تایید خبر اعدام ۱۸ ایرانی در رسانه های عربستانی
می‌گوید در این چند سال که زندانی هستیم، از بیم مرگ همه قوانین و دستاویزهای نجات را مطالعه کرده و همه راهکار‌ها را آزموده‌ایم اما ظاهرا قرار است قربانی نیت‌های سیاسی عربستانی‌ها شویم؛ مگر می‌شود حتی اگر جانی هم باشیم اجازه ملاقاتمان را به مسئولان سفارت هم ندهند؟!
به گزارش «تابناک»، روزهای ابتدایی خردادماه خبر اعدام (بخوانید گردن زدن!) ده ایرانی دیگر در زندان دمام عربستان، موج اعتراضات نسبت به روند محاکمه اتباع کشورمان در سرزمین‌های بیگانه را دوباره به جریان انداخت تا تعداد ایرانی‌های اعدام شده سال ۹۱ در عربستان به عدد هجده رسیده و نگرانی‌ها برای سایر زندانیان ایرانی در این کشور به اوج برسد.
ماجرایی تلخ که ابتدا و با اعلام خبر گردن زدن هشت هموطنمان در اواخر فروردین ماه به شدت از طرف وزارت خارجه کشورمان تکذیب شد، چراکه مقامات بر توقف حکم صادر شده در دادگاه آن سوی خلیج فارس تاکید داشتند در حالی که هیچ توضیحی برای پیگیری‌های آتی ماجرا و حتی دستیابی به اولین حق کشورمان مبنی بر ملاقات با زندانیان بر اساس کنوانسیون ۱۹۶۳ وین داده نشد تا کماکان سایه ترس بر سر ایرانیان دربند «زندان دمام» و خانواده‌شان گسترده بماند.
این در حالی است که با اعلام خبر ده ایرانی دیگر، حسن قشقاوی، معاون کنسولی، امور مجلس و ایرانیان خارج از کشور وزارت خارجه، ضمن گلایه به انتشار خبر این واقعه در «تابناک»، از تماس‌های مکرر وزیر خارجه با همتای عربستانی و نامه نگاری با سفیر این کشور سخن به میان آورده بود و هرگونه موضع گیری را منوط به اعلام رسمی خبر از جانب مقامات عربستانی دانسته بود؛ در حالی که بر خلاف بار اول، از تکذیب خبر خودداری کرده بود.
بدین ترتیب دامنه اخبار مرتبط با این اعدام به جایی رسیده است که «سلطان الجوفی» خبرنگار و یادداشت نویس سر‌شناس سعودی روز گذشته در صفحه شخصی خود در سایت اجتماعی توی‌تر، در مطلبی اعتراف کرد که هجده ایرانی اخیرا در عربستان سعودی اعدام شده‌اند. وی در تی‌تر این مطلب خود چنین نوشت: «بحمد الله با گردن زدن و اعدام ۱۸ ایرانی در زندان دمام، حکم خداوند اجرا شد.»
او در ادامه این مطلب می‌نویسد: «جناب قاضی حکم اجرای اعدام ۱۸ ایرانی توسط وزارت کشور [سعودی] را صادر کرد. آن‌ها در حالی بازداشت شدند که چندین تن مواد مخدر «هروئین و حشیش» با خود همراه داشتند و تلاش می‌کردند آن را از طریق لنج وارد عربستان کنند. آن‌ها برای این کار با باندهای مسلح نیز هماهنگ شده بودند و تلاش داشتند تا از طریق سواحل شرق عربستان، وارد خاک سعودی شوند. بدین ترتیب جناب قاضی دستور اجرای حکم گردن زدن آنان در دوره زمانی مختلف را صادر کرد.»
این نویسنده سعودی می‌افزاید: «این ایرانیان بازداشت شده توسط نیروهای امنیتی سعودی، اعتراف کردند که از ایران آمده‌اند. از همان لحظه نخست بازداشت آنان، ایران تحرکات و فشارهای خود برای آزادی آنان را آغاز کرده است تا جایی که سفر «حیدر مصلحی» وزیر اطلاعات ایران به عربستان در تاریخ ۱۳ دسامبر و دیدار وی با شاهزاده «نایف بن عبدالعزیز» نیز در همین راستا بود که البته با مخالفت مقامات سعودی در لغو اجرای حکم خدا مواجه شد.»
سلطان الجوفی در حاشیه مطلبش تصاویری منتشر کرد که نشان می‌دهد نیروهای امنیتی سعودی یک لنج پر از مواد مخدر را کشف و ضبط کرده‌اند. تصاویری که به گواه زندانیان ایرانی مربوط به لنج آن‌ها نیست و شاید در جای دیگری تهیه شده باشد؛ بماند که هیچ نشانه‌ای مبنی بر ایرانی بودن لنج در تصاویر به چشم نمی‌خورد!
الجوفی در ادامه یادداشتش پا را از ادعاهای اثبات نشده قبلی فرا‌تر گذاشته و می‌نویسد: «خطرناک‌ترین اعتراف این قاچاقچیان این بوده که اعلام کردند مقامات بلند پایه حکومت ایران و از جمله برخی فرماندهان سپاه پاسداران پشت قضیه بوده‌اند! از همین رو ایران تلاش می‌کرد از طریق تحریک برخی افراد تروریست مانند [شیخ] نمر النمر که سردمدار باندهای قاچاق هستند، بر عربستان فشار بیاورد تا این ایرانیان زندانی را آزاد کند.»
ادعاهای خصمانه‌ای از این دست در حالی بیان می‌شود که به گواه زندانیان دربند، دادگاه رسیدگی کننده به این پرونده، در حضور مسئولان سفارت کشورمان نه تنها مستندی برای اتهامات وارد شده نداشته بلکه به دلایل متعدد، من جمله توقیف لنج ایرانی در آبهای بین المللی (محدوده هفتاد مایلی ساحل عربستان) به گواه مرزبانان سعودی، مته‌مان را تبرئه کرده است در حالی که نویسنده سعودی موضوعی تا این اندازه بدیهی -که می‌تواند مبتنی بر اسناد درباره آن به بحث نشست را- در راستای تحریک گروه‌های فعالان لیبرال و اصلاح طلب در عربستان دانسته و حتی تحرکات شیعیان در شرق عربستان را هدف چند ایرانی دستگیر شده خوانده که البته به قاچاق مواد مخدر متهم شده‌اند!
بدین ترتیب، شاید یادداشت الجوفی بهترین موید مظلومیت زندانیان ایرانی در عربستان باشد؛ جایی که یکی از ایشان به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: ما قربانی بازی سیاسی عربستانی‌ها برای فشار بر ایران شده‌ایم چرا که اگر ما جرمی مرتکب شده بودیم، نه تنها مستندات را در دادگاه لحاظ می‌کردند بلکه مانعی برای ملاقات با ما نمی‌گذاشتند. شش سال است در دمام زندانی هستیم و در این مدت از ترس هر روزه اعدام شدن، همه قوانین حقوقی عربستان و حتی عرف بین المللی را خوانده‌ایم تا شاید مفر نجاتی بیابیم در حالی که حتی نمی‌گذارند تا به مقامات سفارت کشورمان دسترسی داشته باشیم و البته مسئولان کشورمان هم تلاشی برای رفع این محدودیت غیرقانونی نشان نمی‌دهند.
این در حالی است که جزئیات اعدام هجده ایرانی در دو نوبت –یکبار هشت تن و بار دیگر ده تن- نیز از دید نویسنده عربستانی دور نمانده و وی با تاکید بر این موضوع، اعدام ایرانیان متهم به قاچاق مخدر را (به نوع اتهام دقت کنید) در راستای مقابله با طرح ترور دیپلمات‌های سعودی دانسته تا سرگشتگی‌اش از ماجرا را نیز به نمایش بگذارد!
اکنون این پرسش مطرح است که در صورت درست بودن ادعای این نویسنده سعودی، دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران برای جلوگیری از وقوع چنین حادثه‌ای چه اقدامی انجام داده؟!
اصلا -هرچند که بر مبنای خبرهای منتشر شده و موضوعات مطرح شده توسط الجوفی، واقعا دشوار است- مبنا را بر تکذیب خبر از بیخ و بن بگذارید؛ چه ایرادی دارد که چگونگی روند توقف حکم صادر شده و اقدامات آتیتان را برای مردم بازگو کنید؟
آیا مطالب الجوفی نمی‌تواند دستمایه پیگیری حقوقی را فراهم کند یا هنوز هم باید منتظر اعلام رسمی(!) مقامات سعودی بمانیم؛ هر چند هم که دیر شود و هر چقدر که کار از کار بگذرد؟!
نظر شما :