مجله هفته/ فرار بزرگ و یک سوال بزرگ
دیپلماسی ایرانی: به نوشته رویترز، زندان سرپوزه یکی از زندان های قندهار بود که تدابیر شدید امنیتی در آن اعمال می شد. رویترز به نقل از کارشناسان امنیتی می نویسد که این حادثه نشان دهنده شکست بزرگی برای حکومت افغانستان در حوزه امنیت است.
طالبان مسلح ادعا کرده اند 541 زندانی گریخته اند و کار حفر این تونل را پنج ماه پیش شروع کرده بودند. با این حال شک و گمان هایی وجود دارد که زندانیان احتمالاً نمی توانسته اند بدون کمک محافظان موفق به فرار شوند. حتی در ابتدا برخی در مورد موجودیت تونل نیز شک داشتند.
یک کارشناس افغان می نویسد، شاید انگیزه سیاسی در این فرار نقش داشته یا محافظان زندان پول گرفته باشند، اما در هر حال چه تونلی وجود داشته یا نه، فرار صدها زندانی طالبان برای حکومت افغانستان و نیروهای بین المللی که ادعای پیشرفت در درون و اطراف شهر قندهار را داشتند حادثه شرم آوری محسوب می شود.
رویترز می افزاید، هرچند قندهار در فهرست شهرهایی نیست که قرار است مسئولیت امنیت آن در مرحله اول به نیروهای افغان واگذار شود اما این حادثه ابهام هایی را در مورد آمادگی نیروهای افغان برای در دست گرفتن مسئولیت های امنیتی در کشور به وجود آورده است.
اسوشیتدپرس در این مورد می نویسد، در قندهار که دومین شهر بزرگ افغانستان محسوب می شود فرار صدها زندانی از زندان، ضعف حکومت افغانستان را در جنوب نشان می دهد، زیرا این شهر محور تلاش های نیروهای بین المللی برای توسعه حاکمیت دولت بود.
به نوشته این خبرگزاری، در سال 2008 پس از حمله به زندان سرپوزه و فرار حدود 900 زندانی از آن حکومت افغانستان و نیروهای بین المللی، پیوسته می گفتند در آنجا تدابیر شدید امنیتی را به اجرا گذاشته اند.
هرچند طالبان ادعا کرده اند که در جمع فراریان اخیر فرماندهان بلندپایه آنها نیز وجود دارند، اما اسوشیتدپرس می نویسد، به نظر نمی رسد که فرماندهان بلندپایه شامل فراریان باشند، زیرا امریکایی ها رهبران طالبان را یا در زندان بگرام نگهداری می کنند یا در زندان پلچرخی کابل.
فرانس پرس نیز در یک تحلیل می نویسد، فرار طالبان مسلح از زندان قندهار پیشرفت هایی را که نیروهای بین المللی مدعی آن اند در معرض خطر قرار خواهد داد زیرا زندانیان رها شده به صفوف طالبان مسلح خواهند پیوست و به حملات انتقامی متوسل خواهند شد.
فرانس پرس می افزاید، این حادثه برای نیروهای افغان که قرار است پس از خروج نیروهای بین المللی در سال 2014 مسئولیت امنیتی به آنها واگذار شود، شرم بزرگی است.
اما به دنبال این اتفاق، در جلسه روز سه شنبه مشرانو جرگه (مجلس سنا) بحث هایی درباره فرار صدها زندانی از زندان قندهار انجام شد و تصمیم بر آن شد که هیاتی از مجلس به ولایت قندهار فرستاده شود تا چگونگی این رخداد را از نزدیک مورد بررسی قرار دهد.
سنا این حادثه را مرموز و سوال برانگیز خوانده و احتمال تبانی را در این قضیه رد نکرده است. محمد علم ایزدیار معاون اول سنا وقوع این رویداد را تلاشی با هدف بی ثبات کردن افغانستان دانسته و گفته است: حوادثی که این اواخر در کشور ما یکی پس از دیگری تکرار می شود - مخصوصا قضیه قندهار - مرموز، حیرت آور و از جهات مختلف سوال برانگیز است. پشت این موضوع دست ها و توطئه هایی قرار دارد که می خواهد افغانستان را در درازمدت به سمت بی ثباتی کامل سوق دهد.
در کنار اعضای سنای افغانستان، برخی تحلیلگران نیز بر این باورند که این حادثه بر اثر تبانی و زدوبندهای سیاسی انجام شده است. در همین حال وزارت عدلیه افغانستان از بررسی هایی در جهت روشن شدن علل اصلی رویداد خبر داده است.
حبیب الله غالب وزیر عدلیه روز سه شنبه طی نامه ای درباره چگونگی فرار زندانیان از بازداشتگاه ولایت قندهار گزارشی را به حامد کرزی ارائه کرده است. وی آورده است که جهت بررسی این حادثه هیاتی شامل نمایندگان وزارت های امور داخله و دفاع ملی، ریاست عمومی امنیت ملی و ریاست زندانها به قندهار اعزام شده و بعد از بررسی هیات مذکور، گزارش مفصلی را به مقام ریاست جمهوری ارائه خواهند کرد.
وزیر عدلیه در نامه اش از وقوع این حادثه ابراز تاسف کرده و چند نکته را در مورد فرار زندانیان یادآور شده است؛ ازجمله اینکه، حفر تونل به فاصله طولانی و تخلیه خاک آن به وقت زیاد و وسایل مختلف نیاز داشته که نباید از انظار مردم و بخصوص نیروهای امنیتی پوشیده می ماند. به گفته وی، آنچه از داخل زندان زمینه سازی را نشان می دهد، استفاده زندانی های همه اتاق های بلوک از تونلی است که تنها به داخل یک اتاق کشوده شده است. در حالی که باید بر اساس اداره و تنظیم داخلی اتاق های زندان، تنها محبوسین همان اتاق می توانستند از آن استفاده کنند. فرار تمام زندانیان از تونل در یک اتاق نمایانگر همکاری و زمینه سازی از داخل زندان است.
در همین حال طی گزارش های رسمی به نقل از مقامات قندهار آمده است که در جریان عملیات ردیابی زندانیان فراری، ده ها تن از آنها مجددا بازداشت شده اند. اما اینها سبب نمی شود که افغان ها سوال بزرگی را که ذهنشان را مشغول کرده، فراموش کنند. و آن این است که در آستانه دریافت مسئولیت های امنیتی کشورشان، جمع زیادی از مخالفان توانسته اند از زندان بگریزند. وقتی امکان برقراری امنیت بر زندان و زندانی وجود ندارد چگونه می توان بر طالبان غیر دربند غلبه کرد؟
نظر شما :