دو شرط جدید برای مذاکرات ایران و آمریکا

«آموس یادلین» رئیس سابق اطلاعات نظامی رژیم اسرائیل در نشریه آمریکایی نیویورک تایمز، ضمن ارائه مقاله ای با نام «طرح دوم ایران برای ساخت سلاح هسته ای» برای مذاکرات احتمالی ایران و غرب شروطی را تعیین کرده است.

به گزارش «تابناک»، وی نوشته است در روزهای اخیر، رئیس جمهور جدید ایران از میل خود برای مذاکره با غرب برای حل مسأله هسته ای این کشور خبر داده است؛ افزون بر این، وزیر خارجه روسیه هم پس از انتخاب حسن روحانی اعلام کرد، ایران آماده است، غنی سازی اورانیوم خود را به سطحی پایین تر از 20 درصد محدود کند. این دو رخداد در حالی است که ماه گذشته، نوری مالکی، نخست وزیر عراق به مقامات کاخ سفید گفت که ایران آماده است تا درباره مسأله هسته ای خود مستقیم با آمریکا مذاکره کند؟ اما آیا این مذاکره است که اهمیت دارد و یا نتایج و خروجی آن؟

این مقام سابق اسرائیلی ادامه می دهد، هر که با ایران مذاکره می کند، باید بداند مذاکره درباره سطح غنی سازی اورانیوم در ایران از 5 /3 درصد تا 20 و حتی 90 درصد، تنها یک بعد از ابعاد سه گانه برنامه هسته ای ایران است، زیرا برنامه هسته ای ایران سه بعد دارد که بعد دوم آن پیشرفت ایران در انباشت مقادیر زیادی اورانیوم غنی شده در سطح پایین است که می تواند در صورت لزوم، این مقادیر کم غنی شده را به سرعت تبدیل به سوخت هسته ای کند.

سومین جنبه برنامه هسته ای ایران این است که این کشور همچنان به دنبال یک راه موازی برای ساخت بمب اتمی از طریق پلوتونیوم است؛ بنابراین، اگر قرار است معامله ای با ایران انجام گیرد، باید این سه بعد از برنامه هسته ای ایران بررسی شود.

ایران در ده سال گذشته، هزاران سانتریفیوژ جدید نصب کرده که بیش از هزار عدد آن از نوع پیشرفته است. در این سال ها این کشور بیش از ۲۴۰ کیلو گرم اورانیوم ۲۰ درصدی غنی کرده و با این حساب از آنچه اسرائیل آن را خط قرمز نامیده، گذشته است.

بر پایه گزارش های سازمان بین المللی انرژی اتمی، ایران این مقدار اورانیوم کمتر غنی شده را دارد و می تواند با غنی سازی بیشتر آن ها سوخت چند بمب اتمی را فراهم کند.

لذا هر توافقی با ایران باید دارای این نکته باشد که غرب بتواند هر نوع فعالیت های مخفی ایران را در کوتاه ترین زمان ممکن رصد کند.

افزون بر این، توانایی دیگر ایران در ساخت هسته ای با استفاده از پلوتونیوم است. ایران در ماه می اعلام کرد که نیروگاه آب سنگین اراک در آغاز سال آینده عملیاتی خواهد شد و کار شناسان غربی بر این باورند ایران با استفاده از این نیروگاه می تواند بمب هسته ای پایه پلوتونیوم را تا تابستان آینده بسازد؛ مسیری جایگزین غنی سازی اورانیوم برای ایرانیان که غرب از آن غفلت کرده است.

آدلین می افزاید: هرچند برای انجام این کار، ایران باید این توانایی را داشته باشد که پلوتونیوم را از اورانیوم جدا کند، این مهم نیست! مهم این است که غرب از ایران بخواهد هر چه زود تر راکتور آب سنگین اراک را تعطیل کند. تعطیلی نیروگاه اراک بسیار حیاتی است، زیرا غرب به خاطر تأثیرات زیست محیطی حمله به راکتور آب سنگین اراک، بهتر است در مذاکرات از ایران بخواهد که این نیروگاه را تعطیل کند.

از زمان اجرایی شدن پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای از سه کشوری که توانسته اند هسته ای شوند، دو کشور آن از طریق پلوتونیوم بمب ساخته اند. هند و کره شمالی بمب هسته ای پلوتونیومی ساخته اند. غرب باید از ایران بخواهد که نخست بتواند شتاب ایران در غنی سازی بیشتر اورانیوم کمتر غنی شده را در کنترل بگیرد و دوم آن که نگذارد ایران پنهانی به سمت ساخت بمب هسته ای پایه پلوتونیوم حرکت کند.

در سپتامبر گذشته، نتانیاهو در سازمان ملل تنها بر توانایی غنی سازی اورانیوم ایران اشاره کرد و ابعاد دیگر به ویژه توانایی ایران در ساخت بمب هسته ای پایه پلوتونیوم را نادیده گرفت. این در حالی است که توانایی غنی سازی اورانیوم ایران برای غرب شناخته شده است؛ اما اکنون ایران با استفاده از پلوتونیوم است که می تواند بمب هسته ای بسازد.

این مقام سابق اسرائیلی در پایان می نویسد، مذاکره با ایران باید هر چه زود تر شروع شود؛ اما غرب باید سطح فشارهای کنونی یعنی تحریم ها و تهدید معتبر به حمله نظامی را حفظ کند. غرب باید بر هر سه جنبه برنامه هسته ای ایران که گفته شد، تمرکز کند. یک پیام میانه روانه از ایران نباید به این معنا باشد که این کشور اجازه دارد بمب هسته ای بسازد.