سوال حسین شریعتمداری درباره ظریف

حسین شریعتمداری مدیر مسوول کیهان در یادداشتی با عنوان " شاهد امروز، قاضی فرداست" نسبت به انتخاب برخی وزرای پیشنهادی هشدار داده است.

متن یادداشت امروز کیهان به این شرح است: این روزها نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی با یکی از بزرگترین و سرنوشت سازترین آزمون دوره نمایندگی خود روبرو هستند و نه فقط چشم مردم، که نگاه شهداء نیز به آنان دوخته است و در انتظار که عهد خویش با مردم و خدای مردم را چگونه به جا می آورند؟ و آیا در جریان رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی رئیس جمهور محترم، پست های وزارت را که امانت های الهی است به اهلش واگذار می کنند و یا خدای نخواسته، برخی از ملاحظات بیرون از دایره مسئولیت الهی و رسالت نمایندگی نظیر رودربایستی ها، وعده و وعیدها و قول و قرارهای حزبی و گروهی مانع از آن خواهد شد که وظیفه مقدس نمایندگی مردم را آنگونه که خدای سبحان می پسندد و منافع مردم خون داده و خون دل خورده در آن است، به انجام برسانند ... و در این باره گفتنی هایی هست؛

1- اصرار و تأکید پی درپی آقای دکتر روحانی بر ویژگی هایی نظیر دوری از تنش، خدمت به مردم، رعایت اعتدال در تصمیم ها و برخوردها، قانون گرایی، مبارزه با فساد اقتصادی، دفاع از منافع ملی در مقابل زورگویی و باج خواهی بیگانگان، تعهد نسبت به نظام، خون شهداء و آموزه های اسلامی و انقلابی، تلاش برای توسعه علمی و فناوری و... با هویت و سوابق شناخته شده برخی از گزینه های پیشنهادی نظیر حضور در فتنه آمریکایی- اسرائیلی88، آلودگی به فساد اقتصادی، تنش آفرینی، عدم تعهد نسبت به آموزه های اسلامی و انقلابی و... همخوانی ندارد.

بنابراین درباره حضور این افراد در فهرست وزرای پیشنهادی فقط دو احتمال وجود دارد یا این که آقای روحانی- با عرض پوزش- در شعارها و اظهار نظرهای خود صادق نبوده است! و یا آن که معرفی وزرای مورد اشاره به ایشان تحمیل شده است. و اما، سوابق دکتر روحانی روشن است و نشانه ای از پلشتی های یاد شده در آن نیست. از این روی به آسانی می توان نتیجه گرفت که احتمال دوم صحت دارد و برخی از افراد در فهرست وزرای پیشنهادی به ایشان تحمیل شده است و هیچ حالت و احتمال دیگری قابل تصور نیست. هست؟! بنابراین بدون کمترین تردیدی باید گفت که آقای روحانی برای رهایی از حضور تحمیلی این عده در کابینه خود که تهدیدی جدی و خطرناک برای دولت ایشان هستند، چشم امید به رأی عدم اعتماد مجلس دوخته و دست یاری به سوی نمایندگان مجلس دراز کرده است.

روحانی شخصیت باهوشی است و امیدوار است که نمایندگان محترم مردم نیز با هوش و درایت خود پیام ضمنی ایشان را دریافت کرده باشند. آیا نمایندگان محترم به این نکته مهم توجه کرده اند که آقای روحانی با وجود اطلاع دقیق از سوابق سوء برخی از وزرای پیشنهادی همچنان بر آموزه های ارزشی مورد نظر خود تاکید می ورزد؟ ایشان با این تاکیدهای مکرر می خواهد به نمایندگان محترم پیام بدهد که افراد یاد شده تحمیلی هستند و حذف آنان از فهرست وزرای پیشنهادی کمک برجسته مجلس به رئیس جمهور منتخب است. کجای این فرمول نقص دارد؟ سوابق روشن آقای روحانی یا کارنامه سیاه برخی از وزرای پیشنهادی؟!

2- حضور در فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 اگرچه هیچ توجیهی غیر از وطن فروشی و خیانت ندارد و جایگاه کسانی که در فتنه حضور داشته اند، زندان است و نه وزارت ولی برخی از وزرای پیشنهادی علاوه بر دست داشتن در فتنه 88 به دلیل کارنامه ناکارآمدی که در مسئولیت های قبلی خود داشته اند و یا ناهمخوانی سوابق کاری و تخصصی آنان با وزارتخانه های پیشنهادی، شایستگی و صلاحیت لازم برای تصدی پست های پیشنهادی را ندارند. این ناهمخوانی در سال های اولیه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا حدودی قابل توجیه بود، اگرچه در آن سال ها نیز بیشترین تلاش برای همخوانی هرچه بیشتر وزیران با پست های مربوطه صورت گرفته بود. اما امروزه یعنی 34 سال بعد از پیروزی انقلاب و سابقه برپایی و تشکیل 10 کابینه، به کارگیری افراد بی تخصص و ناهمخوان با وزارتخانه های پیشنهادی، اهانت به چرخه کارآمدی نظام است و مفهومی جز تبدیل وزارتخانه ها به مراکز کارآموزی! ندارد. کسی که حتی یک روز هم سابقه مدیریت کلان نداشته است چگونه می تواند در رأس یک وزارتخانه عریض و طویل قرار گیرد؟ و یا کسی که در وزارتخانه تحت تصدی قبلی او، ده ها فساد کلان اقتصادی با پرونده های هنوز مفتوحه اتفاق افتاده است با کدام انگیزه برای وزارت پیشنهاد شده است؟!

بیداری اسلامی به گواهی همه شواهد موجود و اعتراف مستند دشمنان تابلودار بیرونی، برخاسته و مولود انقلاب اسلامی است و کمترین نتیجه آن مصادره عقبه های استراتژیک آمریکا و متحدانش به نفع جمهوری اسلامی ایران بوده است و بسیاری از کشورهای منطقه را به خاکریز ایران در مقابل تهاجم غرب تبدیل کرده است. آیا گزینه پیشنهادی برای وزارت امور خارجه، با این موج عظیم همخوانی دارد و می تواند از این موج پرخروش به نفع ایران اسلامی بهره گیری کند؟! و...

3- شماری از نمایندگان محترم مجلس که در سلامت و پاکبازی آنان کمترین تردیدی نیست، محکوم کردن و اعلام برائت از فتنه 88 را یکی از شرایط لازم برای رأی اعتماد به گزینه هایی دانسته اند که در فتنه یاد شده حضور داشته و فعال بوده اند. دراین باره باید گفت؛ اگرچه اعلام برائت از فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 ضروری است ولی توبه کسی که مرتکب جنایت شده است به رابطه میان او و خدا مربوط است و آنهمه نیز در کلام خدا و روایات اهل بیت علیهم السلام به آن سفارش و تأکید شده است. اما در هیچ یک از آموزه های دینی و نظام های حقوقی توبه بعد از ارتکاب جرم، مانع مکافات مجرم نیست، مثلاً مجازات کسی که مرتکب سرقت یا قتل و جنایت شده است با توبه کردن، برداشته نمی شود- اگرچه توبه به خاطر کوتاهی و قصور در انجام تکالیف دینی فردی حکم دیگری دارد که با احکام مربوط به حق الناس متفاوت است- و اما، فتنه گران دست به جنایت بزرگی زده اند که دروغ گفتن و حتی قسم دروغ خوردن هم با آن قابل مقایسه نیست و چه تضمینی هست که برای دست زدن به فتنه ای دیگر، ابراز توبه نکنند؟! وضعیت فتنه گران از دو حال خارج نیست، یا این که با علم و آگاهی دست به خیانت زده اند و یا به اندازه ای کم دان و کج فهم بوده اند که ناآگاهانه با فتنه همراه شده اند. در حالت اول به جرم خیانت و در حالت دوم به علت کم دانی و کج فهمی شایستگی حضور در مسئولیت های حساس را ندارند. این یک اصل و قاعده عقلی و منطقی است. کسی که در تمام مدت با سران فتنه همراه و در خدمت آنها بوده است و با مشاهده جنایاتی نظیر آشوب های خیابانی، اهانت به ساحت عاشورای حسینی(ع)، پاره کردن تصویر مبارک حضرت امام(ره)، حمایت آشکار مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس و برخی از سران خودفروخته عرب و تمامی گروه های ضدانقلاب و تروریست از فتنه گران و ده ها جنایت دیگر نه فقط از فتنه کناره گیری نکرده بلکه با سران و عوامل فتنه همصدا و همگام بوده است، چگونه می تواند با ابراز ندامت یا محکومیت شفاهی فتنه، شایستگی تصدی یک وزارتخانه را داشته باشد؟! کفش دزد را بعد از پس دادن کفش های مردم، تحمل مجازات دزدی و توبه از گناهی که مرتکب شده است به مسجد راه می دهند ولی در کجای دنیا کفش دزد را پیشنماز می کنند؟!

شاهد امروز، قاضی فرداست و از نمایندگان محترم مجلس که به فردای قیامت و شمار اعمال در روز شمارین می اندیشند انتظار آن است- و تکلیف الهی و رسالت نمایندگی آنها نیز- امانت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که خونبهای شهیدان است را به نااهلان نسپارند.
در این باره باز هم گفتنی هایی هست که به بعد می گذاریم.