هسته ای شدن این کشور را بپذیرید

دیپلماسی ایرانی: انتظاراتی که از اولین سال حکومت رهبر جوان کره شمالی مبنی بر فاصله گرفتن از سیاستهای تندروانه پدرش کیم جونگ ایل می رفت دیگر نقش بر آب شده اند. کیم جونگ اون رهبر 29 ساله کره شمالی تا به امروز ثابت کرده است که پسری وفادار است و درست پا در جای پای پدر می گذارد و رویاهای پدر را رنگ تحقق می بخشد.

کره شمالی 12 فوریه سومین آزمایش هسته ای خود را با موفقیت به انجام رساند و بنابر گزارش های اولیه وسیله ای که صبح سه شنبه در فاصله دور از کره شمالی منفجر شده است از مورد ازمایش شده در سال 2006 و 2008 کوچکتر ولی بسیار قدرتمند بوده است. وزارت دفاع کره جنوبی قدرت آزمایش هسته ای اخیر را 6 تا 7 کیلو تن تخمین زده است که کوچکتر از نصف قدرت بمبی است که ایالات متحده در سال 1945 به روی هیروشما انداخت اما احتمالا از ازمایش پیشین کره شمالی در سال 2009 که بین 2 تا 6 کیلو تن تخمین زده می شود و همین طور از آزمایش سال 2006 بزرگتر است.

ممکن است که این بمب هنوز یک کلاهک هسته ای عملیاتی نباشد اما کره شمالی به وضوح به آن نزدیک می شود. پیونگ یانگ در ماه دسامبر نهایتا توانست با موفقیت یک ماهواره را در مدار قرار دهد؛ شاهکاری که این کشور توانست قبل از کره جنوبی برتر از نظر فناوری به آن دست یابد. این اتفاق نشان می دهد که مهندسان کره شمالی در مسیر دستیابی کامل به قابلیت موشک های بالستیک قاره پیما حرکت می کنند. هنوز کارهای بسیاری برای انجام دادن باقی مانده است: مهندسان باید وسیله با قابلیت برگشت مجدد به زمین را توسعه دهند، سیستم هدایت موشک ها را کامل کنند و قابلیت اطمینان کلی به این وسایل را بهبود بخشند. با این حال آزمایش ماه دسامبر در کنار آزمایش ماه فوریه نشان دهنده گام های مهم کره شمالی در این مسیر است.

در حقیقت برنامه هسته ای کره شمالی خیلی سریع تر از آنچه که دیگران انتظار داشته اند پیشرفت کرده است. کره شمالی ممکن است که کشوری فقیر با سیستم اقتصادی عجیب و غریب اقتصادی باشد اما در عین حال این کشور یکی از کشورهای انگشت شماری است که سلاح هسته ای دارد. احتمالا این کشور به زودی سیستم حمل عملیاتی این سلاح را هم خواهد ساخت و این قابلیت و امکان را خواهند داشت که تسلیحاتش مستقیما ایالات متحده را نشانه روند.

این تحولات منحصرا تعجب آور نیست. اقتصاد استالینی که کره شمالی یک مثال بزرگ برای آن است به مراتب از بازار شرکای خود بدتر عمل می کند. با این حال، آنها توانایی قابل توجهی برای تمرکز همه منابع موجود بر روی تعداد کمی از پروژه هایی که دولت حیاتی می داند دارند. برای مثال اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1940 برنامه موشک های بالستیک قاره پیما و برنامه هسته ای خود را گسترش داد؛ در آن زمان شوروی از کره شمالی امروز بسیار مرفه تر بود. به طور خلاصه، اقتصادهای متمرکز برنامه ریزی شده در شاید قادر به  براورده کردن نیازهای مردم نباشند اما بمب های خوبی می سازند.

پیشرفت سریع دور از انتظار مهندسان و دانشمندان کره شمالی یک بار دیگر نشان می دهد اگر کاری صورت نگیرد، جهان ظهور چشمگیر و خطرناک دولت مسلح به سلاح هسته ای و البته با اهداف نامشخص را خواهید دید.چین، ایالات متحده و ژاپن تاکنون این آزمایش را محکوم کرده اند؛ اوباما در سخنرانی سالیانه خود این آزمایش را "اقدامی بسیار تحریک آمیز" خواند.بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل نیز اعلام کرد: این آزمایش "نقض عمیق و آشکار" قطعنامه های شورای امنیت بود. در حقیقت تحریم های بین المللی در به تماشایی ترین حالت ممکن شکست خورده اند.

کره شمالی از سال 2006 تحت تحریم مستقیم بوده است اما این اقدامات نتوانسته است از گسترش موفقت آمیز تسلیحات هسته ای و موشک های بالستیک قاره پیمای این کشور جلوگیری کند.حتی نمی توان نتیجه گیری کرد که این دستاوردها با قربانی کردن مردم کره شمالی به دست امده- در حالی که کره شمالی فقیر باقی می ماند، تحریم با دوره ای که در آن استانداردهای زندگی در این کشور حتی ممکن است افزایش یافته مصادف شده است.

این آزمایش هسته ای نشان داد که چین تنها کشوری که به نظر می رسید قادر به مهار کره شمالی است کنترلی کمتر از آنجه قبلا تصور می شد دارد. ماه گذشته، پکن موضع سخت بی سابقه ای در قبال وعده پیونگ یانگ برای انجام ازمایش سوم هسته ایش اتخاذ کرد و با این وجود شمالی ها به هر صورت راه خود را می روند و فشار چینی ها و تهدیدات آشکار خللی در این امر وارد نکرده است.

زمان آن است که آشکارا بپذیریم با وجود تمام تلاش ها برای تعلیق یا کند کردن این فرایند، کره شمالی با موفقیت به کشور هسته ای تبدیل خواهد شد. زمانی که این کشور به این هدف دست یابد، برای آینده ای قابل پیش بینی در این وضعیت باقی خواهد ماند. به منظور جلوگیری از تکامل بیشتر قابلیت های موشکی و هسته ای کره شمالی، غرب بایید گفت و گوهای جدی با رهبران آن را در پیش گیرد. هدف باید دستیابی به یک توافقنامه کنترل تسلیحات باشد که به طور ضمنی درخواست کره شمالی برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای را بپذیرد و در عین حال اندازه زرادخانه هسته ای کره شمالی را محدود کند و ابزار مشخص و ویژه ای برای کنترل این زرادخانه تعیین کند. به عبارتی دیگر، خیال واهی خلع سلاح هسته ای کره شمالی را باید فراموش کرد؛ کنترل تسلیحات تنها هدف قابل دسترسی است.

باید بدون هیچ توهمی وارد این گفتگو شد: کره شمالی دارای پیشینه اثبات شده در تقلب است و این بار هم به سختی تلاش می کنند که دوباره فریبکاری کنند. کره شمالی تنها در صورتی این توافقنامه کنترل تسلیحات را امضا خواهد کرد که از دنیا امتیازاتی به صورت کمک مالی و مساعدت های دیگر دریافت کند، همانطور که در مذاکرات گذشته این کار را انجام داد. این راه خوبی برای صلح نیست اما تنها گزینه باقی مانده است- نتیجه چندین دهه مانور زیرکانه سیاست خارجی رهبران کره شمالی. یادتان باشد که  این روزها کیم جونگ ایل جایی در حال لبخند زدن است.

منبع: فارن پالیسی

انتشار اولیه: شنبه 28 بهمن 1391 / باز انتشار: سه شنبه 1 اسفند 1391