روس‌ها: به آسانی جای ایران را پر می‌کنیم!

قرارداد ۱۹۲۱ که میان ایران و روسیه بسته شد، خیال روس ها را در آن زمان راحت کرد. آنان می توانستند هر گاه که تشخیص دادند به خاک کشورمان قشون کشی کنند؛ هرچند هیچ گاه این کار انجام نشد، همواره تهدید این قشون کشی برای امتیازگیری از ایران مورد استفاده روس ها قرار می گرفت.

به گزارش «تابناک»، فرزندان تزار ها، بلشویک ها و... عادت های نیاکان خود درباره ایران را فراموش نکرده اند و هر کجا لازم باشد، از برگ ایران برای پیشبرد منافع ملی خود سود می جویند.

بنا بر این گزارش، در ماه های اخیر، ولادیمیر پوتین، نه شخص خودش که دوستان و رسانه های نزدیک به وی، از تهدید ترکیه سخن می گفتند و حتی کار را به جایی رساندند که از لغو سفر پوتین به ترکیه سخن به میان آ وردند؛ اما اینک قرار است، سفر انجام شود و وزیر روسی هم در مصاحبه ای اعلام می کند که پوتین در این سفر به همتای ترک خود خواهد گفت، مشتاقانه آماده است جای ایران را در تأمین انرژی ترکیه بگیرد و این کار را از همین زمستان سال جاری انجام می دهد.

بنابراین، در این باره باید گفت، روس ها تغییر نکرده اند؛ آنان چه در قراردادهای ترکمنچای و گلستان و چه در قرارداد ۱۹۲۱، چه هنگامی که میخ پایانی را بر تابوت مشروطه زدند و رضاخان را به همراه قزاق ها به محاصره تهران فرستادند و چه هنگامی که پس از شهریور سال ۱۳۲۰، فرقه های پیشه وری در آذربایجان و فرقه کردستان را پدید آوردند، همین بودند.

این گزارش می افزاید، روس ها در دوره محاصره اقتصادی که انگلستان علیه دولت دکتر مصدق راه انداخته بود، یازده تُن طلای دولت ایران را به دولت پس نداد تا دولت ملی ایران با این فشار اقتصادی از پای درآید که درآمد؛ البته با خیانت هایی که حزب توده مورد حمایت شوروی از کودتاچیان در کف خیابان های تهران انجام دادند.

اما بازی روسیه با برگ ایران پس از انقلاب نیز همچنان ادامه دارد. نیروگاه اتمی بوشهر را تا بی نهایت زمان طول خواهند داد؛ پول موشک های اس ۳۰۰ را گرفته و آن را تحویل نمی دهند و به جای آن از ایران می خواهند تا محصولات دیگری از روسیه بخرد و به قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران رأی می دهند.

روس ها تغییر نکرده اند. دیر زمانی است که دریافته اند، ایران سیاست خارجی خود را به گونه ای تنظیم کرده که قدرت چانه زنی زیادی ندارد. آنان به خوبی می دانند، سخنان برخی از مقامات ایرانی در عرصه سیاست خارجی به اندازه ای ناپخته است که دوستی برای ایران در این عرصه باقی نگذارد و در چنین حالتی است که روس ها با دشمنان یا رقبای ایران در مورد ایران وارد معامله می شوند.

روس ها تغییر نکرده اند و البته ما هم تغییر نکرده ایم. ما همچنان به روسیه نگاه می کنیم که یکصد سال پیش و همان گونه هزینه می دهیم که یکصد سال پیش!