استارت جدید به چه معنا بود؟

 جان کری . مترجم: حمیدرضا آریان پور
شرق : سه سال پیش در چنین روزی-8 آوریل 2010- پرزیدنت «اوباما» و «دیمیتری مدودف» توافقنامه «استارت جدید» را برای کاهش توان استراتژیک اتمی آمریکا و روسیه برای رسیدن به پایین ترین سطح از روزهایی که «دوایت آیزنهاور» رییس جمهور بود و جنگ سرد رابطه ما با روسیه را تعریف می کرد، امضا کردند. دسامبر آن سال در سنا، ما در شرایط اختلاف دو حزب با دست و پنجه نرم کردن هایی در مسیر تصویب این حکم 71 رای به دست آوردیم؛ حکمی مبنی بر اینکه کنترل و وفاق بر سر عدم گسترش سلاح می توانند همزمان روی دهند حتی در فرهنگ سیاسی دو قطبی. آن حکم از سوی پشتیبانان این پیمان از «هنری کیسینجر» و «جیمز بیکر»- و هر وزیر خارجه در قید حیات دیگری- گرفته تا پرزیدنت «جورج هربرت واکر بوش» بازتایید شد. هنوز هنگامی که متذکر می شوم که پیمان های جاه طلبانه بسیار بیشتر دیگری پیشتر با 90 یا 95 رای تصویب شده بودند، یکی از همکارانم به فکر فرو می رود که در واشنگتن بیش از حد حزبی شده آیا 71 همان 95 جدید نیست؟ مفتخرم که در پایان ما پیامی را به جهان فرستادیم که در سیاست خارجی آمریکا، هرچند مسیر سربالایی و پیروزی بعید باشد، سیاست حزبی همچنان می تواند بر لبه آب متوقف شود. اما مایلم کشورم را در مسیر بازگشت به روزهای نه چندان دوری ببینم که بر سر این مسایل حیاتی هم رایی وجود داشت، چراکه تعهد به کنترل و عدم گسترش سلاح که در دوران پرزیدنت نیکسون و ریگان آغاز شد باید در آینده هم به خوبی ادامه یابد. چگونه چنین کنیم؟ با پیگیری بیرحمانه واقعیت آغاز کنیم و واقعیت این است که در طول سال هایی که این پیمان به اجرا درآمده، به رغم زنگ های هشداری که دشمنان پیمان به صدا درآورده اند، پیمان درست همان گونه که اعلان شده بود جواب داده است. ما و روس ها هر دو «چکمه هایی را بر زمین دیگری داریم»، بازرسانی که فعالیت های داخلی توان استراتژیک مربوط را تحت نظارت دارند. پیمان «استارت جدید» ثبات و پیش بینی پذیری بین بزرگ ترین قدرت های اتمی جهان را چنان که نوید داده بودیم حفظ می کند. تاکنون، ایالات متحده و روسیه 78 بازرسی از سایت ها را کامل کرده اند. مهم تر از آن، بیش از 4000 سند درباره تعداد، موقعیت و تحرکات توان استراتژیک معاوضه شده است. ما اکنون تصویری آنی از آنچه برای توان استراتژیک روس ها رخ می دهد داریم و آنها هم تصویری مشابه از ما دارند. به این ترتیب گروه های بازرسی پیوسته در حال تایید این هستند که رژیم تصدیق پیمان جواب می دهد. دانش دقیق و به هنگام از توان اتمی یکدیگر، خطر سوءتفاهم، بدگمانی و تصمیم گیری و تحلیل های مبتنی بر «بدترین سناریو» را کاهش می دهد. چنین دلگرمی و پیش بینی پذیری دوطرفه ای برای ثبات بین المللی حیاتی است. با نگاه به آینده، دولت به پیشبرد سیاست های امنیتی اتمی به طرقی که مطابق چالش های دنیای کنونی و به همان اندازه افق پیش رو باشد، ادامه می دهد. می دانیم که مفهوم سنتی از تهدید اتمی –این ایده که یک کشور به خاطر ترس از تلافی اتمی، جنگ اتمی را آغاز نخواهد کرد- درباره تروریست ها کاربردی ندارد. می دانیم که بزرگ ترین تهدید اتمی برای ما دیگر معاوضه اتمی در مقیاس بزرگ نیست بلکه این خطر است که تروریست ها بتوانند به مواد اتمی یا بدتر به سلاح اتمی دست پیدا کنند. به همین دلیل است که اقدام هماهنگ از سوی ایالات متحده و روسیه – و در واقع از سوی تمام کشورهای دارای سلاح اتمی- برای کاهش سلاح ها مهم است. این کاهش دست به دست تلاش ها برای تقویت رژیم عدم گسترش سلاح های اتمی، کشورهایی مانند کره شمالی را پاسخگو نگاه خواهد داشت و امنیت مواد اتمی آسیب پذیر را در سراسر جهان علیه سرقت تروریستی تامین خواهد کرد. واشنگتن و مسکو مسوولیتی ویژه دارند تا نمونه ای برای دنیا باشند چراکه ما همچنان بیش از 90 درصد سلاح های اتمی روی کره زمین را تولید می کنیم. هنگام امضای پیمان «استارت جدید» سه سال پیش در پراگ، پرزیدنت اوباما روشن کرد که قصد دارد در پی کاهش تمام انواع سلاح های اتمی باشد، استراتژیک و غیراستراتژیک، آماده یا غیرآماده. ما در جهت این هدف به شیوه ای پیش بینی شده و گام به گام حرکت می کنیم، با مشورت کنش گرایانه با کنگره، گفت وگو با متحدان مان و با شرکت دادن روسیه در مذاکرات آینده. روشن تر بگویم: کاهش سلاح های اتمی پایان کار نیست بلکه وسیله ای است برای ایجاد دنیایی امن تر و باثبات تر. ما تنها نسبت به کاهشی اقدام می کنیم که در جهت منافع ملی ما و متحدان مان باشد. اما در سالروز امضای این پیمان دچار اشتباه نشوید: «استارت جدید» نه نخستین گام بود و نه آخرین، بلکه گامی ضروری بود که ما را به پیش خواهد برد. در دنیایی خطرناک و در حال تغییر، اینها واقعیات هستند و در حالی که با تهدیدهای زیاد و گسترده روبه روییم، از طریق همین واقعیات است که باید وفاق را بازسازی کنیم و آنچه را که باید برای امن نگاه داشتن آمریکا انجام دهیم.
*وزیر خارجه آمریکا
منبع: فارن پالیسی