جشن تولد کوزوو
روز گذشته با اعلام استقلال کوزوو، هاشم تاچی، نخست وزیر کوزوو اعلام کرد که روز موعود فرا رسیده است. از امروز کوزوو کشوری است سربلند، مستقل و آراد. در پی این اعلام استقلال هزاران نفر از شهروندان پریستینا به خیابان ها ریختند و این پیروزی را جشن گرفتند.
زمانیکه در سال 1991 اسلوانی اعلام استقلال کرد، بلگراد تانک های خود را عازم این کشور تازه استقلال یافته کرد. زمانیکه کرواسی و بوسنی اعلام استقلال کردند، صرب ها جنگی را آغاز کردند که بیش از 250 هزار کشته برجا گذاشت. بنابراین توسل به زور توسط صرب ها در پاسخ به اعلام استقلال کوزوو بخشی از برنامه منطقه بالکان به حساب می آید.
کشور تازه متولد شده کوزوو به دور از خطرها نخواهد بود. بخصوص که صربستان و روسیه برای بیمار شدن کوزوو دعا می کنند. اما حضور نیروهای ناتو و پیش بینی به رسمیت شناختن سریع این کشور توسط آمریکا و قدرت های اصلی در اروپا می تواند اوضاع را کمی آرام تر کند و به درگیریهای منطقه بالکان پایان دهد. افزایش کشورهای کوچک پس از فروپاشی کمونیسم موجب شده است تا اروپا به قاره ای با ثبات تر و دموکرات تر تبدیل شود. هرچند برخی از کشورها با استقلال کوزوو مخالفت کرده اند اما، کوزوو هیچ تفاوتی با سایر بخش های یوگوسلاوی سابق که پس از سال 1991 اعلام استقلال کرده اند ندارد.
رهبران کوزوو اعلام کرده اند که قصد عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو را دارند، ورود کوزوو به اتحادیه اروپا و ناتو درهای تجارت آزاد را به سوی این کشور تازه استقلال یافته باز خواهد کرد و کوزوو را وارد سیستم امنیتی اروپا می کند. این حرکت موجب می شود تا آلبانیایی تبارهای کوزوو نیز بدانند که هر اقدام آنها علیه صرب های این منطقه توسط ناظران اروپایی قضاوت خواهد شد. رهبران کوزوو اعلام کرده اند که هیچگونه تبعیضی برای صرب های این منطقه قائل نخواهند شد. ناظران بین المللی نیز می توانند به روند اجرایی شدن برنامه های این کشور تازه استقلال یافته کمک کنند.
روسیه با اعلام نشست اضطراری در شورای امنیت سازمان ملل خواهات جلوگیری از اعلام استقلال یکطرفه کوزوو شده بود و اعلام کرد که به شدت نگران وضعیت صرب های منطقه کوزوو است.
مذاکرات 15 عضور شورای امنیت ملی در پشت درهای بسته انجام شد. این مذاکرات در حالی برگزار شد که همچنان روسیه به عنوان هم پیمان صربستان با استقلال کوزوو مخالفت کرد و آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا از استقلال کوزوو حمایت کردند. چین که با دولت میلوسویچ روابط خوبی داشت و در شورای امنیت سازمان ملل دارای حق وتو است امروز 18 فوریه خواهان حل مشکلات این منطقه از راه مذاکره شد.
همچنین بن کی مون، دبیر کل سازمان ملل خطاب به رییس جمهور صربستان اعلام کرد که اعلام استقلال یکجانبه از طرف کوزوو بار حقوقی ندارد. بن کی مون همچنین از دوطرف خواست تا از هرگونه حرکتی که موجب بر هم زدن صلح و آرامش در منطقه شود و امنیت کوزوو و منطقه را به خطر بی اندازد اجتناب کنند. بیش از 100 هزار نفر صرب در کوزوو زندگی می کنند که حدود 10 تا 20 درصد جمعیت کوزوو را تشکیل می دهند.
روز گذشته با اعلام استقلال کوزوو، هاشم تاچی، نخست وزیر کوزوو اعلام کرد که روز موعود فرا رسیده است. از امروز کوزوو کشوری است سربلند، مستقل و آراد. در پی این اعلام استقلال هزاران نفر از شهروندان پریستینا به خیابان ها ریختند و این پیروزی را جشن گرفتند. اما صرب های منطقه معتقدند که استقلال کوزوو به نفع آنها نخواهد بود و حتی شنیده می شود که صرب ها خواهان ترک کوزوو به طور دسته جمعی هستند.
صربستان اعلام کرده است که با خشونت با استقلال کوزوو برخورد نخواهد کرد اما نخست وزیر صربستان گفت که در هیچ شرایطی کوزوو را به رسمیت نخواهد شناخت. وی در سخنرانی روز گذشته خود گفت که هر چیزی که ماامروز نتوانیم آن را به دست آوریم در آینده نسل جدید صرب ها آن را از آن خود خواهند کرد.
منطقه کوزوو از سال 1999 تحت مدیریت سازمان ملل قرار داشت. وسلی کلارک، ژنرال سابق ارتش آمریکا که در درگیریهای سال 1999 رهبری ناتو را بر عهده داشت معتقد است که هیچ راه دیگری به جزء اعلام استقلال از طرف کوزوو وجود نداشت . وی با هشدار به جامعه بین المللی از آنها خواست تا با صرب ها همکاری بیشتری کنند و برای درک موقعیت جدیدشان به آنها کمک کنند.
اتحادیه اروپا روز شنبه 16 فوریه با اعزام 2 هزار نیروی پلیس امنیتی به کوزوو برای برقراری امنیت این منطقه موافقت کرد. این نیروها که قرار است جایگزین نیروهای سازمان ملل در منطقه شوند 6 ماه در کوزوو خواهند ماند.
پیش بینی می شود که برخی از کشورهای اروپایی به سرعت استقلال کوزوو را به رسمیت بشناسند. از میان این کشورها می توان به فرانسه، آلمان و بریتانیا اشاره کرد که از استقلال کوزوو حمایت می کردند.
قبرس، یونان، رونانی و اسپانیا که خود درگیریهای قومی و منطقه ای را در خاک خود تجربه می کنند با استقلال کوزوو مخالفت کرده اند و نگران گسترش موج استقلال خواهی تا کشور خودشان هستند.
این درحالی است که بلغارستان و اسلواکی نیز اعلام کرده اند که به سرعت کوزوو را به رسمیت نخواهند شناخت. همچنین وزیر امور خارجه سوئد اعلام کرد که امیدوار است که 27 عضو اتحادیه اروپا بتوانند به یک اجماع کلی در زمینه استقلال کوزوو برسند.
اکنون با اعلام استقلال یکجانبه از کوزوو آیا جهان با یک روند دو قطبی دیگر رو به رو خواهد شد؟ یا طرفین صرف نظر از تهدیدهای گذشته شرایط جدید را می پذیرند؟
نظر شما :