرار بود آزادی، عدالت و کرامت به بار آورد. دموکراسی را فعلا فراموش کنید.