شما نگران سوریه نباشید
خبرآنلاین: عربستان در سوریه چه سیاستی را دنبال می کند؟ چرا تجهیز مخالفان بشار اسد در کمال بی سلیقگی سیاسی و اشتباهات استراتژیک تبدیل به باری بر دوش خاندان سعود شده است؟ نشریه امریکایی فارین پالیسی در نوشتاری انتقادی به سیاست های ریاض در منطقه اشاره کرده و می نویسد: هفته گذشته بود که پادشاه عربستان ملک عبدالله در گفتگوی تلفنی با رئیس جمهوری روسیه دمیتری مدودف مراتب ناراحتی خود را از وتوی قطعنمه سوری توسط روسیه و چین در شورای امنیت ،اعلام کرد. ملک عبدالله در این گفتگوی تلفنی به مدودف خاطرنشان کرد که این پادشاهی هیچ گاه از مسئولیت اخلاقی خود در سوریه و آنچه که وی نقض حقوق بشر در این کشور خواند چشم پوشی نخواهد کرد.
نگاهی تاریخی به رابطه میان روسیه و عربستان سعودی نشان می دهد که آخرین باری که ریاض در برابر مسکو در منطقه ایستاد و البته سیاست های کرملین را غیرانسانی خواند، نسلی از شبه نظامیانی روی کار آمدند که افغانستان را تبدیل به بهشت تروریست کرده و سه ده ناامنی را برای جامعه بین المللی و منطقه به دنبال آوردند.
بر اساس گزارش هایی که حتی اپوزیسیون در سوریه هم تاکید می کنند ریاض در حال حاضر انواع تجهیزات نظامی و تسلیحات را از طریق متحدان سنی خود در لبنان و عراق به سوریه منتقل می کند تا همگان را علیه بشار اسد بسیج کند. ظاهرا با توجه به عدم به نتیجه رسیدن سیاست های غرب و اعراب در سوریه در چند هفته آینده بر میزان این کمک های تسلیحاتی افزوده هم خواهد شد. هفته گذشته در تونس و در جریان نشست کنفرانس دوستان سوریه بود که سعود الفیصل وزیر امور خارجه عربستان اعلام کرد که ارسال کمک های انسانی به سوریه کافی نیست و باید دست به تجهیز نظامی مخالفان بشار زد! پس از این اظهارات بود که یک رسانه دولتی در ریاض اعلام کرد که عربستان برای کمک به برقراری صلح و ثبات در سوریه به مخالفان بشار هرنوع کمکی خواهد کرد. روحانیون آل سعود هم حکم جهاد در سوریه را صادر کرده اند و از کسانی که منتظر دخالت نظامی غرب نشسته و دست روی دست گذاشته اند به شدت انتقاد می کنند!
در میان دیگر کشورهای عربی قطر هم بی شک کمک های تجهیزاتی به اپوزیسیون در سوریه می کند. بیست و هفتمین روز از ماه فوریه بود که نخست وزیر حامد بن جاسم آل ثانی در این خصوص به خبرنگاران گفت: ما باید هرگونه کمکی به اپوزیسیون در سوریه بکنیم و بی شک اعطای تجهیزات به مخالفان برای دفاع از خود مهم ترین این کمک ها است.
میزان و جنس کمک های دیگر کشورهای عربی سنی به اپوزیسیون در سوریه مشخص نیست اما آنچه که واضح و مبرهن است این است که اعراب برای مقابله با قدرت ایران شیعه عزم خود را برای بیرون راندن بشار اسد از دمشق جزم کرده اند. آل سعود در طول تاریخ با روس ها هم سابقه دوستی و مودت آنچنانی نداشته اند و سالها برای مبارزه با کمونیست در این کشور میلیارد ها دلار به کشورهایی مانند مصر، کره شمالی ، پاکستان، یمن و سودان پول داده اند. این خاندان همواره از حرکت های مخالف با اتحاد جماهیر شوروی در آنگولا، چاد،اریتره و سومالی حمایت کرده اند.
البته دستاورد سیاست های آنها تنها مخالفت با کمونیست نبود بلکه این خاندان مادر نسلی از افراطیون هستند که به نام اسلام بزرگترین مشکلات را برای امنیت منطقه و بین المللی ایجاد کردند. پس از دسامبر 1979 که اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان حمله کرد خاندان سعود جرقه شکل دادن این جریان افراط در این کشور آسیای میانه را زد. گرایشی بر مبنای اعتقادات وهابیون و البته مجهز شده با دلارهای سعودی و تجهیزات این خاندان. در این سالها روس ها با تلفات بسیار وادار به ترک افغانستان شدند و دولت مرکزی در کابل هم عملا قدرت خود را از دست داد.
زمانه تغییر کرده و دیگر در روسیه از کمونیست خبری نیست که هدف آل سعود باشد. روسیه جدید حکومتی ایدئولوژیک نیست و منافع معیار مانورهایش در منطقه است. با اینهمه روس ها به تماشای پوتین سربازان غربی بر روی خاک کشورهای خاورمیانه و آسیا حساسیت دارند. روس ها یک استراتژی را دنبال می کنند: فروش اسلحه های تولیدی و افزایش نفوذ خود بر منطقه. شاید این سیاست مورد نقد بسیاری از تحلیل گران غربی باشد اما مگر پس از پایان جنگ سرد تا به همین امروز امریکا تبدیل به بزرگ ترین فروشنده تسلیحات به دوستان خود در منطقه نشده است؟
آمریکایی ها ظاهرا نگران انتقال این تجهیزات هستند و هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و مافوقش باراک اوباما نسبت به دسترسی شبه نظامیان القاعده به این تسلیحات هشدار می دهند اما خاندان سعود اختیار خود را از دست داده است. در شرایطی که غرب فکری برای این استراتژی اشتباه نکند آل سعود هزینه ای سنگین و تکراری را این بار نه در افغانستان که در سوریه به غربی ها و امریکا تحمیل خواهد کرد.
نگاهی تاریخی به رابطه میان روسیه و عربستان سعودی نشان می دهد که آخرین باری که ریاض در برابر مسکو در منطقه ایستاد و البته سیاست های کرملین را غیرانسانی خواند، نسلی از شبه نظامیانی روی کار آمدند که افغانستان را تبدیل به بهشت تروریست کرده و سه ده ناامنی را برای جامعه بین المللی و منطقه به دنبال آوردند.
بر اساس گزارش هایی که حتی اپوزیسیون در سوریه هم تاکید می کنند ریاض در حال حاضر انواع تجهیزات نظامی و تسلیحات را از طریق متحدان سنی خود در لبنان و عراق به سوریه منتقل می کند تا همگان را علیه بشار اسد بسیج کند. ظاهرا با توجه به عدم به نتیجه رسیدن سیاست های غرب و اعراب در سوریه در چند هفته آینده بر میزان این کمک های تسلیحاتی افزوده هم خواهد شد. هفته گذشته در تونس و در جریان نشست کنفرانس دوستان سوریه بود که سعود الفیصل وزیر امور خارجه عربستان اعلام کرد که ارسال کمک های انسانی به سوریه کافی نیست و باید دست به تجهیز نظامی مخالفان بشار زد! پس از این اظهارات بود که یک رسانه دولتی در ریاض اعلام کرد که عربستان برای کمک به برقراری صلح و ثبات در سوریه به مخالفان بشار هرنوع کمکی خواهد کرد. روحانیون آل سعود هم حکم جهاد در سوریه را صادر کرده اند و از کسانی که منتظر دخالت نظامی غرب نشسته و دست روی دست گذاشته اند به شدت انتقاد می کنند!
در میان دیگر کشورهای عربی قطر هم بی شک کمک های تجهیزاتی به اپوزیسیون در سوریه می کند. بیست و هفتمین روز از ماه فوریه بود که نخست وزیر حامد بن جاسم آل ثانی در این خصوص به خبرنگاران گفت: ما باید هرگونه کمکی به اپوزیسیون در سوریه بکنیم و بی شک اعطای تجهیزات به مخالفان برای دفاع از خود مهم ترین این کمک ها است.
میزان و جنس کمک های دیگر کشورهای عربی سنی به اپوزیسیون در سوریه مشخص نیست اما آنچه که واضح و مبرهن است این است که اعراب برای مقابله با قدرت ایران شیعه عزم خود را برای بیرون راندن بشار اسد از دمشق جزم کرده اند. آل سعود در طول تاریخ با روس ها هم سابقه دوستی و مودت آنچنانی نداشته اند و سالها برای مبارزه با کمونیست در این کشور میلیارد ها دلار به کشورهایی مانند مصر، کره شمالی ، پاکستان، یمن و سودان پول داده اند. این خاندان همواره از حرکت های مخالف با اتحاد جماهیر شوروی در آنگولا، چاد،اریتره و سومالی حمایت کرده اند.
البته دستاورد سیاست های آنها تنها مخالفت با کمونیست نبود بلکه این خاندان مادر نسلی از افراطیون هستند که به نام اسلام بزرگترین مشکلات را برای امنیت منطقه و بین المللی ایجاد کردند. پس از دسامبر 1979 که اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان حمله کرد خاندان سعود جرقه شکل دادن این جریان افراط در این کشور آسیای میانه را زد. گرایشی بر مبنای اعتقادات وهابیون و البته مجهز شده با دلارهای سعودی و تجهیزات این خاندان. در این سالها روس ها با تلفات بسیار وادار به ترک افغانستان شدند و دولت مرکزی در کابل هم عملا قدرت خود را از دست داد.
زمانه تغییر کرده و دیگر در روسیه از کمونیست خبری نیست که هدف آل سعود باشد. روسیه جدید حکومتی ایدئولوژیک نیست و منافع معیار مانورهایش در منطقه است. با اینهمه روس ها به تماشای پوتین سربازان غربی بر روی خاک کشورهای خاورمیانه و آسیا حساسیت دارند. روس ها یک استراتژی را دنبال می کنند: فروش اسلحه های تولیدی و افزایش نفوذ خود بر منطقه. شاید این سیاست مورد نقد بسیاری از تحلیل گران غربی باشد اما مگر پس از پایان جنگ سرد تا به همین امروز امریکا تبدیل به بزرگ ترین فروشنده تسلیحات به دوستان خود در منطقه نشده است؟
آمریکایی ها ظاهرا نگران انتقال این تجهیزات هستند و هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و مافوقش باراک اوباما نسبت به دسترسی شبه نظامیان القاعده به این تسلیحات هشدار می دهند اما خاندان سعود اختیار خود را از دست داده است. در شرایطی که غرب فکری برای این استراتژی اشتباه نکند آل سعود هزینه ای سنگین و تکراری را این بار نه در افغانستان که در سوریه به غربی ها و امریکا تحمیل خواهد کرد.
نظر شما :