اوباما چگونه جلوی این مرد را می گیرد؟
خبرآنلاین: درست در روزهایی که رهبران بیش از 50 کشور جهان در سئول گرد هم آمده اند تا در خصوص امنیت هسته ای جهان در قالب نشستی با همین عنوان شرکت کنند، چند کیلومتر آن سوتر از آنها کره شمالی با برنامه پرتاب موشک های زمین به هوای خود انتظار روز موعود برای انجام عملیات را می کشد.
شاید ماجرای توانایی های موشکی کره شمالی اصلی ترین محور نشست امنیت هسته ای در سال 2012 نباشد اما رهبر پیونگ یانگ تمام تلاش خود را به خوبی به کار گرفت تا مهره فراموش شده این جمع نیز نباشد. اولین استراتژی کره ای ها برای به یاد آورده شدن نام خود در سئول اعلام خبر پرتاب ماهواره به مناسبت صدمین سالروز تولد کیم ایل سونگ بنیان گذار کره شمالی بود. ایالات متحده و کره شمالی در بیانیه ای که در روز 29 فوریه منتشر شد اعلام کردند که آماده فشار دادن دکمه بازسازی رابطه با کره شمالی هستند.اما پیونگ یانگ درست در زمانی که همسایگان این کشور و البته اعضای مذاکرات شش جانبه امیدوار به برون رفت از بحران در این پرونده بودند باز به رویه سال 2009 و تکرار تهدید آزمایش های موشکی خود روی آورد.
این بار درست در روزهایی خبر آزمایش موشکی کره شمالی به گوش می رسد که جهان به دنبال شناختن بیشتر و بهتر کیم جونگ اون رهبر جدید و جوان کره شمالی است که پس از فوت پدر در سال 2011 میلادی بر مسند قدرت نشست. آخرین پرتاب موشکی کره شمالی به فضا در سال 2009 میلادی بود که بیانیه شدید اللحن اعضای شورای امنیت در حد روسای جمهور را به دنبال داشت. در آن زمان هم کره شمالی با حق طبیعی خود خواندن آزمایش های موشکی اعلام کرد که آزمایش هسته ای را در ازای اعمال فشارهای بی مورد غرب به انجام خواهد رساند. یک ماه پس از این تاریخ هم این آزمایش انجام شد. امروز نیز کره شمالی پرتاب این ماهواره را حق طبیعی خود دانسته و همین مساله خشم غربی ها را برانگیخته است. برای امریکایی ها انجام این آزمایش موشکی به معنای عزم کره شمالی برای تکثیر تسلیحات در اختیار خود است. بر همین اساس بود که وزیر دفاع سابق امریکا رابرت گیتس در دسامبر 2011 ، افزایش توان موشکی کره شمالی را تهدیدی مستقیم برای ایالات متحده خواند.
مسیری که پیونگ یانگ امروز در پیش رو گرفته این کشور را در نوعی ابهام قرار داده است: حرکت هایی که وی برای مقتدر نشان دادن خود در عرصه بین المللی ناگزیر به انجام آنها است می تواند کشور را در معرض اعتراض های بین المللی قرار دهد. همزمان تسلیم شدن در برابر اراده بین المللی هم به باور دولتمردان کره شمالی به تضعیف جایگاه کیم جونگ اون در سطح داخلی منتهی خواهد شد.
در این میان یک راهکار پیش روی غربی ها وجود دارد. چه اتفاقی رخ خواهد داد اگر به حق کره شمالی برای آزمایش های آزاد ماهواره ای احترام بگذاریم ؟ اگر جامعه جهانی به کره شمالی پیشنهادی بدهد که حق پرتاب ماهواره را به این کشور داده اما این مجوز آزمایش موشکی را در برنگیرد، آیا در اینصورت مشکل حل خواهد شد؟ دولتمردان در امریکا باید تلفیقی از دیپلماسی و زور را در خصوص کیم جونگ اون به کار گیرند. چگونه می توان به کره شمالی راهکاری را ارائه داد که بر اساس آن بتواند همزمان آرامش خیال همسایگان از آزمایش موشکی خود را تامین کرده و هم اعتبار داخلی خود را حفظ کند. برای اعلام چنین پیشنهادی باید مراحل زیر را گذراند:
1. ایالات متحده باید طرف سومی را پیدا کرده که مشتاق به سرویس دادن به پیونگ یانگ و قرار دادن ماهواره این کشور در فضا باشد. این کشور باید یکی از کشورهای حاضر در مذاکرات شش جانبه باشد.
2. امریکا باید به آرامی مقدمات حمله بازدارنده به تاسیسات موشکی کره شمالی در صورت مهیا شدن برای پرتاب به فضا را فراهم سازد.
3. امریکا باید پیش از آزمایش ماهواره ای کره شمالی مقامات سازمان ملل را برای عملی کردن قطعنامه 1874 شورای امنیت در خصوص پیشگیری از آزمایش موشکی کره شمالی متقاعد کند. امریکا باید بتواند جامعه جهانی را متقاعد کند که حرکت های تحریک آمیز کره شمالی در 2010 نشان داد که استفاده محدود از زور الزاما در شبه جزیره کره منجر به جنگی تمام عیار نخواهد شد.
4. امریکا نماینده ویژه ای به پیونگ یانگ فرستاده و پیشنهاد انجام آزمایش توسط کشور ثانی را به گوش دولتمردان این کشور برساند. علاوه بر این لحن و منش این رابط باید به گونه ای به کشر میزبان بفهماند که واشنگتن به هر قیمتی جلوی این آزمایش را خواهد گرفت. علاوه بر این تکه های پازل باید به گونه ای کنار هم چیده شود که کیم جونگ اون این حرکت امریکا را در مسیر اعتبار بخشی بیشتر به جایگاه رهبر جدید کره شمالی در سطح بین المللی بداند.
5. ایالات متحده به کمک چین به کره شمالی بفهماند که جهان مخالفتی با قرار گرفتن ماهواره این کشور در فضا ندارد اما نگرانی اصلی همگان پرتاب موشک های کره شمالی است. پیونگ یانگ باید از هرگونه تکرار تاریخی پرتاب موشک که مطابق قطعنامه 1874 ممنوع است، حذر کند.
6. هر دو طرف از حرکت هایی که به تنش های بیشتر منتهی شود، خودداری کنند.
این حرکات می تواند کره شمالی را به آغوش بین المللی بازگردانده و رابطه این کشور با همسایگان را بهبود بخشد. اما سوال اینجاست که آیا اراده ای برای این حرکت وجود دارد؟
منبع: دیپلمات 26 مارس
شاید ماجرای توانایی های موشکی کره شمالی اصلی ترین محور نشست امنیت هسته ای در سال 2012 نباشد اما رهبر پیونگ یانگ تمام تلاش خود را به خوبی به کار گرفت تا مهره فراموش شده این جمع نیز نباشد. اولین استراتژی کره ای ها برای به یاد آورده شدن نام خود در سئول اعلام خبر پرتاب ماهواره به مناسبت صدمین سالروز تولد کیم ایل سونگ بنیان گذار کره شمالی بود. ایالات متحده و کره شمالی در بیانیه ای که در روز 29 فوریه منتشر شد اعلام کردند که آماده فشار دادن دکمه بازسازی رابطه با کره شمالی هستند.اما پیونگ یانگ درست در زمانی که همسایگان این کشور و البته اعضای مذاکرات شش جانبه امیدوار به برون رفت از بحران در این پرونده بودند باز به رویه سال 2009 و تکرار تهدید آزمایش های موشکی خود روی آورد.
این بار درست در روزهایی خبر آزمایش موشکی کره شمالی به گوش می رسد که جهان به دنبال شناختن بیشتر و بهتر کیم جونگ اون رهبر جدید و جوان کره شمالی است که پس از فوت پدر در سال 2011 میلادی بر مسند قدرت نشست. آخرین پرتاب موشکی کره شمالی به فضا در سال 2009 میلادی بود که بیانیه شدید اللحن اعضای شورای امنیت در حد روسای جمهور را به دنبال داشت. در آن زمان هم کره شمالی با حق طبیعی خود خواندن آزمایش های موشکی اعلام کرد که آزمایش هسته ای را در ازای اعمال فشارهای بی مورد غرب به انجام خواهد رساند. یک ماه پس از این تاریخ هم این آزمایش انجام شد. امروز نیز کره شمالی پرتاب این ماهواره را حق طبیعی خود دانسته و همین مساله خشم غربی ها را برانگیخته است. برای امریکایی ها انجام این آزمایش موشکی به معنای عزم کره شمالی برای تکثیر تسلیحات در اختیار خود است. بر همین اساس بود که وزیر دفاع سابق امریکا رابرت گیتس در دسامبر 2011 ، افزایش توان موشکی کره شمالی را تهدیدی مستقیم برای ایالات متحده خواند.
مسیری که پیونگ یانگ امروز در پیش رو گرفته این کشور را در نوعی ابهام قرار داده است: حرکت هایی که وی برای مقتدر نشان دادن خود در عرصه بین المللی ناگزیر به انجام آنها است می تواند کشور را در معرض اعتراض های بین المللی قرار دهد. همزمان تسلیم شدن در برابر اراده بین المللی هم به باور دولتمردان کره شمالی به تضعیف جایگاه کیم جونگ اون در سطح داخلی منتهی خواهد شد.
در این میان یک راهکار پیش روی غربی ها وجود دارد. چه اتفاقی رخ خواهد داد اگر به حق کره شمالی برای آزمایش های آزاد ماهواره ای احترام بگذاریم ؟ اگر جامعه جهانی به کره شمالی پیشنهادی بدهد که حق پرتاب ماهواره را به این کشور داده اما این مجوز آزمایش موشکی را در برنگیرد، آیا در اینصورت مشکل حل خواهد شد؟ دولتمردان در امریکا باید تلفیقی از دیپلماسی و زور را در خصوص کیم جونگ اون به کار گیرند. چگونه می توان به کره شمالی راهکاری را ارائه داد که بر اساس آن بتواند همزمان آرامش خیال همسایگان از آزمایش موشکی خود را تامین کرده و هم اعتبار داخلی خود را حفظ کند. برای اعلام چنین پیشنهادی باید مراحل زیر را گذراند:
1. ایالات متحده باید طرف سومی را پیدا کرده که مشتاق به سرویس دادن به پیونگ یانگ و قرار دادن ماهواره این کشور در فضا باشد. این کشور باید یکی از کشورهای حاضر در مذاکرات شش جانبه باشد.
2. امریکا باید به آرامی مقدمات حمله بازدارنده به تاسیسات موشکی کره شمالی در صورت مهیا شدن برای پرتاب به فضا را فراهم سازد.
3. امریکا باید پیش از آزمایش ماهواره ای کره شمالی مقامات سازمان ملل را برای عملی کردن قطعنامه 1874 شورای امنیت در خصوص پیشگیری از آزمایش موشکی کره شمالی متقاعد کند. امریکا باید بتواند جامعه جهانی را متقاعد کند که حرکت های تحریک آمیز کره شمالی در 2010 نشان داد که استفاده محدود از زور الزاما در شبه جزیره کره منجر به جنگی تمام عیار نخواهد شد.
4. امریکا نماینده ویژه ای به پیونگ یانگ فرستاده و پیشنهاد انجام آزمایش توسط کشور ثانی را به گوش دولتمردان این کشور برساند. علاوه بر این لحن و منش این رابط باید به گونه ای به کشر میزبان بفهماند که واشنگتن به هر قیمتی جلوی این آزمایش را خواهد گرفت. علاوه بر این تکه های پازل باید به گونه ای کنار هم چیده شود که کیم جونگ اون این حرکت امریکا را در مسیر اعتبار بخشی بیشتر به جایگاه رهبر جدید کره شمالی در سطح بین المللی بداند.
5. ایالات متحده به کمک چین به کره شمالی بفهماند که جهان مخالفتی با قرار گرفتن ماهواره این کشور در فضا ندارد اما نگرانی اصلی همگان پرتاب موشک های کره شمالی است. پیونگ یانگ باید از هرگونه تکرار تاریخی پرتاب موشک که مطابق قطعنامه 1874 ممنوع است، حذر کند.
6. هر دو طرف از حرکت هایی که به تنش های بیشتر منتهی شود، خودداری کنند.
این حرکات می تواند کره شمالی را به آغوش بین المللی بازگردانده و رابطه این کشور با همسایگان را بهبود بخشد. اما سوال اینجاست که آیا اراده ای برای این حرکت وجود دارد؟
منبع: دیپلمات 26 مارس
نظر شما :