آیا تنها راه مذاکره است؟

دیپلماسی ایرانی : دکتر احمد نقیب زاده، استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل اروپا در گفتگو با دیپلماسی ایرانی با اشاره به اخباری در مورد برقراری مذاکرات میان ایران و آمریکا معتقد است: « به نظر من راه حل مسئله بین المللی ایران از همان اول در توافق با آمریکا بود. ما با اروپا که مسئله ای نداشتیم. این دیپلماسی آمریکا بود که آنها را متقاعد کرد که باید با آمریکا همراهی بیشتری صورت دهند. الان مسئله ایران شباهت زیادی به بحران 1962 کوبا پیدا کرده است. در آن زمان خطر جنگ اتمی باعث شد آمریکا و شوروی به مذاکره مستقیم بپردازند و حتی یک خط تلفن هم بین دو کاخ کرملین و کاخ سفید برقرار شد که آمریکاییها به آن تلفن سرخ می گفتند. همین مذاکرات مستقیم هم باعث حل مسئله شد و خطر جنگ رفع گردید. خوب در آن زمان دو تفسیر به عمل می آمد که یکی آمریکا را برنده می دانست و می گفت تهدید آمریکا باعث عقب نشینی شوروی شد و دیگری شوروی را برنده می دانست که به نظر ما هم تفسیری درست تر بود. زیرا آمریکای متکبر مجبور شد شوروی را به عنوان همتای خود بپذیرد و حق و حقوق آن را در جهان به رسمیت بشناسد و سلطه آن را بر کوبا هم بپذیرد. حالا نیز اگر چنین مذاکره ای بین ایران و آمریکا صورت بگیرد ازهم اکنون من به عنوان یک ایرانی برخود می بالم که کشورم بعد از سی سال تلاش و مقاومت توانست به عنوان همتای آمریکا بر سر میز مذاکره بنشیند. در حالی که سی و پنج سال پیش ما جزو اقمار آمریکا محسوب می شدیم.»

او در ادامه می گوید: «اما بدبینی خود را هم پنهان نمی دارم که اگر چنین مذاکراتی صورت بگیرد ولی به توافقی نینجامد بی هر گونه شک وشبهه ای جنگ بین دو طرف قطعی خواهد بود و بازنده هم کسی است که از قدرت کمتری برخوردار است. در این صورت برخلاف آنچه بعضی ها می پندارند کشور ما سی سال به عقب رانده خواهد شد، زیربناهایش از بین خواهد رفت و هرآنچه طی سی سال با خون دل فراهم شده برباد خواهد رفت. سپس ایرانیان باید منتطر کرزای نوع ایرانی باشند.»

متن کامل این گفتگو را در اینجا بخوانید