7 رسوایی که چهره واقعی رامنی را افشا میکند
استیون روزنفلد در الترنت نوشت که رسانه ها درصدد نشان دادن چهره واقعی "میت رامنی" را به مردم هستند و اکنون 7 رسوایی او فاش شده است.
به گزارش فارس، "الترنت" در مقاله ای به قلم "استیون روزنفلد" نوشت؛ گردانندگان رسانه ای کنونی "میت رامنی" می خواهند او را به عنوان مردی ملایم معرفی کنند که طی سال ها محافظه کار شده است، به خصوص از زمانی که به عنوان فرماندار ماساچوست، هوادار آزادی سقط جنین، طرفدار کنترل سلاح گرم، افزایش مالیات، آزادی خانواده و همجنس بازی شد، یعنی قبل از اینکه در سال 2008، کاندیدای ریاست جمهوری شود و به پیوستن به جناح راستی ها فکر کند.
*رامنی سیاستمداری غیرقابل اعتماد و خودخواه
اما تابستان امسال، تصویری کامل تر از وی پدیدار شد. گزارش های روزنامه نگاران، چهره مردی را که در پس لبخندی پنهان شده بود، افشا کرد. آنها نشان دادند که "رامنی" نه تنها سیاستمداری است که نمی توان به وی اعتماد کرد بلکه فردی است خودخواه که اغلب، نسبت به تاثیر خودش روی دیگران فاقد حساسیت است و به نظر می رسد قطب نمای درونی این فرد، شدیداً در نوسان باشد.
این هفت گزارش، "رامنی" واقعی را آشکار می کنند، تصویر وی از مردی جوان شروع می شود که برایش مهم نیست از چه راهی پول درمی آورد.
1. "شرکت بین کپیتال" که با سرمایه افسران عالی رتبه جوخه های اعدام ال سالوادور تاسیس شد
*راه اندازی شرکت "پین کپیتال" با سرمایه افسران عالی رتبه جوخه های اعدام ال سالوادور
افرادی که تجارتی جدید را شروع می کنند، همیشه تشنه سرمایه گذار هستند اما همان طور که "رایان گریم" و "کول استانگلر" گزارشگران "هافینگتن پست" در گزارش خود دریافتند؛ "میت رامنی" شرکت "بین کپیتال" را با پول بدست آمده از خانواده های مرتبط با جوخه های اعدام، راه اندازی کرد." همانطور که "گریم" به "دموکراسی ناو" گفت هیچ راه ممکن دیگری وجود نداشت که کسی در سال 1984بتواند با این خانواده ها "تسویه حساب کند" و با قطعیت بگوید این پول ها پاک هستند.
*در جستجوی سرمایه گذار
گزارش "دموکراسی ناو" این گونه شروع می شود؛ "رامنی پس از کشمکش هایی برای یافتن سرمایه گذار، در سال 1983 به میامی سفر کرد تا وثیقه ای به مبلغ 9 میلیون دلار، 40 درصد هزینه اولیه راه اندازی شرکتش، را ببرد. برخی سرمایه گذاران، ارتباطات گسترده ای با جوخه های اعدامی که طی دهه 1980 موجب مرگ هزاران نفر در ال سالوادور شدند، داشتند."
*دوستان آمریکای لاتینی رامنی
همانطور که "امی گودمن" اشاره کرده "سرمایه گذاران شامل خانواده سالاوریا می شدند. در میان آنها "رابرت وایت" سفیر سابق آمریکا در ال سالوادور بود که قبلاً به سرمایه گذاری مستقیم در گروه های شبه نظامی، متهم شده بود. "هری استراچان" مدیر سابق شرکت "بین" در خاطراتش می نویسد؛ "رامنی، ترس و بدگمانی های خود درباره سرمایه گذاران را کنار گذاشت تا بتواند حمایت آنها را بپذیرد. این دوستان آمریکای لاتینی، مشارکت فعال در جلسات شرکت داشتند و امروز هنوز، یکی از بزرگ ترین گروه های سرمایه گذار در شرکت "بین کپیتال" هستند."
2. "رامنی" خواستار کاهش مالیات برای ثروتمندان طبقه بالاتر از حد متوسط جامعه است
*درخواست کاهش مالیات برای قشر مرفه
به گزارش "جان مک کین"، در کمپین انتخابات ریاست جمهوری 2008، تصدی "رامنی" در پست فرمانداری ماساچوست نشان داد او هیچ علاقه ای به بالا بردن مالیات ها یا حق الزحمه ها، شامل افزایش حق الزحمه دولتی پیش از سوزاندن اجساد ندارد. بنابراین تعجبی ندارد که در تحلیل های مستقل گفته شده، پیشنهادات مالیاتی "رامنی"، بیشتر از همه روی قشر آسیب پذیر جامعه تاثیر می گذارد.
*فشار بار مالیاتی روی قشر کم درآمد
در تحلیلی در "واشنگتن پست" و نشریات دیگر گفته شده؛ پیشنهادات مالیاتی ارائه شده، مالیات را برای 5 درصد از قشر مرفه جامعه کاهش می دهد اما مالیاتی که دیگر اقشار پرداخت می کنند، باید افزایش یابد. وبلاگ "اکستریم لیبرال" تصویری را منتشر کرد که دقیقاً این وضعیت را نشان می داد و نوشت؛ "می بینید که هرکسی باید مالیاتی بالا بپردازد تا به قشر 5 درصد بالای جمعیت برسد. طبق تحلیل ها، افرادی که سالیانه درآمدی معادل 3 میلیون دلار دارند، کاهش مالیاتی برابر با 250000 دلار خواهند داشت."
*دفاع رامنی از منافع قشر مرفه
"رامنی" قطعاً می خواهد از منافع طبقه اقتصادی آمریکائی هایی که خود عضوی از آن است، یعنی قشر مرفه و ثروتمندان، حفاظت کند. اما تصویری که می بینیم تصویر ظریف تری است؛ او برخلاف کاندیداهای ریاست جمهوری جمهوری خواه و دموکراتیک قبلی، هیچ دغدغه خاطری درباره فقرا ندارد.
3. حملات نژادپرستانه "رامنی" به رفاه
*محدودکردن کمک های دولتی
ما همه قبلاً شاهد این تصویر زشت بوده ایم. "بیل کلینتون" در سال 1992 دنبال "سیستر سولجا" رفت. چهار سال بعد، وی لایحه ای را امضا کرد که "به رفاه آن گونه که ما می شناسیم خاتمه داد" تا بر محافظه کاران پیروز شود. پس از آن در بهار 2012 "نیوت گینگریچ" از "اوباما" به عنوان رئیس جمهور "کوپن غذا" یاد کرد. حالا "رامنی"، "اوباما" را متهم کرده است به این که می خواهد با حذف الزامات کاری، دریافت کمک دولتی را محدود کند.
*درخواست برای کاهش کمک های دولتی به متقاضیان
همان طور که "متیو راتچیلد" سردبیر "پروگرسیو" نوشته؛ در اینجا لایه های دورویی و تزویر زیادی وجود دارد. او می نویسد؛ "رامنی می گوید اوباما می خواهد الزامات کاری را از اصلاحات رفاهی حذف کند. او از تصمیم اخیر دولت در اجازه دادن به ایالت ها برای ابطال این الزامات، به عنوان شاهد یاد می کند. اهمیتی ندارد که برخی فرمانداران جمهوری خواه، خود این درخواست را داده اند. مهم نیست که رامنی خودش، زمانی که فرماندار ماساچوست بود این درخواست را داشت و مهم نیست که ایالت ها برای ابطال این الزامات، باید بتوانند اثبات کنند که اخیراً حداقل 20 درصد از متقاضیان کمک های دولتی را در سال های قبل، سرکار برده اند. خیر، حقایق اهمیتی ندارد."
4. "رامنی"، همسایه ای بد
*آزار همسایگان
زندگی شخصی افراد سیاسی نیز سیاسی است. وقتی "رامنی" در خانه هسایه اش در لاجولا کالیفرنیا انگشت در دماغش می کند، نشان می دهد که او واقعاً اهمیتی به این موضوع نمی دهد که رفتارش چه تاثیری روی اطرافیانش می گذارد. طبق این گزارش "نیویورک تایمز"، رفتار او هیچ تعبیر دیگری ندارد. او پس از خرید خانه ساحلی اش نیز، با چهاربرابر کردن این خانه موجب ناراحتی همسایگانش شد.
*شکایت همسایگان رامنی از وی
"مارک کوئینت" دموکراتی که سه خانه دورتر از "رامنی" زندگی می کند و از خانه های اعیانی مانند نقشه خانه "رامنی" متنفر است، می گوید؛ "تنها چیزی که رامنی در اندازه کوچک می خواهد دولت و مالیات است. او خانه های بزرگ، خانواده های بزرگ و دین بزرگ را دوست دارد." این همسایه از این نیز آزرده بود که "رامنی" از مردمی که در ساحل مشروب می خورند یا سیگار می کشند به پلیس محلی شکایت کرده بود. پلیس به "کوئینت" گفته، باید افرادی که دخانیات یا مشروب مصرف می کنند را گزارش دهند زیرا "همسایه ها شکایت کرده اند."
"رامنی" ممکن است با شکایت مردم، به دنبال خانه بزرگ تر دیگری در همان اطراف برود، هرچند او تیمی محلی استخدام کرده که می توانند پروژه را از طریق مجرایی مجاز، جلو ببرند.
5. بی گذشت، حال و گذشته
*تغییر در مواضع گذشته
همیشه این سوال وجود دارد که در گذر عمر، افراد چقدر تغییر می کنند. پیش از ورود "رامنی" به عرصه تجارت و سیاست، او از اعضای فعال کلیسا بود و نقش کشیشی خود را، حتی با فارغ التحصیلی از دانشگاه هاروارد به جدیت اجرا می کرد.
این تصویر "واشنگتن پست"، تصویری از "رامنی" در زمانی است که به عنوان جوانی که در بالاترین مرتبه فرقه مذهبی مورمن در بوستون بود، به زنی مطلقه که به فرقه مورمن گرویده بود گفته بود نباید پیش از ازدواج، رابطه جنسی داشته باشد. در آن زمان "پست" نوشت بسیاری از زوج های مورمن در هاروارد بودند و زنان درباره فمینیسم کنجکاوی نشان می دادند. گزارش چنین ادامه می یابد که "رامنی" وقتی فرماندار ماساچوست شد، دیدگاه هایش را ملایم تر کرد. گزارش دیگری در همان زمان در "ونیتی فیرز" منتشر شد که می گفت "رامنی" به یک مادر مجرد مورمن که باردار شده بود گفته که فرزندش را به فرزندخواندگی بگذارد و زن نپذیرفته است. زمانی که این زن با مشکلات پزشکی جدی مواجه شد، "رامنی" از آمدن به بالین وی در بیمارستان امتناع کرد.
6. توده یخ؟
*رامنی، فردی مشهور به بی عاطفگی
"رامنی" می خواهد جمهوری خواهان را متقاعد کند که دیدگاه هایش سنتی است. مسئله این نیست که "رامنی واقعی" کجاست؟ سوال این است که آیا او، دیدگاه های اولیه اش را متعادل تر کرده است. داستان های زیادی درباره بی احساس بودن این فرد وجود دارد. همه از این ماجرا خبر دارند که او، سگ خانواده را در قفسی روی سقف اتومبیلش بسته و تا فلوریدا برده است. او مردی 200 میلیون دلاری و کاندیدای ریاست جمهوری است اما از پرداخت انعام به کافه دار، امتناع می کند.
*بی اعتنائی، کلید موفقیت در تجارت
داستان های زیادی از او تعریف شده، برای مثال در "ونیتی فیرز" که بی اعتنائی او را نشان می دهند و کلید موفقیت وی در تجارت را همین امر برمی شمارند؛ او اجازه نمی دهد احساسات وارد معاملات و سود او شود. اما یک رئیس جمهور باید طوری رفتار کند که مردم عادی بفهمند او، آنها را درک می کند و به آنها اهمیت می دهد و این همان جائی است که ظاهراً "رامنی" هنوز در آن مشکل دارد.
*ماجرای رامنی و همسرش در یکی از کتابفروشی های "بوردرز"
طبق نوشته وبلاگ " "Jesus’ General در سال 2010، "رامنی" و همسرش، ظاهراً به یکی از کتابفروشی های "بوردرز" در اوتا رفتند و دو نوشیدنی سفارش داده و انعامی پرداخت نکردند درحالی که مبلغ آن ارزان بود. اما چیزی که پس از آن اتفاق افتاد، عجیب بود. آنها نوشیدنی را کامل ننوشیدند، "میت"، فنجان ها را به گارسون داد و او را وادار کرد آن را بنوشد.
وبلاگ "پورتلند مرکوری" درباره این رویداد مطلب نوشت و معتقد است این ماجرا صحیح است و اتفاق افتاده است. به گفته وی وبلاگ " Jesus’ General" به عنوان یک وب سایت طنز، کاملاً شناخته شده است. وی گفت نویسنده این وبلاگ را شخصاً می شناسد و او قسم خورده این ماجرا واقعی است. داستان، توسط "برایان یانگ" دستیار کارگردان مستند "این ایالت را تجزیه می کند" نقل شده است، یکی از فروشندگان آن فروشگاه، برادر "برایان" بوده است.
7. کمپین "رامنی"، از شخصیت های رسوائی رشوه المپیک، کمک مالی دریافت می کند
* رامنی با حامیان مالی بدنام
رابطه رامنی با حامیان مالی بدنام، غیرقابل انکار است که شروع آن، سرمایه هایی بود که از افسران عالی رتبه سالوادوری دریافت می کرد. طبق گزارش "واین بارت" گزارشگر تحقیقی کهنه کار، ظاهراً این کاندیدایی که دوست دارد بگوید به بازی های زمستانی 2002 کمک شایانی کرده و در حل رسوائی رشوه المپیک نقش داشته، حالا به کمپین انتخاباتی 2012 خود اجازه داده از همان شخصیت های آن رسوائی، کمک مالی بگیرند.
*پول های آلوده در کمپین انتخاباتی رامنی
"بارت" که از حامیان "نیوزویک/دیلی بیست" و از کارکنان "موسسه ملت" است، درباره پول های آلوده این کمپین انتخاباتی به "دموکراسی ناو" چنین گفت؛ "رامنی مدیر موفقی بود. مشکل اینجاست که او از بزرگترین رسوائی المپیک در تاریخ سود برد و با افرادی همراه شد و تقدیر کرد که کاملاً در رسوائی دست داشتند. این باعث شد برای این عملیات نجات، بکار گرفته شود. و او هنوز در حال پول گرفتن از آن افراد است."
*گرایش شدید رامنی به پول دوستی
"رامنی"، همانطور از تصدی اش در شرکت "بین" می دانیم، گرایش زیادی به پول دارد. او پول را از هرجا که بتواند بدست می آورد و از آن، برای هر چیزی که مقتضی تر است استفاده می کند.
*شناخت بیشتر رامنی در هفته های آتی برای آمریکائی ها
در هفته های آتی، آمریکائی ها با "رامنی" ای آشنا خواهند شد که صحنه پرداز ماهری است اما "رامنی" واقعی نیز، شناسایی خواهد شد و هرچه آمریکائی ها بیشتر درباره او بدانند، احتمال اینکه او را به عنوان رئیس جمهور بعدی خود انتخاب نکنند، بیشتر و بیشتر می شود.
نظر شما :