موضوع ایران، هند را در شرایط دشواری قرار داد

 دیپلماسی ایرانی: تنش ها بر سر برنامه های هسته ای ایران بهای هر بشکه نفت برنت را به بالای 120 دلار سوق داده و در حالی که هیچ خط پایانی برای بن بست جاری بین ایران و غرب متصور نیست، هند در شرایط دشواری قرار گرفته است. کمبود برق و افزایش بهای انرژی در هند موجب شده تا دهلی نو برای انتخاب بین دوستان قدیمی اش یعنی ایران و اسرائیل تحت فشار قرار گیرد.

اخیرا وزیر نفت هند اعلام کرد تا زمانی که پای نقض قوانین بین المللی در میان نباشد، کشورش به واردات نفت از ایران ادامه خواهد داد.

تیترا پارسی، بنیانگذار و مدیر شورای ملی ایرانیان در واشینگتن به تحلیل نقش آفرینی دیپلماتیک هند در این زمینه و چگونگی موضع گیری آمریکا برای پرهیز از تنش بیشتر با ایران پرداخته است. وی همچنین کتات دیپلماسی اوباما در مورد ایران را نیز به رشته تحریر درآورده است. آنچه در زیر می خوانید متن گفت و گویی است که با وی در روزنامه وال استریت ژورنال منتشر شده است.

هند حدود 80 درصد منابع نفتی مورد نیاز خود را وارد می کند و سالیانه 12 میلیارد دلار خرید نفتی از ایران دارد. بازدارندگی نظامی در مورد ایران تا چه اندازه برای بهای نفت مخرب است؟

ایالات متحده می کوشد تا تحریم ها را علیه ایران اعمال کند و ایرانیان در مقابل می خواهند به غرب ضربه بزنند. بنابراین یکی از راه های دامن زدن به روند افزایشی بهای نفت تشدید مباحث نظامی است که به طور خاص مشتریان نفتی ایران را از طریق بالا بردن بهای نفت تحت تاثیر قرار می دهد. از سوی دیگر آمریکا نیز به عنوان بزرگترین مصرف کننده انرژی در جهان از افزایش جهانی بهای نفت ضرر می کند.

آیا اوپک می تواند عربستان سعودی را به عنوان تامین کننده نیاز بازار در صورت کمبود منابع از سوی ایران معرفی کند؟

من کارشناس نفتی نیستم و در مورد ظرفیت تولید عربستان نگاهی کارشناسانه ندارم اما این واضح است که ظرفیت تولید عربستان هر چه باشد نمی تواند از شوک ناشی از فقدان منابع نفتی ایران و بالا رفتن بهای نفت جلوگیری کند.

باوجود بن بست ایران و اسرائیل، دهلی نو به روابط اقتصادی خود با جمهوری اسلامی ادامه می دهد. هند به دنبال سرمایه گذاری در ایران و دو زدن تحریم های نفتی غرب علیه جمهوری اسلامی از طریق پرداخت پول نفت با روپیه است. این تحرک ها از نقطه نظر آمریکا و اسرائیل که روابط تسلیحاتی گسترده با هند دارد، چگونه ارزیابی می شود؟

هم اسرائیل و هم آمریکا از اینکه هند کوشیده در طول این مدت روابط خود را با همه طرف ها حفظ کند، ناراضی هستند. از سوی دیگر اینکه آمریکا فشار بسیار زیادی را بر هند اعمال کند، روند دشواری است. من شنیده ام که اکنون آمریکا به هند خواهد گفت که روابط با ایران به عنوان یک یورش از نظر ایالات متحده ارزیابی می شود.

این چه پیامدی بر روابط هند و آمریکا دارد؟

سئوال اینجاست که آمریکا تا چه اندازه در این مورد پیش برود و ریسک درگیری با هند را بپذیرد. از سوی دیگر موضع هند نیز مهم است، اینکه آیا می خواهد با تضعیف موضع خود در آمریکا ، رابطه با بازار ایران را حفظ کند یا خیر. اما به عقیده من سیاستمداران هندی بر این گمانند که فشار غرب برای قرار دادن دهلی نو در موضع انتخاب بین ایران و غرب ناعادلانه است و تنها نمی خواهند در برابر این فشار کوتاه بیایند.

موضع هند از نظر اسرائیلی ها چگونه برآورد می شود؟

به نظر می رسد که اسرائیلی ها اهرم های محدودتری در این زمینه در اختیار داشته باشند. از سوی دیگر اسرائیلی ها ترجیح می دهند به جای اینکه فشار مستقیمی بر هند وارد کنند به آمریکا فشار بیاورند تا دهلی نو را برای فاصله گرفتن از ایران قانع کند.

مقامات هندی از اینکه ایران را به عنوان متهم انفجار 13 فوریه در دهلی نو اعلام کنند( انفجاری که منجر به زخمی شدن همسر یکی از کاردار ها در سفارت اسرائیل شد)، خودداری می کنند و این در حالی است که افرادی ایرانی و مرتبط با ایران در این زمینه مورد اتهام قرار دارند. آیا این موضوع پویایی گفت و گو های ایران و هند را تغییر دهد؟

در این مورد 2 موضوع وجود دارد که هند را به سوی دو مسیر متفاوت سوق می دهد. از سوی دیگر پلیس هند تصمیم گرفته است که با سند و مدرک به دنبال متهمان پرونده برود. اینکه ثابت شود ایران در مورد انفجار ها نقش داشته، موضوعی بسیار مهم برای هند است. آنهایی که به دنبال آسیب زدن به روابط تهران و دهلی نو هستند در صورت اثبات این موضوع اهرمی برای فشار به دست می آورند.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل اخیرا با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا ملاقات کرده و در این دیدار تاکید داشت که کشورش باید از حق تصمیم گیری در اموری که تهدید ملی به شمار می رود برخوردار باشد. اسرائیل اکنون چه گزینه هایی را دنبال می کند و گزینه نظامی تا چه اندازه واقع بینانه است؟

گزینه اصلی که اسرائیل امیدوار است محقق شود این است که ایالات متحده خود را به گزینه نظامی متعهد کند یا اینکه این اقدام را انجام دهد. تهدید اقدام نظامی را اسرائیل بارها مطرح کرده اما این تهدید چندان معتبری نیست چرا که در طول 10 سال گذشته اسرائیل همواره این تهدید را روی میز نگاهداشته است. با توجه به پیامد های منفی این اقدام، اینکه اسرائیل دست به حمله بزند بسیار نابخردانه است.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10