ابعاد جنگ سایبری علیه ایران
وزارت اطلاعات در گزارشی به بررسی ابعاد مختلف جنگ سایبری علیه ایران پرداخت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت اطلاعات در گزارشی به بررسی ابعد مختلف جنگ سایبری علیه ایران پرداخت.
به دنبال موفقیتهای چشمگیر جوانان ایرانی در عرصه هستهایی و سایر تکنولوژیهای پیشرفته، استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا و رژِیم صهیونستی تلاش دارد با بهرهگیری از تمامی امکانات و ابزارهای در اختیار، ایران را تهدید نماید. هرچند این نوع اقدامات استکبار علیه انقلاب اسلامی ایران و دستآوردهای آن امری تازه و جدید در طی سی و چند سال از پیروزی انقلاب نبوده و برای این کارشان تاکنون بارها تمامی قواعد و اصول بین المللی پذیرفته شده را زیر پا گذاشتهاند اما رویکرد جدید مبارزه آنها علیه انقلاب اسلامی ایران وارد عرصه جدیدی شده است که در این عرصه نیز با نقض تمامی قواعد بینالمللی نشان دادهاند برای رسیدن به اهداف ناپاکشان به هیچ اصول اخلاقی پذیرفته شده پایبند نیستند.
یکی از این عرصهها، راهاندازی جنگ سایبری با استفاده از پیشرفتهترین بدافزارها علیه تکنولوژهای ایرانی است. گزارش زیر که توسط چند نویسنده غربی تهیه شده است به مواردی از اقدامات استکبار در زیر پا گذاشتن اصولی که در جنگ سایبری علیه ایران راه انداختهاند، میپردازد.
نامشروع بودن جنگ سایبری
یلنا چرنی ینکو، خبرنگار روزنامه غرب گرای کامرسانت چاپ مسکو، در مقاله کوتاه مورخ 31 مه این روزنامه با عنوان «اعلامیه جنگ سایبری علیه ایران» به تحلیل جنگ سایبری دولت های غربی علیه کشورمان می پردازد. وی با استناد به بررسی های کارشناسان روس اظهار می دارد که در حملات سایبری علیه برنامه هستهای ایران از پیشرفته ترین بدافزارها استفاده شده است. همین امر نشان می دهد که به طور غیرمستقیم دولت هایی مانند اسرائیل و آمریکا در آن دست داشته اند تا از این طریق علاوه بر اخلال در برنامه هسته ای ایران به سرقت اطلاعات نیز مبادرت ورزند.
وب سایت تحلیلی آتلانتیک در مطلبی به قلم پاتریک لین، مدیر گروه اخلاقیات و علوم نوظهور دانشکده فلسفه دانشگاه پلی تکنیک کالیفرنیا؛ فریتز الهوف، استاد فلسفه دانشگاه میشیگان غربی؛ و نیل راو، استاد علوم کامپیوتری دانشگاه نیروی دریایی آمریکا، با اشاره به مواردی مانند احتمال هدایت حملات استاکس نت به مراکز هسته ای ایران توسط دولت آمریکا، شیوع بدافزار جاسوسی Flame (شعله) با هدف ضربه زدن به زیر ساخت های دیجیتال ایران و خطر احتمالی چین برای شبکه های کامپیوتری صنعتی و نظامی آمریکا، می نویسند؛
امروزه بسیاری از کشورهای جهان قدرت لازم را برای آغاز جنگ سایبر دارند. اما هیچ توافق، مرجع یا نظامی برای کنترل یا تشخیص مشروعیت و عادلانه بودن این نوع جنگ وجود ندارد. به علاوه، همان حداقل های اخلاقی و عرفی درباره مشروعیت بخشیدن به جنگ نظامی متعارف در مورد جنگ سایبری هنوز جانیفتاده است. نویسندگان در ادامه به ابهاماتی در این حوزه اشاره می کنند که به شرح زیرند:
1. تجاوز:طبق، تعاریف فقط جنگی عادلانه است که در برابر تجاوز یک نیروی خارجی انجام شود، اما در جنگ سایبر چون تلفات انسانی در کار نیست، مفهوم تجاوز مبهم می شود. همچنین مرز روشنی بین جاسوسی، خرابکاری یا مختل کردن تأسیسات وجود ندارد که همه این موارد لزوماً با واکنش نظامی روبه رو نمی شوند. پس چون تلفات جانی و مالی جنگ هویدا نیست، نمیتوان تشخیص داد که متجاوز کیست و میزان تجاوز چه حدی است.
2. تفکیک اهداف نظامی و غیرنظامی:طبق قوانین جنگی حمله به غیرنظامیان ممنوع است؛ هرچند در اکثر موارد این اصل رعایت نمیشود یا غیرنظامیان غیرمستقیم آسیب می بینند. اما رعایت یا تشخیص عواقب جنگ سایبر در این زمینه ساده نیست. هر حمله سایبر برای بسیاری از غیرنظامیان که به شبکه اینترنت متصلند می تواند پیامدهای زیان باری داشته باشد (مانند حمله استاکس نت به ایران در 2010).
3.تناسب : در جنگ عادلانه قاعدتاً نباید از سلاح هایی استفاده کرد که میزان تخریبشان بیش از حمله ای است که قرار است با آن مقابله شود.{موشک علیه موشک} اما در اکثر موارد اگر جنگ سایبر اتفاق بیفتد، تشخیص دامنه آسیب بسیار مشکل است و بنابراین طرف مقابل نیز می تواند بدون رعایت اصل تناسب در ابزارهای جنگی از هر روش گسترده ای در جنگ سایبر استفاده کند. به همین دلیل، ضد حمله که در جنگ سایبر عاملی مهم برای پیشگیری از حمله طرف مقابل است، از هیچ قاعده و اصل اخلاقی تبعیت نمی کند.
4. تعیین مسئولیت : جنگ عادلانه هر طرف باید مسئولیت حملات خود را برعهده گیرد؛ اما در جنگ سایبر هر گروه، فرد یا کشوری می تواند چهره خود را بپوشاند و از قبول مسئولیت شانه خالی کند. پذیرش مسئولیت در جنگ فقط یک اصل اخلاقی نیست، بلکه از نظر حقوقی و جزایی نیز اهمیت دارد. بنابراین در جنگ سایبر نیز باید مراجع و موازینی برای تشخیص هویت مسئولان حملات و جرایم وجود داشته باشد. نویسندگان به حمله استاکس نت علیه ایران اشاره می کنند و می گویند چون ایران نمیتواند عامل حمله را دقیق شناسایی کند و ضد حمله ای علیه او ترتیب دهد، ممکن است به اقدامات افراطی تر متوسل شود.
5.فریبکاری: کنوانسیون های ژنو و لاهه درباره قوانین دوران جنگ، فریبکاری را ممنوع کردهاند و طرف های درگیر جنگ موظفند از روش های فریبکارانه مانند استفاده از لباس امدادرسان ها یا غیرنظامیان پرهیز کنند. اما در جنگ سایبر بخش زیادی از موفقیت حمله؛ به تغییر چهره مهاجم و استفاده از پوشش ها و مجاری فریبکارانه بستگی دارد.
شکستن قانون
استیون والت، نظریه پرداز سرشناس آمریکایی در امور بین الملل، در یادداشت «شکستن قانون طلایی» مندرج در نشریه فارین پالیسی (اول ژوئن 2012) با اشاره به ضربالمثل هرچه برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند، به نقد سیاست های دولت اوباما در حمله با القاعده و نیز جنگ سایبری علیه ایران می پردازد. به نظر والت، آنچه در این سیاست ها دردسر ساز است، نهانکاری غیرقابل اجتناب و حیلهای است که در آن وجود دارد. وی می نویسد: « مسئله فقط این نیست که می کوشیم دشمنان خود را فریب دهیم، بلکه مشکل این است که خودمان را نیز فریب می دهیم. زمانی که دولت آمریکا طیفی از عملیات خصمانه را علیه دشمنان خود در سراسر جهان انجام می دهد و افکار عمومی فقط پس از گذشت مدتی طولانی از آن باخبر می شود، راهی برای درک خشم و دشمنی آشکار در رفتار کشورهای هدف قدرت آمریکا باقی نمیماند. درنتیجه، ما رفتار آنها را به دیگر انگیزه های وخیم تر ارتباط می دهیم.»
وی در ادامه می گوید: «سال 2009 را به خاطر آورید؛ زمانی که دولت اوباما دست دوستی را به سوی ایران دراز کرد. در همان دورانی که وی ویدئوهای صمیمانه خود را برای نمایش در ایران آماده می کرد، در حال تقویت جنگ سایبری علیه ایران بود. زمانی که رهبر جمهوری اسلامی به پیشنهاد آمریکا واکنش سردی نشان داده و اظهار داشت رفتار آمریکا بررسی و قضاوت می شود و در صورتی که رویکرد ایالات متحده تغییر کرده باشد، رفتار ایران نیز تغییر می کند، آمریکایی ها نیز برداشت کردند که پاسخ ایران برای فشردن دست دوستی منفی است. این در حالی است که رهبر ایران دلایل زیادی برای تردید در مورد این پیشنهاد داشت و اکنون روشن شد بستر لازم برای غیرقابل اعتماد بودن دولت اوباما فراهم بوده است. به این ترتیب، می توان گفت تناقض های ذاتی در رویکرد آمریکا آن را در آستانه شکست قرار داده است».
والت اضافه می کند : «ما از این تعجب می کنیم که چرا آنها(ایرانیان) از ما تنفر دارند! اما موضوع این است که اقداماتی علیه ایران انجام شده که اگر علیه آمریکا انجام می شد ما آن را خصمانه ارزیاب می کردیم. البته اینکه آمریکا از قدرت خود بسیار آزادانه استفاده کند، برای من تعجب برانگیز نیست؛ چرا که اغلب قدرت های بزرگ چنین می کنند. اما در عین حال گمان نمیکنم که آمریکایی ها نیز در مقابل باید از خشم دیگران شگفت زده شوند؛ چرا که علیه آنها اقداماتی انجام شده که درصورتی که علیه آمریکایی ها انجام می شد آن را دشمنی و عداوت می دانستند. حال در صورتی که به رفتار خود در این جهت ادامه دهیم، زمانی نخواهد گذشت که دیگران نیز این رفتار را در مورد ما انجام می دهند».
نظر شما :