شاخه زیتون احمدی نژاد را بگیرید

در این میان روزنامه نیویورک تایمز در مقاله ای کوتاه به احتمال یافتن راهی برای پایان دادن به این بن بست اشاره کرده و می‌نویسد: راکتور تحقیقاتی تهران می‌تواند نقش کلیدی را در بازگشت غرب و این کشور بر سر میز مذاکرات بازی کند. ذخیره اورانیوم بیست درصدی ایرانی‌ها کاهش چشمگیری یافته و ایران هم به ادامه کار این راکتور نیاز مبرم دارد. این کمبود در اورانیوم می‌تواند ایرانی‌ها را برای بازگشت به پای میز مذاکرات منعطف تر از پیش کند.

محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران اخیرا در پیشنهادی اعلام کرده بود که تهران حاضر به معلق نگاه داشتن برخی برنامه‌های خود برای تولید اورانیوم است البته به این شرط که واشنگتن هم سوخت مورد نیاز راکتورهای ایران را تامین کند. نیویورک تایمز در ادامه می‌نویسد: این پیشنهاد را هم می‌توان به شاخه زیتون تشبیه کرد و هم به عمل از روی ناچاری. با این همه ایران با این پیشنهاد فرصت طلایی را در اختیار واشنگتن و متحدانش قرار داده است.

محمود احمدی نژاد در هیاهوی تبلیغاتی غرب در خصوص سفر وی به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی ‌سازمان ملل پیشنهادی را مطرح کرد که مورد توجه قرار نگرفت: اگر ایالات متحده و اروپا اورانیوم بیست درصد غنی سازی شده را در اختیار ما قرار دهند ما تولید را متوقف خواهیم کرد.

این خبرنگار واشنگتن پست بود که برای نخستین بار این پیشنهاد را مطرح کرد و البته پس از این روزنامه هم نیویورک تایمز قرار داشت. رئیس جمهوری ایران در ادامه سخنان خود تاکید کرد که این پیشنهاد اورانیوم سه و نیم درصد را شامل نخواهد شد.

این اورانیوم در حال حاضر در بوشهر هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته بسیاری از تحلیل‌گران مسائل ایران چندان به این پیشنهاد وقعی ننهادند و یا متوجه اهمیت آن نشدند. اورانیوم بیست درصد غنی سازی شده در راکتورهای تحقیقاتی ایران برای تولید ایزوتوپ پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد و البته از آنجا که خط تفکیک میان اورانیوم سه و نیم و نود درصد است بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. هر اندازه ذخیره اورانیوم بیست درصدی ایران بیشتر باشد دست این کشور در احیای آن و رساندنش به نود درصد بازتر خواهد بود. اورانیوم نود درصد هم در قاموس معاهدات آژانس بین المللی انرژی هسته ای هیچ مورد استفاده ای ندارد جز تولید بمب هسته ای. محمود احمدی نژاد با این پیشنهاد به نوعی تلاش کرد تا از نگرانی غرب نسبت به برنامه هسته ای ایران بکاهد.

ایران به عنوان عضو آژانس که معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای را هم امضا کرده حق غنی سازی اورانیوم تا بیست درصد را دارد. با اینهمه به دلیل برخی شک و شبهات که غربی‌ها در خصوص برنامه هسته ای ایران مطرح کرده اند آژانس این حق را هم در حال حاضر برای ایران قائل نیست. مساله ای که مراتب اعتراض ایران را در این سالها به دنبال داشته است . از سال 2006 تاکنون ایران شش قطعنامه را به واسطه برنامه هسته ای خود متحمل شده است . در تمامی‌این قطعنامه‌ها بر لزوم متوقف شدن غنی سازی اورانیوم توسط ایران تاکید شده است . با وجود تمام این تحریم‌ها برنامه هسته ای ایران همچنان سیر رو به جلوی خود را طی می‌کند. همین امسال بود که تهران برنامه خود را برای سه برابر کردن تولید اورانیوم بیست درصد علنی کرد و برنامه انتقال تاسیسات هسته ای خود به زیر زمین برای حفاظت را آغاز کرد. با وجود تمام این پیشرفت‌ها ایران هنوز هم توانایی تولید میل‌های سوخت مورد استفاده در راکتورها را ندارد.

این روزنامه آمریکایی در ادامه می‌نویسد: ایران اکنون با کاهش در ذخیره اورانیوم بیست درصد روبه رو شده است . امریکایی‌ها پیش از انقلاب اسلامی‌سوخت مورد نیاز راکتور‌های تحقیقاتی ایران را در اختیارش قرار می‌دادند اما پس از انقلاب این رابطه تا حدی متشنج و سپس قطع شد که این معامله هم به خودی خود بر هم خورد. در سال 1992 این آرژانتین بود که 116 کیلوگرم اورانیوم را در اختیار تهران قرار داد. این میزان تا همین اواخر هم برای برنامه هسته ای ایران کفایت کرده بود. ایران در حال حاضر بیش از 70 کیلوگرم اورانیوم بیست درصد غنی سازی شده در اختیار دارد. برای تولید بمب هسته ای به حداقل 130 کیلوگرم اورانیوم غنی سازی شده نیاز است که رقم ذخیره اورانیوم ایران هنوز به این میزان نرسیده است . البته غربی‌ها نگران پتانسیل ایران برای تولید سریع اورانیوم هستند.

البته برخی هم با بدبینی ادعا می‌کنند که رئیس جمهوری ایران تنها سخنانی زیبا ایراد کرده و هدفی از تعقیب آن در آینده نداشته است . البته رئیس جمهوری ایران این بار چندین بار این پیشنهاد خود را تکرار کرد به گونه ای که به نظر می‌رسد این موضع نظام در قبال برنامه هسته ای است و نه تنها نظر شخصی وی.

نویسنده این مطلب در نهایت به غرب و کاخ سفید نشین‌ها پیشنهاد می‌دهد که سخنان رئیس جمهوری ایران را به شاخه زیتون تعبیر کنند و از این فرصت استفاده کنند. انتقال 50 کیلوگرم سوخت به ایران در این بازه زمانی می‌تواند چراغ سبز نشان دادن به تهران باشد. تجربه‌های مذاکره با ایران نشان داده که پیش شرط گذاشتن برای تهران تنها نتیجه معکوس دارد و لاغیر. البته منتقدان این جمله هم ادعا می‌کنند که اهدای سوخت بدون قید و شرط به تهران این کشور را در ادامه برنامه هسته ای مصمم تر می‌کند.