نشست متفاوت مخالفان نظام سوریه در فرانسه
«هیئت تنسیق ملی سوریه» یک جریان مهم مخالف داخلی سوریه روز شنبه گذشته در هتلی در پاریس کنفرانسی برگزار کرد که در آن موارد مهمی اتفاق افتاد.
خبرنگار فارس افزود: هیئت تنسیق سوریه شنبه 14 آوریل کنفرانس گستردهای در هتل آیبیس در حومه مونتروی پاریس برگزار کرد که حدود 170 نفر از شخصیتهای مختلف که خارج از سوریه مقیم هستند و همچنین برخی افراد از داخل سوریه مانند عبدالعزیر الخیر، صالح مسلم محمد عبدالمجید منجونه و احمد عسراوی شرکت کردند.
حاضران با رایگیری مستقیم، شورای رهبری شاخه خارج را تعیین کردند. شورای فرعی منتخب شامل سه طرف میشود. جوانان، احزاب و افراد مستقل. رهبری فرعی نیز شامل 11 نفر است که 60 درصد آنان از احزاب، 40 درصد از افراد مستقل و جوان است که هر یک نماینده کشوری هستند. شورای فرعی تصمیمهای متعددی خواهد گرفت از جمله تشکیل شعبههای هیئت در هر یک از کشورهای دیگر که ظرف مدت حداکثر 3 ماه انجام میشود.
در همین خصوص هیئت تنسیق به سوی راهاندازی ایستگاهی تلویزیونی تحت نام هموطن حرکت میکند که برنامههای خود را به مدت 2 ساعت در هر روز از استودیوهای تلویزیون کُرد روناهی که به زبان عربی است، پخش میکند. پیشبینی میشود که هیثم مناع همچنان رئیس هیئت خارج از سوریه باشد. این منصب را کمیته مرکزی در دمشق تعیین کرده است.
بخث و بررسیها شامل مداخله خارجی و رابطه با ایران شد
کنفرانس شاهد بحثهایی جدی و گسترده درباره مسائل مختلف بود که مهمترین آن موضع افراد شرکتکننده در قبال دخالت خارجی در سوریه بود. نوعی توافق کامل میان اعضا وجود داشت که دخالت نظامی خارجی مردود است و فرقی نمیکند چه بهایی داشته باشد. اعضای کمیته مرکزی هیئت تنسیق این مخالفت را صراحتا اعلام کردند. صالح مسلم رئیس حزب اتحاد دموکراتیک سوریه، از بزرگترین احزاب کرد این موضع را صراحتا اعلام کرد و بخصوص درباره دخالت ناتو چه مستقیم چه از طریق ترکیه هشدار داد.
عبدالمجید منجونه عضو هیئت مرکزی داخلی هیئت تنسیق نیز تصریح کرد که دخالت خارجی در سوریه کاملا و قاطعانه مردود است و فرقی نمیکند علت و بهانه آن چه باشد. او بشدت از موضع شورای ملی سوریه [در استانبول ترکیه] انتقاد کرد [چرا که خواستار دخالت نظامی خارجی در سوریه است]. او گفت که شورای ملی تابع کسانی است که آن را حمایت مالی میکنند و جریانی متفرق و دمدمیمزاج است البته غیر از اعضای اخوان المسلمون که در آن حاضر هستند و وقتی با آنان صخبت کنید در نهایت متوجه میشوید با چه کسی صحبت کردهاید. او اعلام کرد که بعید میداند دخالت خارجی در سوریه رخ بدهد زیرا به گفته او، غزب قدرت این کار را ندارد و علاوه بر این موضع و مخالفت روسیه خیلی سرسختانه است.
رابطه با ایران ؛
موضوع رابطه هیئت تنسیق با ایران شاهد بحث و جدلی جدی بود. چرا که نظراتی تند از طرف برخی اعضا مطرح شد و از اقدام برخی اعضا در سفر محرمانه به ایران انتقاد و گفته شد که این سفرها با خواست [بخشی از] مردم سازگار نیست. سران کنفرانس از پاسخ مستقیم به این امر اجتناب و تاکید کردند که معترضان به این امر، مطلب خود را کتبا تحویل دهند و بفرستند در حالی که بحثهای جانبی به هنگام صرف غذا واکنش برخی افراد از جمله هیثم مناع و عبدالعزیز الخیر و عبدالمجید منجونه را در پی داشت. هیثم مناع گفت که ایران کشوری بزرگ است که خیلی بر نظام سوریه تاثیر دارد و در حقیقت این کشور است که به سوریه اجازه میدهد روی پای خود بایستد و به سود ما نیست که با آن برخوردی داشته باشیم یا دشمنی کنیم همچنانکه برهان غلیون و شورای ملی سوریه این کار را کرد. دیگران در این بحث اعلام کرد که بهترین راه برای تغییر دادن موضع ایران ارتباط با آن و اطمینان دادن به تهران است مبنی بر اینکه سوریه در آینده مواضع و اتحاد خود [با ایران] را تغییر نخواهد داد.
برگزاری این کنفرانس دارای دشواریهای زیادی بود. برای نمونه ترتیبدهندگان این کنفرانس، سالنی را در هتلی معمولی برای یک روز اجازه کردند و میهمانان نیز به منازل شخصی سوریهای مقیم پاریس تقسیم شدند.
جدول کاری کنفرانس شامل پنج بند بود که هر بند محورهایی داشت و شورا هر یک از این محورها را در آینده نزدیک که زمان آن تعیین نشده است، بررسی خواهند شد. بند چهارم صراحتا با دخالت نظامی خارجی و خشونت مذهبی مخالفت میکند و در محور اول قاطعانه همه شکل از اشکال اشغال رد شده است. در بند چهارم آمده است:
متاسفانه ملت سوریه نتوانست از حداقل حقوق افراد و جمعیتها لازم برای ساخت جامعه سالم چه در سطح سیاسی، چه در سطوح حقوقی، اقتصادی، اجتماعی یا حداقل در سطح فرهنگی تمدنی برخوردار شود و مهمترین علل آن: طمعورزیهای خارج، استبداد داخل و شکوفایی فرهنگی افراطگرایی و خشونت و عدم تسامح است.
در ادامه تصریح شده است که «طمعورزیهای خارجی سبب نقض حقوق میهن و هممیهنان و همجنین تشدید تنش و خشونت اجتماعی و تاراج ثروت طبیعی کشور و نابودی میراث فرهنگی بلکه تعمیق درگیریهای مذهبی تا جایی شده است که جنگ داخلی و حتی منطقهای میهن را تهدید میکند همچنانکه همین عامل، سبب اشغالگری اسرائیل در فلسطین و کشتار و جراحت و آواردگی و محاصره و گرسنگی هزاران بلکه میلونها نفر از مردم شد.
اما استبداد داخلی نیز سبب نقض خطرناک حقوق سیاسی و مدنی افراد و جمعیتها و مانع تشکیل نهادهای قضایی مستقل یا هیئتهای حقوقی واقعی یا جامعه مدنی قدرتمند یا مانع تشکیل احزاب و اتحادیههای توانا در کادرسازی سیاسی و سندیکایی شایسته در سطح رهبری شد. علاوه بر این سیستم فساد و ظلم و ستم و بازداشتهای سرسختانه و شکنجه بیشتر شد. طمعورزیهای خارجی به کمک استبداد داخل آمد تا با هم رودی از افراطگرایی به راه بیندازد که موج آن گروههایی را با خود آورد که گمشده خود را در خشونت و تروریستم دیدند و آن را تنها ابزار برای تغییر دانستند. بنابراین فرهنگ و اقدامات تبعیضآمیزی به راه افتاد که کمترین نتیجه آن این است که همبستگی ملی را از بین میبرد.
در دیگر بند این جدول کاری بر حاکمیت ملی و استقلال آن و رد اشغالگری خارجی تاکید شده است. حقوق وطنی و مردم مادر همه حقوقهاست و سخت است که انسان در میهنی اشغال شده یا سلباراده شده از حقوق فردی و جمعی برخوردار باشد. به اشغال درآمدن سرزمینها به دست بیگانگان یا تحت ستم و وابستگی قرار گرفتن ملتها را از حقوق اولیه خود که در منشورهای بینالمللی بر آن تاکید شده محروم میکند. مهمترین این حقوق، تعیین سرنوشت و مبارزه با اشغالگر و استعمارگر با هر وسیله ممکن و حق ملتها در تعیین نظام سیاسی، اجتماعی، اقتصادی کشور خود با آزادی کامل و به دور از قیمومیت دیگران است که تلاش میکنند بر منابع و ثروت طبیعی کشورها سلطه پیدا کنند.
نظر شما :