مالکی برگ برنده خود را رو می‌کند

هم العراقیه و هم جریان صدر هر دو گفته‌اند که برگزاری انتخابات زودهنگام فرافکنی است و به معنای تثبیت مجدد مالکی در پست نخست‌وزیری است. مقتدا صدر، رسما اعلام کرده است که با برگزاری انتخابات زودهنگام مخالف است و گفته که این مساله باعث خواهد شد تا مالکی برای مدتی طولانی‌تر در قدرت بماند و این به هیچ وجه قابل قبول نیست.در حال حاضر دو سال به پایان دوران نخست‌وزیری مالکی زمان باقی مانده است در حالی که اگر انتخابات زودهنگام برگزار شود و وی پیروز قاطع میدان رقابت باشد، می‌تواند دوران حکومت خود را تا چهار سال دیگر تمدید کند.

حقیقت این است که در عرصه سیاسی عراق مالکی تنها نامزد مطرح برای نخست وزیری است. رقبای او هیچ کدام نامزدی در مقام رقابت با او ندارند. نه جریان صدر و نه العراقیه نمی‌توانند نامزدی را در رقابت با مالکی معرفی کنند که بتواند در عرصه سیاسی عراق پیروز میدان شود. در عراقی که مردم عموما قهرمانان را بسیار دوست دارند و از آنها اسطوره می‌سازند و همواره از آنها حمایت کرده‌اند، مالکی محبوب‌ترین چهره حال حاضر عرصه سیاسی عراق محسوب می‌شود. وی  با از میدان به در کردن طارق الهاشمی، معاون تحت پیگرد رئیس جمهوری عراق به اتهام فعالیت‌های تروریستی، توانست ضربه‌ای سنگین به مخالفان خود بزند  و به تبع آن فهرست العراقیه که نماینده این جریان محسوب می‌شود را در کشور بسیار تضعیف کند و بر قدرت و محبوبیت خود بیفزاید و از سوی دیگر با پافشاری بر خواسته‌هایش و از میدان به در کردن دیگر رقبا، قهرمان فعلی عرصه سیاسی عراق شود.

اگر در گذشته اسمی از عادل عبدالمهدی، معاون سابق رئیس جمهوری عراق به میان می‌آمد، اکنون دیگر نام او نیز مطرح نیست. فهرست العراقیه نیز نمی‌تواند رقیبی جدی برای مالکی باشد. چرا که این جریان به شدت دچار دو دستگی شده و تا کنون حداقل 20 نماینده این فهرست در پارلمان از آن جدا شده‌اند و جریان‌های دیگری تشکیل داده‌اند که بارزترین آنها فهرست العراقیه سفید است. پیش از این جریان صدر قصی السهیل، معاون فعلی رئیس مجلس عراق را برای جانشینی مالکی مطرح کرده بود که پس از این که متوجه شد وی جایگاه چندانی نزد افکار عمومی ندارد و جریان‌های سیاسی نیز تمایلی با تعامل با او ندارند از این تصمیم خود منصرف شد.

از سوی دیگر مالکی دولت را در اختیار دارد و عموما فردی که دولت را در اختیار داشته باشد از امکان مانور سیاسی و تبلیغاتی بیشتری در برابر دیگر رقبا برخوردار می‌شود. در عین حال با توجه به سابقه انتخابات سال 2010 که انتخاب نخست‌وزیر نزدیک به 9 ماه طول کشید، جریان‌های سیاسی رقیب مالکی از این می‌ترسند که در صورت فراخوان برای برگزاری انتخابات مجدد کش مکش بر سر انتخاب نخست‌وزیر دوباره مطرح شود. در آن صورت جریان‌های سیاسی عراقی مجبور خواهند شد که برای انجام هر گونه حرکت سیاسی‌ای به سراغ نوری مالکی بروند و با وی در هر معامله سیاسی‌ای شریک شوند.  کردها که فعلا شمشیر از رو بسته‌اند و گمان می‌کنند که می‌توانند مالکی را از قدرت کنار بزنند نیز دچار انشقاق شده‌اند و نمی‌توانند یکپارچه در برابر مالکی بایستند. در جبهه کردها جلال طالبانی بر سر این مساله با مسعود بارزانی دچار اختلاف سنگین شده و تهدید به استعفا کرده است و در حال حاضر نیز به اسم درمان ولی در حقیقت به دلیل ناخرسندی از رفتارهای جریان های سیاسی در قبال مالکی به آلمان رفته است و معلوم نیست چه وقت به عراق بازگردد.

در این میان نقش حمایت‌های خارجی نیز مطرح است. در عرصه سیاسی عراق ایران و امریکا، دو کشوری که بیشترین نفوذ را در این کشور دارند از مالکی حمایت می‌کنند و معتقدند که در وضعیت فعلی عراق هیچ کس بهتر از مالکی نمی‌تواند کشور را اداره کند. امریکایی‌ها بیش از همه به مالکی نیاز دارند چرا که موفقیت مالکی برای آنها که به اسم دموکراسی به عراق لشکرکشی کردند، مساله حیثیت و آبرو است. البته نمی‌توان این مساله را نیز نادیده گرفت که برگزاری انتخابات زودهنگام فرصت تازه‌ای برای عربستان، این کشور شکست خورده عرصه سیاسی عراق که سال‌ها است از تغییر حکومت در آن کینه دارد، محسوب می‌شود تا دوباره بخت خود را بیازماید.