ملاعمر کجاست؟
یک ماه از انتشار خبر تائید نشده ' قتل ملاعمر سرکرده طالبان' توسط برخی رسانه های افغانستان نمی گذرد که یک نماینده مجلس این کشور اعلام کرد: ' ملاعمر در خانه من در مهمانی به سر می برد'.
به گزارش ایرنا، ' هما سلطانی' نماینده مردم استان 'غزنی' در پارلمان افغانستان از دولت انتقاد کرد و گفت که هیچ توجهی به گفته هایش درباره گفت و گو با ملاعمر نشده است.
این نماینده دیروز در نشست علنی مجلس اظهار داشت: 'ملاعمر همین لحظه در افغانستان و مهمان ماست، پیام او نیز آمادگی برای مذاکره و صلح است'.
وی بر ادعای خود تاکید کرد و افزود که درصورت صحت نداشتن سخنانش آماده هرگونه مجازات است.
برخی اعضای پارلمان افغانستان پیشنهاد کردند هیاتی مشخص برای بررسی ادعای این نماینده به محل مورد نظر سفر کند و زمینه گفت و گو و مذاکره برای صلح با سرکرده طالبان را فراهم سازند.
شبکه تلویزیونی 'طلوع نیوز' افغانستان روز دوم خردادماه امسال از قول یک منبع اطلاعاتی موثق اعلام کرد که 'ملامحمد عمر سرکرده طالبان در پاکستان کشته شده است'.
در خبر این رسانه که به طور رسمی تایید نشد ، آمده بود: سرکرده طالبان درحالی که در پاکستان درحال انتقال از کویته به مکانی دیگر بود، کشته شده است.
گرچه مقام های رسمی افغان این خبر را نه تائید و نه تکذیب کردند، برخی رسانه های خارجی احتمال دادند که ' ملاعمر کشته شده اما خبر آن انتشار نیافته است'.
این خبر که چند روز پس از اعلام خبر مرگ ' اسامه بن لادن' سرکرده القاعده منتشر می شد و می رفت که به یک بمب خبری دیگری تبدیل شود، با واکنش محتاطانه مقام های امنیتی افغان و نیز تکذیب گروه طالبان همراه شد.
' ذبیح الله مجاهد' که به عنوان یکی از سخنگویان طالبان شناخته می شود همان زمان در تماس با رسانه های افغانستان اظهار داشت: ملاعمر کشته نشده بلکه در افغانستان است و در سلامت کامل به سر می برد.
در ادامه این واکنش، سخنگوی اداره امنیت ملی افغانستان در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: ما تایید می کنیم که ملاعمر پس از انتقال از کویته به وزیرستان شمالی پاکستان ناپدید شده اما نمی توانیم هنوز خبر کشته شدن او را تایید کنیم.
12اردیبهشت ماه امسال بود که آمریکا مدعی شد بن لادن را در نزدیکی اسلام آباد کشته است.
نکته قابل تامل اینکه نیروهای خارجی مستقر در افغانستان برخورد منفعلانه ای در زمینه خبر کشته شدن ملاعمر داشتند.
آمریکا 10 سال پیش به بهانه نابودی القاعده و طالبان به منطقه لشکرکشی کرد و کشتن بن لادن، فردی که با همکاری واشنگتن و دستگاه وهابیت عربستان شکل گرفته بود موقعیت مناسبی برای کاخ سفید ایجاد کرد تا با شعار نابودی تروریسم و تحقق امنیت برای افغان ها به افغانستان بیاید.
حال پس از گذشت 10 سال که خبر کشتن بن لادن با اهداف سیاسی برای پیروزی در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا اعلام شده، معلوم نیست سرنوشت سرکرده طالبان در چه موقعیتی قرار می گیرد.
باوجود آنکه طی اواخر سال گذشته خورشیدی آمریکا بارها اعلام کرد طالبان را شکست داده و عقب رانده، این گروه اینک بر حملات خود بشدت افزوده به طوری که رئیس جمهوری افغانستان از احتمال ' همدست بودن طالبان با خارجی ها' سخن می گوید.
' حامد کرزی' هفته گذشته پس از انجام مرحله نخست انتقال مسئولیت های امنیتی به افغان ها، ضمن موفقیت آمیز خواندن این روند، گفت: طالبان همواره خارجی ها را بهانه حملات خشونت بار خود اعلام می کردند، حال که مسئولیت ها انتقال یافته اگر حملات این گروه افزایش یابد، معلوم می شود طالبان با ناتو و خارجی ها همدست هستند.
قدرت گرفتن طالبان درحالی که 10سال از حضور نظامیان خارجی که آمده بودند تا این گروه را نابود کنند، بسیار تامل برانگیز است به ویژه در شرایطی که رسانه های غربی از تماس مستقیم آمریکا با طالبان برای صلح خبر داده اند.
کارشناسان می گویند: آمریکا طی یک دهه هر سال صدها میلیارد دلار در افغانستان هزینه نکرده تا برای افغان ها امنیت بیاورد یا طالبان که خود در ایجاد آن دست دارد را نابود کند؛ اهداف آمریکا منفعت طلبانه، غارت منابع منطقه و تسلط بر دیگر کشورهاست.
یک کارشناس امور سیاسی افغان در گفت و گو با ایرنا گفت: کمک های سیاسی و اقتصادی و حمایت های آمریکا از رهبران طالبان نمونه بارز اقدام های کاخ سفید درهموارسازی برای حضور درازمدت در افغانستان است.
' بشیر بیژن' افزود: اعتقاد راسخ داریم که آمریکا، انگلیس و برخی دیگر کشورها با طالبان در تماس هستند و آنان را کمک های مالی و سیاسی و تسلیحاتی می کنند.
وی منفعت طلبی های درازمدت آمریکا در کشور افغانستان که موقعیتی راهبردی دارد را اهداف کلی واشنگتن خواند.
' وحید مژده' دیگر کارشناس امور سیاسی افغانستان نیز با اشاره به منافع اقتصادی آمریکا از توسعه سیاست های جنگ طلبانه اش در جهان، گفت: آمریکا وقتی جنگ در افغانستان یا هرنقطه دیگر جهان به راه می اندازد، به غیر از اهداف راهبردی خود، منافع اقتصادی اش را نیز دنبال می کند.
وی با بیان اینکه ' جنگ برای سیاستمداران آمریکایی به مثابه تجارت است'، ادامه داد: سرمایه داران آمریکا خواه از جمهوری خواهان یا دمکرات ها در آمریکا هرکدام از جنگ بهره می برند و اهداف درازمدت اقتصادی از آن دنبال می کنند.
حال در شرایطی که طالبان به عنوان مهره اصلی ایفای نقش آمریکا برای پیاده سازی برنامه هایش در افغانستان پس از 10 سال در وضعیت خاصی قرار گرفته و ناامنی ها نیز بشدت در این کشور افزایش یافته، بحث بر سر مکان ملاعمر سرکرده این گروه و آتیه مذاکره با این افراد در صدر خبرهای جهان قرار دارد.
برخی کارشناسان می گویند: آمریکا می خواهد به زعم خود با جنگ زرگری و نشان دادن صحنه هایی از مذاکره با طالبان و صلح، ضمن سهیم کردن طالبان در قدرت، زمینه خروج سرافرازانه و پیروزمندانه سربازانش در افغانستان را فراهم سازد.
اینک حدود 150هزار سرباز خارجی در افغانستان مستقرند که حدودیکصدهزارتن آنان آمریکایی هستند.
روند صلح با طالبان درصورتی که به توقف ناامنی ها بیانجامد مورد تاکید دولت افغانستان نیز قرار دارد و اگرچه برخی کشورهای منطقه نیز صلح با طالبان، خروج آمریکا و استفاده از ظرفیت های منطقه ای را راهکار اصلی حل بحران افغان ها می دانند، اما معلوم نیست آمریکا بواقع چه خوابی برای آتیه افغانستان، طالبان و افغان ها دیده است؟
طرح موضوع پایگاهها دائمی و حضور همیشگی آمریکا در افغانستان در شرایطی که طالبان همواره بر خروج نیروهای بیگانه تاکید داشته؛ همچنین پیگیری روند مذاکره توسط کاخ سفید در این شرایط، نشان دهنده برنامه های مرموزانه واشنگتن در منطقه گمانه زنی می شود که باید منتظر ماند و پیامدهای آن را دید.
به گزارش ایرنا، ' هما سلطانی' نماینده مردم استان 'غزنی' در پارلمان افغانستان از دولت انتقاد کرد و گفت که هیچ توجهی به گفته هایش درباره گفت و گو با ملاعمر نشده است.
این نماینده دیروز در نشست علنی مجلس اظهار داشت: 'ملاعمر همین لحظه در افغانستان و مهمان ماست، پیام او نیز آمادگی برای مذاکره و صلح است'.
وی بر ادعای خود تاکید کرد و افزود که درصورت صحت نداشتن سخنانش آماده هرگونه مجازات است.
برخی اعضای پارلمان افغانستان پیشنهاد کردند هیاتی مشخص برای بررسی ادعای این نماینده به محل مورد نظر سفر کند و زمینه گفت و گو و مذاکره برای صلح با سرکرده طالبان را فراهم سازند.
شبکه تلویزیونی 'طلوع نیوز' افغانستان روز دوم خردادماه امسال از قول یک منبع اطلاعاتی موثق اعلام کرد که 'ملامحمد عمر سرکرده طالبان در پاکستان کشته شده است'.
در خبر این رسانه که به طور رسمی تایید نشد ، آمده بود: سرکرده طالبان درحالی که در پاکستان درحال انتقال از کویته به مکانی دیگر بود، کشته شده است.
گرچه مقام های رسمی افغان این خبر را نه تائید و نه تکذیب کردند، برخی رسانه های خارجی احتمال دادند که ' ملاعمر کشته شده اما خبر آن انتشار نیافته است'.
این خبر که چند روز پس از اعلام خبر مرگ ' اسامه بن لادن' سرکرده القاعده منتشر می شد و می رفت که به یک بمب خبری دیگری تبدیل شود، با واکنش محتاطانه مقام های امنیتی افغان و نیز تکذیب گروه طالبان همراه شد.
' ذبیح الله مجاهد' که به عنوان یکی از سخنگویان طالبان شناخته می شود همان زمان در تماس با رسانه های افغانستان اظهار داشت: ملاعمر کشته نشده بلکه در افغانستان است و در سلامت کامل به سر می برد.
در ادامه این واکنش، سخنگوی اداره امنیت ملی افغانستان در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: ما تایید می کنیم که ملاعمر پس از انتقال از کویته به وزیرستان شمالی پاکستان ناپدید شده اما نمی توانیم هنوز خبر کشته شدن او را تایید کنیم.
12اردیبهشت ماه امسال بود که آمریکا مدعی شد بن لادن را در نزدیکی اسلام آباد کشته است.
نکته قابل تامل اینکه نیروهای خارجی مستقر در افغانستان برخورد منفعلانه ای در زمینه خبر کشته شدن ملاعمر داشتند.
آمریکا 10 سال پیش به بهانه نابودی القاعده و طالبان به منطقه لشکرکشی کرد و کشتن بن لادن، فردی که با همکاری واشنگتن و دستگاه وهابیت عربستان شکل گرفته بود موقعیت مناسبی برای کاخ سفید ایجاد کرد تا با شعار نابودی تروریسم و تحقق امنیت برای افغان ها به افغانستان بیاید.
حال پس از گذشت 10 سال که خبر کشتن بن لادن با اهداف سیاسی برای پیروزی در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا اعلام شده، معلوم نیست سرنوشت سرکرده طالبان در چه موقعیتی قرار می گیرد.
باوجود آنکه طی اواخر سال گذشته خورشیدی آمریکا بارها اعلام کرد طالبان را شکست داده و عقب رانده، این گروه اینک بر حملات خود بشدت افزوده به طوری که رئیس جمهوری افغانستان از احتمال ' همدست بودن طالبان با خارجی ها' سخن می گوید.
' حامد کرزی' هفته گذشته پس از انجام مرحله نخست انتقال مسئولیت های امنیتی به افغان ها، ضمن موفقیت آمیز خواندن این روند، گفت: طالبان همواره خارجی ها را بهانه حملات خشونت بار خود اعلام می کردند، حال که مسئولیت ها انتقال یافته اگر حملات این گروه افزایش یابد، معلوم می شود طالبان با ناتو و خارجی ها همدست هستند.
قدرت گرفتن طالبان درحالی که 10سال از حضور نظامیان خارجی که آمده بودند تا این گروه را نابود کنند، بسیار تامل برانگیز است به ویژه در شرایطی که رسانه های غربی از تماس مستقیم آمریکا با طالبان برای صلح خبر داده اند.
کارشناسان می گویند: آمریکا طی یک دهه هر سال صدها میلیارد دلار در افغانستان هزینه نکرده تا برای افغان ها امنیت بیاورد یا طالبان که خود در ایجاد آن دست دارد را نابود کند؛ اهداف آمریکا منفعت طلبانه، غارت منابع منطقه و تسلط بر دیگر کشورهاست.
یک کارشناس امور سیاسی افغان در گفت و گو با ایرنا گفت: کمک های سیاسی و اقتصادی و حمایت های آمریکا از رهبران طالبان نمونه بارز اقدام های کاخ سفید درهموارسازی برای حضور درازمدت در افغانستان است.
' بشیر بیژن' افزود: اعتقاد راسخ داریم که آمریکا، انگلیس و برخی دیگر کشورها با طالبان در تماس هستند و آنان را کمک های مالی و سیاسی و تسلیحاتی می کنند.
وی منفعت طلبی های درازمدت آمریکا در کشور افغانستان که موقعیتی راهبردی دارد را اهداف کلی واشنگتن خواند.
' وحید مژده' دیگر کارشناس امور سیاسی افغانستان نیز با اشاره به منافع اقتصادی آمریکا از توسعه سیاست های جنگ طلبانه اش در جهان، گفت: آمریکا وقتی جنگ در افغانستان یا هرنقطه دیگر جهان به راه می اندازد، به غیر از اهداف راهبردی خود، منافع اقتصادی اش را نیز دنبال می کند.
وی با بیان اینکه ' جنگ برای سیاستمداران آمریکایی به مثابه تجارت است'، ادامه داد: سرمایه داران آمریکا خواه از جمهوری خواهان یا دمکرات ها در آمریکا هرکدام از جنگ بهره می برند و اهداف درازمدت اقتصادی از آن دنبال می کنند.
حال در شرایطی که طالبان به عنوان مهره اصلی ایفای نقش آمریکا برای پیاده سازی برنامه هایش در افغانستان پس از 10 سال در وضعیت خاصی قرار گرفته و ناامنی ها نیز بشدت در این کشور افزایش یافته، بحث بر سر مکان ملاعمر سرکرده این گروه و آتیه مذاکره با این افراد در صدر خبرهای جهان قرار دارد.
برخی کارشناسان می گویند: آمریکا می خواهد به زعم خود با جنگ زرگری و نشان دادن صحنه هایی از مذاکره با طالبان و صلح، ضمن سهیم کردن طالبان در قدرت، زمینه خروج سرافرازانه و پیروزمندانه سربازانش در افغانستان را فراهم سازد.
اینک حدود 150هزار سرباز خارجی در افغانستان مستقرند که حدودیکصدهزارتن آنان آمریکایی هستند.
روند صلح با طالبان درصورتی که به توقف ناامنی ها بیانجامد مورد تاکید دولت افغانستان نیز قرار دارد و اگرچه برخی کشورهای منطقه نیز صلح با طالبان، خروج آمریکا و استفاده از ظرفیت های منطقه ای را راهکار اصلی حل بحران افغان ها می دانند، اما معلوم نیست آمریکا بواقع چه خوابی برای آتیه افغانستان، طالبان و افغان ها دیده است؟
طرح موضوع پایگاهها دائمی و حضور همیشگی آمریکا در افغانستان در شرایطی که طالبان همواره بر خروج نیروهای بیگانه تاکید داشته؛ همچنین پیگیری روند مذاکره توسط کاخ سفید در این شرایط، نشان دهنده برنامه های مرموزانه واشنگتن در منطقه گمانه زنی می شود که باید منتظر ماند و پیامدهای آن را دید.
نظر شما :